Książkę charakteryzuje swoista "ciężkość", "lepkość" - gdy wejdzie się w historię jest się nią całkowicie otoczonym, pochłoniętym. Opowieść smutna, zmuszająca do przemyśleń, ale i pojęcia, że dawniej inaczej podchodzono do cierpienia.

Książkę charakteryzuje swoista "ciężkość", "lepkość" - gdy wejdzie się w historię jest się nią całkowicie otoczonym, pochłoniętym. Opowieść smutna, zmuszająca do przemyśleń, ale i pojęcia, że dawniej inaczej podchodzono do cierpienia.

Książka o tym, że głupota bywa dziedziczna, a bieda prowadzi do nieszczęść. "Wybryk natury", czyli Chudy Janek obdarzony talentem pisarskim, potwierdza tylko tę regułę. Żyje "gdzieś" w Kanadzie pośród przedziwnych typów, którzy niestety są jego krewnymi. Spinająca powieść, ale i życie rodzinne, babcia Antonina wszystkich trzyma w ryzach i ciąży nad krokiem każdego z jej członków. Jest wyrocznią dla dzieci i licznych wnuków, których przybywa z każdym rokiem, więc zbytnio ich życia nie ceni. Pokrętna jej natura i pojmowanie prawideł rządzących światem w sposób dla siebie wygodny, prowadzi do licznych nieszczęść. Tytułowy Emanuel zaś, właśnie się urodził...

Marie-Claire Blais jest przedstawicielką wciąż jeszcze słabo w Polsce znanej literatury quebeckiej. Powieść tę napisała ciekawie i z polotem, nie stroniąc od poetyckich wizji i naturalistycznych opisów. W 1966 roku otrzymała za nią nagrodę "Prix Medicis".

Książka o tym, że głupota bywa dziedziczna, a bieda prowadzi do nieszczęść. "Wybryk natury", czyli Chudy Janek obdarzony talentem pisarskim, potwierdza tylko tę regułę. Żyje "gdzieś" w Kanadzie pośród przedziwnych typów, którzy niestety są jego krewnymi. Spinająca powieść, ale i życie rodzinne, babcia Antonina wszystkich trzyma w ryzach i ciąży nad krokiem każdego z jej...

Książkę kanadyjskiej (Quebec) pisarki Marie-Claire Blais musiałam przeczytać jako lekturę obowiązkową na studiach. Autorka ma na swoim koncie dwadzieścia powieści, zbiory poezji i scenariusze.

Marie-Claire Blais prezentuje dość nietypową wiejską rodzinę kanadyjską. Ubodzy, wielodzietni, ledwo wiążący koniec z końcem starają się żyć według bliżej nieokreślonych zasad. Głową rodziny nie jest ojciec, a sędziwa, aczkolwiek żywa babka Antonina. To właśnie od niej zaczyna się powieść i na niej się kończy. Matka jest tylko maszyną do rodzenia dzieci i zaspokajania zachcianek niewykształconego ojca. Tytułowy Emanuel jest 16 dzieckiem w rodzinie, urodzonym “cichcem w zimowy poranek”. Ważnym bohaterem jest Chudy Janek, chorowity, bez płuca, ale za to inteligentny, urodzony poeta, spędzający dnie na pisaniu, spowiadaniu swojego brata Siódmego i czytaniu. To w większości on opisuje losy bohaterów, prezentuje nędzę w jakiej żyją oraz tragiczne sytuacje jakim muszą sprostać. Jest to obraz rodziny, która z góry skazana jest na nieszczęście.


[ Całość recenzji na moim blogu, zapraszam: http://miqaisonfire.wordpress.com/2014/02/13/464-pierwsza-zima-w-zyciu-emanuela-marie-claire-blais/ ]

Książkę kanadyjskiej (Quebec) pisarki Marie-Claire Blais musiałam przeczytać jako lekturę obowiązkową na studiach. Autorka ma na swoim koncie dwadzieścia powieści, zbiory poezji i scenariusze.

Marie-Claire Blais prezentuje dość nietypową wiejską rodzinę kanadyjską. Ubodzy, wielodzietni, ledwo wiążący koniec z końcem starają się żyć według bliżej nieokreślonych zasad. Głową...