Opowieść na miarę bestsellerowego Forresta Gumpa!
Poznajcie Karen, niezwykłą dziewczynę, która zaskakuje wszystkich oryginalnym spojrzeniem na świat. Karen przez wiele lat nic nie mówi, nie czyta, chodzi własnymi drogami. Nie wie, co to znaczy smutek, radość czy miłość. Dla wielu jest "dzikim dzieckiem", które najlepiej się czuje, nurkując z delfinami. Aby żyć wśród ludzi, musi jednak nauczyć się najtrudniejszego - kochać. Sabina Berman stworzyła kobiecą wersję Forresta Gumpa, lekką i zabawną opowieść, równie zaskakującą jak "pudełko czekoladek". Przekonaj się, jak wiele może się zmienić, gdy pozostajemy wierni sobie. Kiedy zdanie innych przestaje mieć znaczenie. Kiedy sami wiemy, co jest dla nas najważniejsze.

Największym sukcesem tej książki jest niewątpliwie niesamowity pr, który mnie osobiście zmotywował do zakupu. Już na samym początku niestety, ale muszę stwierdzić, że nie przyłączę się do chóru uwielbienia książki autorstwa Pani Berman. „Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, na co trafisz” – niesamowita sentencja Winstona Grooma w sposób idealny odzwierciedla moje uczucia po przeczytaniu tej książki. Tym razem trafiłem co najwyżej średnio. Wydawca swoją genialną kampanią reklamową za wszelką cenę chciał zmusić mnie (moje subiektywne odczucie) do utożsamienia Karen z Forrestem i automatycznie stworzyć z niej postać będącą symbolem.
W przypadku autystycznej Karen porównanie do Forresta Gumpa nie jest trafne. Jest nie adekwatne, dla mnie stanowi naruszenie pewnej wartości i próbę wpisania bohaterki w kategorię ludzi, którzy swoim zachowaniem potrafią kształtować swojego odbiorcę. Jej historia - oryginalna, jej osoba – nie banalna. Kampania reklamowa w efekcie końcowym jest krzywdząca dla tej książki.

Opowieść Karen jest historią życia człowieka, który urodził się inny. W naszym ograniczonym społeczeństwie bardzo często inny jest symbolem słowa – gorszy. Dziewczyna jest osobą chorą na autyzm, przez co jej postrzeganie rzeczywistości zdecydowanie różni się od postrzegania ludzi „zdrowych”. Jej prostota wypowiedzi i patrzenia na świat, potrafi wzruszyć i urzec. Plastyczność jej umysłu oraz niewrażliwość na wszelkie ludzkie oczekiwania i wartości tego świata zostały przez autorkę przedstawione w sposób który najbardziej rzetelnie oddaje świat ludzi chorych na autyzm. Dla niej życie jest czarno – białe, nie skomplikowane. Metafory są zbędne i zdecydowanie utrudniające relacje międzyludzkie. Karen wzbudziła moją sympatię – jako typowa outsiderka społeczna bardzo często przypomina mi mnie samego. Jej system wartości jest lepszy aniżeli ogólnie przyjęta drabina ludzi „zdrowych”. Głównym zastrzeżeniem do powieści jest uczucie pewnego "przekombinowania". Wrażenie jakby autorka na siłę chciała sprawić, aby historia była jeszcze ciekawsza i bardziej złożona. Paradoksalnie życie Karen powinno oddawać jej spojrzenie na świat, jej myśli uczucia i pragnienia i przede wszystkim prostotę, która zdecydowanie schodzi na drugi plan w przypadku globalnych podróży, ekoterrorystów, porwań, wielkich interesów i pieniędzy. Pytanie skłaniające do refleksji jest bardzo proste i oczywiste: Karen jest niepełnosprawna czy tak naprawdę to my jesteśmy ludźmi, którzy są upośledzeni ?

Z całego serca polecam amerykański dramat z 2009r. „Adam” o historii życia młodego mężczyzny, który pomimo Aspergera próbuje normalnie ułożyć swoje życie. Link do filmu

pokojzksiazkami.blogspot.com

Opowieść na miarę bestsellerowego Forresta Gumpa!

Poznajcie Karen, niezwykłą dziewczynę, która zaskakuje wszystkich oryginalnym spojrzeniem na świat. Karen przez wiele lat nic nie mówi, nie czyta, chodzi własnymi drogami. Nie wie, co to znaczy smutek, radość czy miłość. Dla wielu jest "dzikim dzieckiem", które najlepiej się czuje, nurkując z delfinami. Aby żyć wśród ludzi,...