-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik264
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "podporządkowanie" [14]
[ + Dodaj cytat]Wszyscy na świecie podporządkowujemy się jakiemuś programowi, wszystko jedno, czy ustalonemu przez szkołę, rodziców, pracę, społeczeństwo. Jest tylko pytanie komu albo czemu postanowią się podporządkować. Większość ludzi nawet nie zdaje sobie sprawy, że ma wybór, więc brnie ślepo przez życie, zastanawiając się, czemu są tak nieszczęśliwi, skoro robią wszystko, jak należy.
Miłość to mit wydumany przez poetów i ludzi, którzy nie są w stanie stawić czoła światu, więc zaszyli się w jakiś kąt i tam snują pocieszające fantazje. Faktem jest, że gdy spotykasz kogoś, to albo on ustępuje ci miejsca, albo ty ustępujesz miejsca jemu. Albo ty dominujesz, a on się podporządkowuje albo on dominuje, a ty się podporządkowujesz.
Dobór naturalny wbudował w dziecięcy mózg skłonność do wierzenia w to, co mówią rodzice i starszyzna plemienna. Takie posłuszeństwo oparte na zaufaniu sprzyja przeżyciu (podobnie jak kierowanie się światłem u ciem). Od posłuszeństwa opartego na zaufaniu blisko jednak do bezwarunkowego podporządkowania, a skutkiem jest podatność na zarażenie "umysłowym wirusem".
Pokora jest wówczas, gdy człowiek podporządkowuje się sprawom, które są dla niego ważne. Podporządkowanie się rzeczom bez wartości to zwykły konformizm.
-Powiedz, Winston, w jaki sposób człowiek utwierdza swoją władzę nad drugim człowiekiem?
-Każąc mu cierpieć.
-Doskonale. Każąc mu cierpieć. Posłuszeństwo nie wystarczy. Bo dopóki ktoś nie cierpi, czy można mieć pewność, że jest posłuszny twojej woli, a nie własnej?
Władza polega na poniżaniu i zadawaniu bólu. Władza oznacza rozrywanie umysłów na strzępy i składanie ich ponownie według obranego przez siebie modelu. Czy powoli wyłania ci się wreszcie obraz tworzonego przez nas świata?
Nie mogłabym być w związku, w którym bym dominowała. Gdy mam przy sobie odpowiedzialnego mężczyznę, chętnie się podporządkowuję. Trzeba trochę nade mną popracować, czasem trochę poprzytulać, a kiedy trzeba zganić i strofować. (Anna Przybylska).
Zwyczajne słowa są na świecie po to, aby zanikły zaraz po tym, gdy zostały wypowiedziane, służą bowiem tylko momentowi porozumienia; są podporządkowane rzeczom, są jedynie ich oznaczeniem.
(...)godzimy się ze światem, zamiast próbować go zmienić. Boimy się wyłamać z tego, że najczęściej przyjmowane rozwiązanie jest najlepsze.
Właściwie to byli do siebie bardzo podobni. Oboje zawieszeni między tym, czego chcieli, a tym, czego oczekiwali od nich inni. Kiedy człowiek nie zostawia sobie nawet skrawka siebie, kiedy każdą swoją cząstkę oddaje po kawałku, to na końcu nie zostaje nic, rozmywa się w zalewie żądań innych ludzi. Bardzo łatwo jest zniknąć, podobnie jak innym łatwo przychodzi podporządkowywanie sobie drugiego człowieka.
Przesłuchanie to rytuał podporządkowania.