Przyjemna, ale nie wzbudziła we mnie praktycznie żadnych emocji, chociaż opowiada o rodzinie, miłości i stracie

Przyjemna, ale nie wzbudziła we mnie praktycznie żadnych emocji, chociaż opowiada o rodzinie, miłości i stracie

+/-

+/-

Młoda wdowa nie może sobie poukładać życia po śmierci męża. W trakcie przygotowań do pirackiego wesela zostaje zaskoczona i godzi się przyjąć na jedną noc zbuntowaną nastolatkę. Tego samego dnia przypadkiem poznaje sympatycznego policjanta. I od tej pory losy tej trójki zaczynają się przeplatać. Bardzo ważną rolę w powieści odgrywają gigantyczny dąb oraz zwierzęta, które bohaterka wspólnie z mężem ratowała przed uśpieniem.

Młoda wdowa nie może sobie poukładać życia po śmierci męża. W trakcie przygotowań do pirackiego wesela zostaje zaskoczona i godzi się przyjąć na jedną noc zbuntowaną nastolatkę. Tego samego dnia przypadkiem poznaje sympatycznego policjanta. I od tej pory losy tej trójki zaczynają się przeplatać. Bardzo ważną rolę w powieści odgrywają gigantyczny dąb oraz zwierzęta, które...

Przewidywalna, przydługa, płaska, niczym nie zaskakująca.
Dobra na zbicie czasu - nie zmusza do myślenia, kontemplacji, stawiania pytań... Słaba fabularnie i językowo.
Nie pozostanie na długo w pamięci.

Przewidywalna, przydługa, płaska, niczym nie zaskakująca.
Dobra na zbicie czasu - nie zmusza do myślenia, kontemplacji, stawiania pytań... Słaba fabularnie i językowo.
Nie pozostanie na długo w pamięci.

Prosta opowieść o zwykłych ludziach radzących sobie z przeciwnościami losu. Poruszająca pozycja, dotykająca problemu radzenia sobie z pustką i wyrzutami sumienia po stracie najbliższych. Czy miłość,cierpliwość, troska i życzliwość są lekarstwem na całe zło? Poczytajcie.

Prosta opowieść o zwykłych ludziach radzących sobie z przeciwnościami losu. Poruszająca pozycja, dotykająca problemu radzenia sobie z pustką i wyrzutami sumienia po stracie najbliższych. Czy miłość,cierpliwość, troska i życzliwość są lekarstwem na całe zło? Poczytajcie.

Wspaniała, urzekająca, nieoczywista lektura.
Sięgnęłam po nią z powodu przepięknej okładki. Za drzewem Solomonów kryje się wspaniała historia.
Polecam każdemu.

Wspaniała, urzekająca, nieoczywista lektura.
Sięgnęłam po nią z powodu przepięknej okładki. Za drzewem Solomonów kryje się wspaniała historia.
Polecam każdemu.

Bardzo krzepiąca powieść z przeuroczym miejscem akcji. Bohaterowie to ludzie z przeszłością i problemami: Gloria z sercem rozerwanym na pół, osamotniony Joseph z raną po postrzale oraz stracie przyjaciela, zagubiona i odtrącona Juniper.
Muszę przyznać, że książka naprawdę mnie oczarowała, mimo że to po prostu spotkanie kilku obcych sobie osób. Niby nic nadzwyczajnego, a autorce udało się pokazać, że trzech smutnych ludzi może stworzyć szczęśliwą rodzinę.
Polecam!

Bardzo krzepiąca powieść z przeuroczym miejscem akcji. Bohaterowie to ludzie z przeszłością i problemami: Gloria z sercem rozerwanym na pół, osamotniony Joseph z raną po postrzale oraz stracie przyjaciela, zagubiona i odtrącona Juniper.
Muszę przyznać, że książka naprawdę mnie oczarowała, mimo że to po prostu spotkanie kilku obcych sobie osób. Niby nic nadzwyczajnego, a...

opowieść o ludziach, którzy znaleźli się w szczególnej chwili życia o ich dylematach i tym jak duże znaczenie w życiu mają czworonożni przyjaciele i nie tylko :)
...bardzo dobrze się czytało , polecam

opowieść o ludziach, którzy znaleźli się w szczególnej chwili życia o ich dylematach i tym jak duże znaczenie w życiu mają czworonożni przyjaciele i nie tylko :)
...bardzo dobrze się czytało , polecam

http://miejskalegenda.blogspot.com/2013/08/jo-ann-mapson-drzewo-solomonow-i.html W powieści „Drzewo Solomonów” zakochałam się niemal od pierwszych stron. Bo niczego nie uwielbiam bardziej, od czytania o zakątkach które są moim marzeniem. Ranczo Solomonów gdzie umieszczono fabułę książki, to miejsce w którym zdecydowanie chciałabym żyć. Kalifornia, wspaniała przyroda, kilkusetletnie, majestatyczne drzewa, a wśród nich przytulny dom i mnóstwo miejsca dla zwierząt. Właścicielka tej posiadłości znajduje się jednak w okolicznościach, które nie pozwalają jej czerpać pełni radości z otaczającego ją piękna. Gloria straciła męża, który był jej miłością, ostoją i ośrodkiem życia, a także dobrym duchem rancza. Gloria wegetuje z dnia na dzień, a przy życiu trzymają ją jedynie zwierzęta, które ma pod swoją opieką. Coś zmienia się w momencie, kiedy sytuacja finansowa zmusza ją do podjęcia radykalnych działań. Gloria postanawia zająć się organizacją nietypowych wesel dla par, których pomysły są zbyt innowacyjne i szalone dla klasycznych świątyń. Wykorzystuje do tego piękną kaplicę, którą mąż wybudował na ich posesji. W dniu pierwszego wesela w życie Glorii nieoczekiwanie wkraczają dwie osoby: Juniper – trudna, zbuntowana nastolatka z drozdem wytatuowanym na szyi oraz Joseph, który w odosobnieniu szuka ukojenia dla fizycznych i duchowych ran. Losy całej trójki splatają się powoli, aczkolwiek mocno i nieodwołalnie. Każde z nich zmaga się z samotnością i stratą, która pozwoli im łatwiej wczuć się w cierpienie drugiego człowieka. Oprócz głównych bohaterów, z których każdy ujmuje czytelnika charakterystycznymi cechami, mamy jeszcze jedną, niezwykle barwną postać Lorny a także psy, które absolutnie możemy traktować jako ważne osobowości tej lektury. Powieść jest niezwykle lekka, zabawna, ale i wzruszająca. Pewne ważne prawdy życiowe podane są tutaj z przystępnej formie, nie nachalnie a subtelnie skłaniając do refleksji. Czyta się smakowicie (i to nie tylko ze względu na dania, które przyrządza Gloria). Rozgrzewa serce. Polecam!

http://miejskalegenda.blogspot.com/2013/08/jo-ann-mapson-drzewo-solomonow-i.html W powieści „Drzewo Solomonów” zakochałam się niemal od pierwszych stron. Bo niczego nie uwielbiam bardziej, od czytania o zakątkach które są moim marzeniem. Ranczo Solomonów gdzie umieszczono fabułę książki, to miejsce w którym zdecydowanie chciałabym żyć. Kalifornia, wspaniała przyroda,...

Dobra powieść w klimacie "Wzgórza Dzikich kwiatów". Gdyby tłumacz i korektor bardziej się postarali, czytałoby się jeszcze przyjemniej.

Dobra powieść w klimacie "Wzgórza Dzikich kwiatów". Gdyby tłumacz i korektor bardziej się postarali, czytałoby się jeszcze przyjemniej.