Pani Maria Iwaszkiewicz miała talent literacki. Pisze lekko, pięknym polskim językiem. Ma dar obserwacji, zapamiętywania różnych słów i powiedzeń. Do tego czytając jej wspomnienia czuję jej życzliwy stosunek do świata i ludzi.

Pani Maria Iwaszkiewicz miała talent literacki. Pisze lekko, pięknym polskim językiem. Ma dar obserwacji, zapamiętywania różnych słów i powiedzeń. Do tego czytając jej wspomnienia czuję jej życzliwy stosunek do świata i ludzi.

Wspomnienia córki Iwaszkiewicza - głownie o życiu domu i rodziny na Stawisku, ale także co nieco o innych znanych osobach świata ówczesnego, literackiego, i mieszkańcach Podkowy Leśnej.

Przyjemnie napisane i dosyć ciekawe.

Warto przeczytać.
Sporo zdjęć.

Wspomnienia córki Iwaszkiewicza - głownie o życiu domu i rodziny na Stawisku, ale także co nieco o innych znanych osobach świata ówczesnego, literackiego, i mieszkańcach Podkowy Leśnej.

Przyjemnie napisane i dosyć ciekawe.

Warto przeczytać.
Sporo zdjęć.

Wielka gratka dla tych, którzy znają Podkowę Leśną, Brwinów i okolice i są zainteresowani ich historią, bo to właściwie opowieści o tych miejscowościach, nie tylko o Stawisku. Ale i tak przeczytałam z przyjemnością.

Wielka gratka dla tych, którzy znają Podkowę Leśną, Brwinów i okolice i są zainteresowani ich historią, bo to właściwie opowieści o tych miejscowościach, nie tylko o Stawisku. Ale i tak przeczytałam z przyjemnością.

Słuchało mi się tej książki z wielką przyjemnością.
Maria Iwaszkiewicz bardzo ciekawie opowiada o swoim ojcu, słynnym pisarzu, ale przede wszystkim skupia się na rodzinnym domu, zwłaszcza Stawisku. Dużo miejsca poświęca wspomnieniom z dzieciństwa i młodości, a więc czasom przypadającym na dwudziestolecie międzywojenne i okres drugiej wojny światowej.

Całość jest klimatyczna, pełna emocji i sentymentów. Autorka pięknie opowiada o ludziach poznanych przed wielu laty. Są to i sławni, uznani artyści, którzy gościli w domu jej rodziców, i osoby powszechnie nieznane, ale ważne dla niej. W tych opowieściach jest miejsce na przeróżne anegdoty, zabawne, ale i wzruszające historyjki, które przedstawione są tak barwnie i plastycznie, że przesuwają się przed oczyma czytelnika niczym filmowe kadry.

Maria Iwaszkiewicz niesamowicie opisuje zapamiętane miejsca, zapachy, smaki, które niezmiennie kojarzą się jej z dzieciństwem, wakacjami, ale i wojną, podczas której trzeba było wykazać się wielką pomysłowością w kuchni, by zrobić coś z niczego.
Autorka podaje nawet gotowe przepisy na różne dania, zarówno te wykwintne, jak i oszczędne, a nawet biedne.

Lektura tych wspomnień była dla mnie ucztą duchową; świetnie też przy niej odpoczęłam, a nieraz łezka zakręciła mi się w oku.

Słuchało mi się tej książki z wielką przyjemnością.
Maria Iwaszkiewicz bardzo ciekawie opowiada o swoim ojcu, słynnym pisarzu, ale przede wszystkim skupia się na rodzinnym domu, zwłaszcza Stawisku. Dużo miejsca poświęca wspomnieniom z dzieciństwa i młodości, a więc czasom przypadającym na dwudziestolecie międzywojenne i okres drugiej wojny światowej.

Całość jest...

Sympatyczna choć niepozorna książka, która przybliża nie tyle szczegóły z życia Jarosława Iwaszkiewicza, co jego czasy. Dla miłośników Dwudziestolecia i okresu wojennego pozycja wprost bezcenna. Do pewnego momentu poznajemy codzienność stawiskowej egzystencji i ludzi, którzy tam w Stawisku - siedzibie Iwaszkiewiczów) mieszkali, pomieszkiwali, bądź bywali. A są to postaci rzędu Antoniego Słonimskiego czy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Jest dużo o ludziach, ale i sporo o miejscach. Nie tylko o - oczywistym w tym kontekście - Stawisku, ale i o Brwinowie, Podkowie Leśnej i okolicy. Jest o mieszkańcach i - bardzo ciekawie - o ich domach. Jest o kolei, konspiracji i o popowstaniowym "domu otwartym". Dużo o przyrodzie, która też zmienna jest... W tym przypadku coraz uboższa. Sporo też o ciekawych przedmiotach. Dużo unikalnych fotografii. Warto mieć.

Sympatyczna choć niepozorna książka, która przybliża nie tyle szczegóły z życia Jarosława Iwaszkiewicza, co jego czasy. Dla miłośników Dwudziestolecia i okresu wojennego pozycja wprost bezcenna. Do pewnego momentu poznajemy codzienność stawiskowej egzystencji i ludzi, którzy tam w Stawisku - siedzibie Iwaszkiewiczów) mieszkali, pomieszkiwali, bądź bywali. A są to postaci...

Bardzo przyjemna w czytaniu.

Bardzo przyjemna w czytaniu.