Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Syn Tótów przysyła z frontu list, w którym oznajmia, że w gościnę do nich przyjedzie major. Specyficzny to człowiek, lecz rodzina w trosce o bezpieczeństwo syna, podporządkowuje życie wygodzie pana majora. Problem w tym, że całkowita zmiana spowodowana jest wybiórczością listonosza, który nie chcąc niepokoić Tótów przynosi im jedynie dobre wieści, a złe niszczy... István Örkény "zapuszcza sondę między sferę stosunków władzy a mieszkańców". Kiedy działania i nawyki majora spowodują prawie rozpad rodziny (ojciec nie wytrzymuje zmian),dochodzi do sytuacji krytycznej. Tót walczy ze swoim organizmem poświęcając się dla syna, tymczasem major doskonale się bawi i odpoczywa od frontu. Finał zmagań mimo wszystko zaskakuje. Zaiste, blisko leży Örkény dramaturgii Mrożka, jakby flirtując z teatrem absurdu. Tymczasem groteska niebezpiecznie blisko zbliża się do prawdopodobieństwa, niepokoi realizmem. Bohaterowie nie próbują podnieść sprzeciwu, akceptują los, ale zostaje przekroczona pewna granica, a władza nie ma tam już władzy i sama na siebie podpisuje wyrok.