Z tą książką jest tak jak z zakupami w hipermarkecie. Albo w osiedlowym. Obojętnie. Idziesz po jakiś konkretny kawałek mięsa na obiad (pozdrawiam wszystkie ekspedientki z działów mięsnych, które zawsze muszą mi podpowiadać jak się naprawdę nazywa to, co chcę kupić), kupujesz go, ale i tak na końcu okazuje się, że w tym mięsie mięsa było niewiele. To nie znaczy, że Ci nie smakowało. Smakowało. Ale czujesz niedosyt. Bo jakby mogło smakować, gdyby procent mięsa w mięsie był większy?

Tak mam z tą książką. Smakowała mi, ale czuję niedosyt.
Główne pytanie, jakie sobie zadaję odkąd skończyłam tę książkę brzmi: ile jest w tej "Popkulturze" popkultury? Teoretycznie cała jest o popkulturze, w popkulturze i z popkulturą. W praktyce brakowało mi jednak tego "czegoś", co sprawiło, że sięgnęłam po tę pozycję. Brakowało mi popkultury.

Mam wrażenie, że autorka chcąc przybliżyć nam pozytywny aspekt popkultury, jakim są jej niewątpliwe związki z kulturą wysoką, zapomniała, że miała pisać o popkulturze, a nie o kulturze wysokiej w popkulturze. Wyraźnie dostrzega się, że omawiane przykłady są na tyle subiektywne, że stanowią głównych ulubieńców autorki i że tym samym, chciała złożyć im coś w rodzaju hołdu z przymrużeniem oka.

Popkultura to temat rzeka i nie ma chyba książki, która wyczerpałaby go do końca, nawet kilkunastotomowa encyklopedia. Jednak potencjał jaki miała ta książka i sama jej autorka, został nie do końca wykorzystany. A szkoda.

Wielki plus za esej o serialu "Californication". Podpisuję się pod spostrzeżeniami rękami i nogami, umysłem i ciałem ;)

No i co najważniejsze, czasu jaki poświęciłam tej książce nie uważam za zmarnowany, wręcz przeciwnie. Dzięki jednemu z esejów właśnie odkrywam muzykę zespołu, o którym nie miałam wcześniej pojęcia. A na listę filmów do obejrzenia właśnie wpisałam kilka nowych tytułów. I z tego powodu warto tę książkę przeczytać.

Z tą książką jest tak jak z zakupami w hipermarkecie. Albo w osiedlowym. Obojętnie. Idziesz po jakiś konkretny kawałek mięsa na obiad (pozdrawiam wszystkie ekspedientki z działów mięsnych, które zawsze muszą mi podpowiadać jak się naprawdę nazywa to, co chcę kupić), kupujesz go, ale i tak na końcu okazuje się, że w tym mięsie mięsa było niewiele. To nie znaczy, że Ci nie...