Aurelia Jedwabińska- zagubiona pół-sierota, nieco niezgrabna, przepełniona smutkiem i niepewnością, przedstawiająca się kiedyś jako Genowefa, to główna bohaterka tej części "Jeżycjady". Swojego czasu dziewczyna była związana blisko z Kreską i rodziną Borejków, których nie zabrakło w tym tomie. Spotkamy też młodszego brata Bebe Bitner (tej od "Brulionu Bebe B."), Kozia- obecnie w wieku lat szesnastu. Główną bohaterkę spotkamy po ceremonii rozdania świadectw do następnej klasy liceum- kupkę nieszczęścia, nie mogącą znaleźć sobie miejsca. Zbieg zdarzeń sprawi, iż Aurelia podejmie decyzję o wyjeździe do babci mieszkającej w Pobiedziskach- co przyniesie to spotkanie po latach, nie zdradzę jednak...
Wątkiem poniekąd pobocznym, lecz nie do przeoczenia, będzie życie codzienne Gabrysi Borejko i jej rodziny: męża Grzesia oraz córek: Pyzy i Tygryska. Obecność tych bohaterów gwarantuje, że także wątek poboczny będzie ciekawy. W tym tomie poznałam najmłodsze wcielenie Tygryska i coraz ciekawsza jestem, na jaką kobietę wyrośnie ta nieco przerażająca istotka.
Jak zwykle u Musierowicz znajdziemy w tej książce dużą dawkę pozytywnej energii, uśmiechu i domowego ciepła. Chciałabym umieć przyjmować książki tej Autorki tak bezkrytycznie jak za czasów dzieciństwa- zdaję sobie jednak sprawę, że mój odbiór książki to wina mojego bagażu życiowego, nie Autorki. "Dziecko piątku" nie jest może tak genialne jak "Kwiat kalafiora", "Ida sierpniowa" czy moje odkrycie sprzed dwóch lat: "Nutria i Nerwus", nie mniej na pewno warte przeczytania.

Aurelia Jedwabińska- zagubiona pół-sierota, nieco niezgrabna, przepełniona smutkiem i niepewnością, przedstawiająca się kiedyś jako Genowefa, to główna bohaterka tej części "Jeżycjady". Swojego czasu dziewczyna była związana blisko z Kreską i rodziną Borejków, których nie zabrakło w tym tomie. Spotkamy też młodszego brata Bebe Bitner (tej od "Brulionu Bebe B."), Kozia-...