Nie dziwię się, że Szekspir wybrał panowanie Henryka VI na utwór rozpoczynający cykl kronik, opiewających dzieje Anglii (pomijając już fakt, że stuprocentowe autorstwo Szekspira jest w tym przypadku bardzo wątpliwe). Pierwsza połowa XV wieku była bowiem okresem, w którym Anglia targana była wojną domową, a korona przechodziła z rąk do rąk, za pośrednictwem zdrad, intryg, zmian sojuszy, mordów. Ten dramat jest dość rzetelnym obrazem tamtych historycznych wydarzeń.

Mamy tu więc i wojnę z Francją, która zapragnęła wyzwolić się spod angielskiego panowania (to właśnie ten okres wiąże się z legendarnym wystąpieniem Joanny d'Arc i jej udziałem w zwycięstwie francuskim), mamy koronację Henryka VI oraz jego małżeństwo z Małgorzatą, mamy wreszcie bunt rodu Yorków i zawiązanie się tzw. wojny dwóch róż, w wyniku której ostatecznie Henryk VI zostanie zamordowany, a Anglia znajdzie się w rękach rodu Yorków. Zresztą - jak sugeruje zakończenie - spokój nie zapanuje zbyt długo, bo wśród podwładnych nowego króla już zaczynają tlić się kolejne intrygi, pojawiają się kolejni pretendenci do tronu i władzy... Trup ściele się tu gęsto, wojenne potyczki trwają w zasadzie przez niemal całość utworu.

Jako że nie jest to opracowanie dla badacza historii, ale dramat, do tego jeszcze napisany w formie poetyckiej - lektura nie należy do najłatwiejszych. Mnogość pojawiających się książąt, hrabiów i innych przedstawicieli znamienitych rodów, tytułowanie ich raz z nazwiska, raz z imienia, zmieniająca się niemal z każdym aktem sceneria (o jedności miejsca akcji można tu tylko pomarzyć), zmieniające się sojusze, coraz to kolejni ginący bohaterowie - powoduje to wszystko niezły mętlik i ujemnie wpływa na prostotę odbioru dzieła. Bezapelacyjnie trzeba też liznąć choć trochę podstawowej wiedzy w tematyce wojny dwóch róż, żeby w ogóle zrozumieć istotę opisywanych wydarzeń. Niemniej jednak, nie można odmówić temu utworowi pewnej dozy wielkości. I znać tu już styl, w jakim kierunku powstaną późniejsze kultowe dzieła angielskiego dramaturga.

Nie dziwię się, że Szekspir wybrał panowanie Henryka VI na utwór rozpoczynający cykl kronik, opiewających dzieje Anglii (pomijając już fakt, że stuprocentowe autorstwo Szekspira jest w tym przypadku bardzo wątpliwe). Pierwsza połowa XV wieku była bowiem okresem, w którym Anglia targana była wojną domową, a korona przechodziła z rąk do rąk, za pośrednictwem zdrad, intryg,...