Przegadane, nudne

Przegadane, nudne

Tyle razy słyszałam, żeby nie oceniać książki po okładce i cóż, znowu ten sam błąd. "Wschód i Zachód. Spotkania" jest pozycją pięknie wydaną, urzekającą wręcz - do momentu, w którym nie wgłębi się w treść.

W pierwszej chwili przełknęłam rozczarowanie - tematem rozmów tworzących treść są zagadnienia społeczne i polityczne (Jadwiga Staniszkis) oraz rozwój duchowy w kontekście buddyzmu (Artur Cieślar) a więc rzeczy, które nie do końca pokrywają się z moimi zainteresowaniami. Czemu jednak nie spróbować?
Ze względu na formę miałam nadzieję na przyjemność śledzenia błyskotliwej akademickiej dysputy, tymczasem jakkolwiek część, w której dominuje Artur Cieślar da się jeszcze przełknąć, tak pierwsza połowa z teoriami profesor Staniszkis jest po prostu wykańczająca. Mogłabym znieść natrętny akademizm, teoretyzowanie, snucie dywagacji, za którymi nie przemawiają żadne fakty (jak wspomina prof. Staniszkis, była w Chinach niecałe dwa lata i nie zna języka chińskiego, co nie przesadza jej w wygłaszaniu dość arbitralnych sądów i wysuwania kolejnych pewników, oczywiście, dotyczących teorii polityki a nie realiów życia w komunistycznych Chinach na przykład). Rozumiem, że teoria polityki rządzi się swoimi prawami i być może znawca tematu oceni tę książkę znacznie wyżej niż ja. Ale jak można zadeklarować się jako miłośniczka prozy Mishimy Yukio, a potem pozwolić sobie na taką nieścisłość, jak powołanie się na drobiazgowy opis seppuku w "Moim przyjacielu Hitlerze" (nie dość, że dramat, co niejako wyklucza drobiazgowe opisy, to jeszcze z akcją osadzoną w latach 30. XX wieku w Europie. Scena owszem, jest, ale w "Umiłowaniu ojczyzny").
Przykro się robi, kiedy tak piękna edycja jest poświęcona na pustosłowie i tokowanie pary rozmówców, z którego niewiele wynika. Zatem - "Wschód i Zachód" jako element dekoracyjny na półce tak, jako źródło jakiejkolwiek wiedzy - nigdy.

Tyle razy słyszałam, żeby nie oceniać książki po okładce i cóż, znowu ten sam błąd. "Wschód i Zachód. Spotkania" jest pozycją pięknie wydaną, urzekającą wręcz - do momentu, w którym nie wgłębi się w treść.

W pierwszej chwili przełknęłam rozczarowanie - tematem rozmów tworzących treść są zagadnienia społeczne i polityczne (Jadwiga Staniszkis) oraz rozwój duchowy w...

"My i Zachód, w którym wyrośliśmy. I ludzie z Dalekiego Wschodu. Od wieków próbujemy się zbliżyć, lepiej poznać, zrozumieć. Fascynujemy się sobą nawzajem. Chodzimy na sushi, ćwiczymy jogę, układamy ikebanę, kupujemy chińskie koszulki i komputery i marzymy, by wspiąć się na Wielki Mur. Oni za to słuchają Chopina, czytają Kafkę, Sartre'a - rozpływają się na widok naszych katedr i zamków. W jaką relację wchodzimy dzisiaj? Czy nauczymy się czegoś od siebie? Czy też będziemy próbowali dominować w poszczególnych dziedzinach?"

Książka "Wschód i zachód.Spotkania" jest zapisem wielogodzinnych rozmów Jadwigi Staniszkis i Artura Cieślara o ich wspólnej pasji ,jaką jest po prostu Wschód i jego kontakty z Zachodem.

Każde z autorów jednak patrzy na tą dość kontrastową kulturę z innego punktu widzenia. Jadwiga Staniszkis zwraca uwagę na prądy myślowe, historię, pojęcie władzy, kult jednostki i filozofię. Jej monolog obrazuje jak wiele odmiennych znaczeń może mieć jedno słowo, w zależności od tego w której z tych dwóch kultur jest używane. Artur Cieślar zaś zajmuje się aspektem duchowym, mówiąc głównie o buddyzmie oraz jego osobistych poszukiwaniach i duchowych przeżyciach. Autorzy są świadomi swojej odmienności poglądów i zarazem jeszcze bardziej zafascynowani ich wymianą. Staniszkis pisze :"Na poprzednim spotkaniu jeszcze silniej uświadomiłam sobie odmienność naszych ścieżek dochodzenia do problematyki relacji Orient-Zachód ( i odwrotnie). Wyraźnie zarysowały się dwa punkty widzenia."

Powiem szczerze, że po raz pierwszy spotkałam się z książką, która powstała na drodze zapisu nagrań rozmów dwojga autorów.Cieślar o pomyśle na książkę pisze tak:" Kiedy jesienią 2008 roku zaproponowałem profesor Jadwidze Staniszkis rozmowę o relacjach między Orientem a Zachodem, uśmiechnęła się potwierdzająco.[...] Postanowiliśmy spotykać się w naszych domach w Podkowie Leśnej i Milanówku, by nagrywać rozmowy. Książka Wschód i Zachód- spotkania jest owocem tych spotkań. I choć oboje mamy świadomość, że nie wyczerpuje ona podjętego tematu, to jednak pozwala zorientować się, jak bardzo to zagadnienie jest pasjonujące i jak bardzo nas dotyczy"

Pozycja ta kolokwialnie mówiąc nie jest lekturą "łatwo przyswajalną". Po dłuższym namyśle sądzę, że przypadnie ona do gustu głównie czytelnikom zainteresowanym tematem książki, fanom dobrej literatury napisanej wysmakowanym językiem, czy też miłośnikom choć jednego z autorów. Nie twierdzę jednak, że jest to pozycja słaba, czy nieprzystępna dla zwykłych czytelników. Myślę jednak, że temat podjęty przez autorów, jak i aspekty na które zwracają uwagę nie wszystkim się spodobają i nie wszystkich zainteresują.

Podsumowując uważam, iż książka "Wschód i Zachód- spotkania" jest pozycją oryginalną, ciekawą i wyjątkową i zapewne świetnie sprawdzi się jako prezent dla osób interesujących się kulturą orientu, lub postaciami autorów, chociażby ze względu na estetyczne wydanie opatrzone świetnymi fotografiami.Polecam

"My i Zachód, w którym wyrośliśmy. I ludzie z Dalekiego Wschodu. Od wieków próbujemy się zbliżyć, lepiej poznać, zrozumieć. Fascynujemy się sobą nawzajem. Chodzimy na sushi, ćwiczymy jogę, układamy ikebanę, kupujemy chińskie koszulki i komputery i marzymy, by wspiąć się na Wielki Mur. Oni za to słuchają Chopina, czytają Kafkę, Sartre'a - rozpływają się na widok naszych...