Tyle razy słyszałam, żeby nie oceniać książki po okładce i cóż, znowu ten sam błąd. "Wschód i Zachód. Spotkania" jest pozycją pięknie wydaną, urzekającą wręcz - do momentu, w którym nie wgłębi się w treść.

W pierwszej chwili przełknęłam rozczarowanie - tematem rozmów tworzących treść są zagadnienia społeczne i polityczne (Jadwiga Staniszkis) oraz rozwój duchowy w kontekście buddyzmu (Artur Cieślar) a więc rzeczy, które nie do końca pokrywają się z moimi zainteresowaniami. Czemu jednak nie spróbować?
Ze względu na formę miałam nadzieję na przyjemność śledzenia błyskotliwej akademickiej dysputy, tymczasem jakkolwiek część, w której dominuje Artur Cieślar da się jeszcze przełknąć, tak pierwsza połowa z teoriami profesor Staniszkis jest po prostu wykańczająca. Mogłabym znieść natrętny akademizm, teoretyzowanie, snucie dywagacji, za którymi nie przemawiają żadne fakty (jak wspomina prof. Staniszkis, była w Chinach niecałe dwa lata i nie zna języka chińskiego, co nie przesadza jej w wygłaszaniu dość arbitralnych sądów i wysuwania kolejnych pewników, oczywiście, dotyczących teorii polityki a nie realiów życia w komunistycznych Chinach na przykład). Rozumiem, że teoria polityki rządzi się swoimi prawami i być może znawca tematu oceni tę książkę znacznie wyżej niż ja. Ale jak można zadeklarować się jako miłośniczka prozy Mishimy Yukio, a potem pozwolić sobie na taką nieścisłość, jak powołanie się na drobiazgowy opis seppuku w "Moim przyjacielu Hitlerze" (nie dość, że dramat, co niejako wyklucza drobiazgowe opisy, to jeszcze z akcją osadzoną w latach 30. XX wieku w Europie. Scena owszem, jest, ale w "Umiłowaniu ojczyzny").
Przykro się robi, kiedy tak piękna edycja jest poświęcona na pustosłowie i tokowanie pary rozmówców, z którego niewiele wynika. Zatem - "Wschód i Zachód" jako element dekoracyjny na półce tak, jako źródło jakiejkolwiek wiedzy - nigdy.

Tyle razy słyszałam, żeby nie oceniać książki po okładce i cóż, znowu ten sam błąd. "Wschód i Zachód. Spotkania" jest pozycją pięknie wydaną, urzekającą wręcz - do momentu, w którym nie wgłębi się w treść.

W pierwszej chwili przełknęłam rozczarowanie - tematem rozmów tworzących treść są zagadnienia społeczne i polityczne (Jadwiga Staniszkis) oraz rozwój duchowy w...