Biorąc do ręki cieniutką książeczkę, spodziewasz się czegoś niedopracowanego, nawet miernego. Zaczynasz czytać od niechcenia, a już po chwili całym sobą jesteś w Rosji i próbujesz rozwikłać zagadkę. Kto jest tajemniczym mordercą, który śladem Kuby rozpruwacza mordując, wyjmuje trzewia z ofiar? Do samego końca nie wiemy, kilku podejrzanych przemyka nam przed oczami, każda osoba pasuje, każdej jednak czegoś brakuje.
Ale to nie sam wątek kryminalny sprawia, że Dekorator jest fantastyczny. Unikatowym jest, że autor zamieścił w książce przemyślenia samego mordercy (który przecież do końca zostaje anonimowy). Z każdą kolejną kartką zastanawiasz się nad sensem morderstw i w pewnym momencie, wraz z rosyjskim rozpruwaczem zastanawiasz się, czy anatomiczna idealność nie jest piękniejsza niż powierzchowny obraz człowieka, skóra, włosy i budowa ciała.

Czyta się z zapartym tchem, bo ciężko rozgryźć sytuację, a jeszcze ciężej zrozumieć mordercę. Kunszt Akunina sprawia, że naprawdę przez moment zastanawiałam się, czy wytrzewianie nie nadaje ofierze majestatu i piękna.

Biorąc do ręki cieniutką książeczkę, spodziewasz się czegoś niedopracowanego, nawet miernego. Zaczynasz czytać od niechcenia, a już po chwili całym sobą jesteś w Rosji i próbujesz rozwikłać zagadkę. Kto jest tajemniczym mordercą, który śladem Kuby rozpruwacza mordując, wyjmuje trzewia z ofiar? Do samego końca nie wiemy, kilku podejrzanych przemyka nam przed oczami, każda...