Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wybaczysz mi? - spytała cicho. - Och, mamo! - Objęłam ją tak mocno, że wypuściła wszystko z rąk - Przecież tak bardzo cię kocham. - Ja cię! - westchnął Xemerius. - I tak w koło Macieju. Tu naprawdę jest za dużo wilgoci!

- Wybaczysz mi? - spytała cicho. - Och, mamo! - Objęłam ją tak mocno, że wypuściła wszystko z rąk - Przecież tak bardzo cię kocham. - Ja cię! - westchnął Xemerius. - I tak w koło Macieju. Tu naprawdę jest za dużo wilgoci!

(...) Chciałam obrzucić go karcącym spojrzeniem, ale potrafiłam tylko się uśmiechnąć promiennie do mojego słodkiego, małego, posępnego, demona gargulca. - Ciebie też kocham - powiedziałam. - O rany - westchnął. - Jakbyś była programem telewizyjnym, to od razu bym cię przełączył.

(...) Chciałam obrzucić go karcącym spojrzeniem, ale potrafiłam tylko się uśmiechnąć promiennie do mojego słodkiego, małego, posępnego, demona gargulca. - Ciebie też kocham - powiedziałam. - O rany - westchnął. - Jakbyś była programem telewizyjnym, to od razu bym cię przełączył.

Wydolność jej serca nie przekraczała dziesięciu miłości na miesiąc.

Wydolność jej serca nie przekraczała dziesięciu miłości na miesiąc.

Zresztą od niczego nie da się uciec. Nawet bardziej niż od przeszłości nie da się uciec od tego, kim w głębi jesteśmy. Człowiek jest zakotwiczony w swojej prawdzie raz na zawsze i nie ma najmniejszej szansy, że z tego wyjdzie, że wyrwie się z tych okowów. Walka, szarpanina na nic by się nie zdały. Lepiej pogodzić się z losem, zaakceptować go.

Zresztą od niczego nie da się uciec. Nawet bardziej niż od przeszłości nie da się uciec od tego, kim w głębi jesteśmy. Człowiek jest zakotwiczony w swojej prawdzie raz na zawsze i nie ma najmniejszej szansy, że z tego wyjdzie, że wyrwie się z tych okowów. Walka, szarpanina na nic by się nie zdały. Lepiej pogodzić się z losem, zaakceptować go.

Pisanie i zabijanie. To jedyne sposoby dostępne człowiekowi, który pragnie poczuć się jak Bóg.

Pisanie i zabijanie. To jedyne sposoby dostępne człowiekowi, który pragnie poczuć się jak Bóg.

Człowiek nie może uwolnić się od odpowiedzialności za własne czyny.

Człowiek nie może uwolnić się od odpowiedzialności za własne czyny.

A woman has her years like a purse of coins and she spends them willy-nilly.

A woman has her years like a purse of coins and she spends them willy-nilly.

Pieniądz jest jak każdy inny wirus: przeżarłszy duszę, w której zagościł, odchodzi w poszukiwaniu świeżej krwi.

Pieniądz jest jak każdy inny wirus: przeżarłszy duszę, w której zagościł, odchodzi w poszukiwaniu świeżej krwi.

Pieniądze wcale nie są najważniejsze, ale pod warunkiem, że się je ma.

Pieniądze wcale nie są najważniejsze, ale pod warunkiem, że się je ma.