Może być ,jednak dałem ocenę wyżej za finał, jeśli to można tak nazwać, ponieważ przez większość czytania to opowiadanie nudzi( mimo że jest krótkie).

Może być ,jednak dałem ocenę wyżej za finał, jeśli to można tak nazwać, ponieważ przez większość czytania to opowiadanie nudzi( mimo że jest krótkie).

Jak dla mnie jedno z najlepszych noweli (dzięki Jake Bugg!). Po pierwszym przeczytaniu się zakochałam, tak samo jak w innych takich historiach Poe'ego. Takie historie miłosne powinny być pisane i tyle.
Dużo czasu nie zajmuje przeczytanie, a warto, chociaż żeby zobaczyć czy się spodoba :)

Jak dla mnie jedno z najlepszych noweli (dzięki Jake Bugg!). Po pierwszym przeczytaniu się zakochałam, tak samo jak w innych takich historiach Poe'ego. Takie historie miłosne powinny być pisane i tyle.
Dużo czasu nie zajmuje przeczytanie, a warto, chociaż żeby zobaczyć czy się spodoba :)

"...I Jest w tym wola, co nie umiera. Któż zbadał tajemnice woli oraz jej moce? Albowiem Bóg jest tylko możną wolą, dzięki swemu natężeniu przenikająca wszechrzeczy. Człowiek nie ustępowałby aniołom i nie podlegałby wcale śmierci, gdyby nie słabość wątłej jego woli..."
Joseph Glanvill

"...Klnę się na mą duszę, iż nie mogę sobie przypomnieć, jak, kiedy, a nawet gdzie poznałem po raz pierwszy Lady Ligeję. To już tyle lat temu i nadmiar cierpień zwątlił moją pamięć! A może i dlatego nie umiem uprzytomnić sobie teraz tych szczegółów, że charakter mej umiłowanej, niezwykłe jej wykształcenie, dziwny, choć spokojny typ jej urody jako też przenikliwa i ujarzmiająca wymowa jej niskiego, melodyjnego głosu tak zwolna, tajemnie i stopniowo torowały sobie drogę do mojego serca, iż szczegóły te przeszły nieznane i niepostrzeżone. Wszelako sądzę, iż poznałem i spotykałem ją najczęściej w jakimś wielkim, starożytnym, opustoszałym mieście, gdzieś nad Renem. To pewna, iż opowiadała mi o swej rodzinie, która wywodziła się niewątpliwie z czasów niezmiernie odległych. Ligeja! Ligeja! Pogrążyłem się w badaniach, które są tego rodzaju, iż więcej niż wszystko inne znieczulają na wrażenia świata zewnętrznego, a jednak dość mi jest tego jednego, słodkiego słowa: Ligeja! - by przed oczyma mej wyobraźni przesunął się obraz tej, co już odeszła... Kiedy to piszę, przychodzi mi na myśl, iż nie znałem nigdy rodowego miana istoty, co była mą przyjaciółką i mą narzeczoną, co brała udział w mych dociekaniach i została w końcu mą ślubną oblubienicą. Byłoż to następstwem żartobliwego nakazu mej Ligei czy też świadectwem siły mych uczuć, iż nigdy nie zasięgnąłem o tym wiadomości? Lub czy nie wyniknęło to z własnej mej zachcianki i nie stanowiło rozkiełznania romantycznej ofiary na ołtarzu bezgranicznego umiłowania? Szczegół ten niewyraźnie majaczy w mych wspomnieniach; cóż więc dziwnego, iż zapomniałem zupełnie okoliczności, co go wywołały..."

Niezwykły gotycki klimat, jawa i sen, prawda i nieprawda,żadza i namiętność, władza i nienawiść, obietnica, dwie kobiety i jeden mężczyzna....

Do pakietu dorzucam film z 1964 roku Rogera Cormana, którego za stworzenie serii filmów Poe według Cormana z Vincentem Price uwielbiam:)
Poe wg Cormana. "Grobowiec Ligei" rozgrywa się w niezwykle malowniczo-mrocznej scenerii ruin kościoła w Castle Acre w Norfolk.Niedaleko tego miejsca odbywa się gonitwa za lisem, w której bierze udział Lady Rowena Trevanian i Lord Trevanian. Młoda dama zaintrygowana malowniczością ruin postanawia poznać bliżej to miejsce i jej właściciela. Verden Fell tajemniczy wdowiec boleje po stracie żony Ligeii, Rowena z impetem wdziera się w jego życie za sprawą czarnego kota.... Wnętrze posiadłości jest surowe, ale niezwykle piękne i pełne tajemnic, gdzie duch Ligeii wciąż nam towarzyszy, a po ślubie Verdena z Roweną zaczynają się dziać dziwne rzeczy, jawa ze snem się miesza, dwie kobiety ze sobą rywalizują. Niezwykła scena na dzwonnicy, scena pożaru, niezwykła mroczna muzyka, świetne aktorstwo Vincent Price i Elizabeth Shepherd. Polecam bardzo dobry

Dodatkowo trafiłam na audycję Tomasza Beksińskiego , którego barwa głosu idealnie pasowała do czytania powieści grozy. Beksiński stworzył projekt mroczny i gotycki , czytane fragmenty z "Ligei" z podkładem rocka gotyckiego, uważam, że genialnie to wyszło:)

"...I Jest w tym wola, co nie umiera. Któż zbadał tajemnice woli oraz jej moce? Albowiem Bóg jest tylko możną wolą, dzięki swemu natężeniu przenikająca wszechrzeczy. Człowiek nie ustępowałby aniołom i nie podlegałby wcale śmierci, gdyby nie słabość wątłej jego woli..."
Joseph Glanvill

"...Klnę się na mą duszę, iż nie mogę sobie przypomnieć, jak, kiedy, a nawet gdzie...

"Ligeja" to jedno z moich ulubionych dzieł Edgara Allana Poego - wspaniała gotycka fikcja przeplatana romantycznym manifestem. Do końca noweli nie wiadomo co jest prawdą, a co wytworem narkotycznych wizji narratora. Wpaniały, ponadczasowy opis Lady Ligeji pozostawia nieodparte wrażenie kobiety idealnej - pięknej, inteligentnej i kochającej.
"Daremnie siliłbym się na opis dostojeństwa i spokojnej swobody jej zachowania się jako tej niezrównanej lekkości i sprężystości jej chodu. Jawiła się i znikała na kształt cienia".
Nie da się słowami opisać tego romantycznego, a zarazem mrocznego klimatu. Czytając można całkowicie się zanurzyć i poczuć jakby się było na miejscu akcji.

"Ligeja" to jedno z moich ulubionych dzieł Edgara Allana Poego - wspaniała gotycka fikcja przeplatana romantycznym manifestem. Do końca noweli nie wiadomo co jest prawdą, a co wytworem narkotycznych wizji narratora. Wpaniały, ponadczasowy opis Lady Ligeji pozostawia nieodparte wrażenie kobiety idealnej - pięknej, inteligentnej i kochającej.
"Daremnie siliłbym się na opis...

Piękny język, nikt już teraz tak nie pisze. Opis wyglądu Ligeji to mistrzostwo świta.

Piękny język, nikt już teraz tak nie pisze. Opis wyglądu Ligeji to mistrzostwo świta.

Fantastyka połączona z horrorem :)

Fantastyka połączona z horrorem :)

<3!

<3!

Dreszczyk przeszywa przy końcówce. Wspaniała lektura.

Dreszczyk przeszywa przy końcówce. Wspaniała lektura.