Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam bardzo ambiwalentne uczucia wobec tej książki. Z jednej strony, czytała się niesamowicie dobrze. Strony właściwie same się przerzucały, i wciągnęła tak, że zarwałam dwie nocki, ale jednocześnie przeraziła mnie banalizacja zła. Bohaterki, kobiety które pomagały a przynajmniej wiedziały o największym ludobójstwie naszych czasów, przedstawione są często jako sympatyczne panie domu. Przyłapałam się na tym, że mimowolnie im kibicuję, co wywołało u mnie ciarki na plecach. Nie tak powinno być, choć z drugiej strony, może taki był sens tej książki? Pokazać jak zwykłe osoby zmieniają się w potwory? Tak, czy inaczej nie czuję się na siłach polecać jej komukolwiek. To nie jest ten typ literatury, który można by polecić.