Publicystyka
13
Najnowsze artykuły
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?
64
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiał
2
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszy
32
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”
2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2021
2019Wojna jest zawsze przegrana. Polscy reporterzy wojenni opowiadają o tym, czego do tej pory nie ujawniali479 czytelników 38 opinii2019
2013
2011
2005Powiązane treści
Wojna jest zawsze przegrana. Polscy reporterzy wojenni opowiadają o tym, czego do tej pory nie ujawniali Honorata Zapaśnik
(2019) Książka pod kątem treści przewidywalna, ale ciekawa. Dobrze opracowana i przyjemna w odbiorze. Pytania krótkie, konkretne, i na poziomie. Rozmówcy wypadli bardzo naturalnie. Mimo odmiennych osobowości i różnicy pokoleń, można doszukać się wielu cech wspólnych, wśród których wybija się ogromne zaangażowanie, pasja i determinacja. Każdy wniósł do książki coś istotnego, każdy ma koncie wiele wyjazdów i zna się na swojej pracy. Podtytuł trochę na wyrost. Owszem, w dobrym dziennikarstwie na pierwszym miejscu zawsze jest temat, ale to nie jest tak, że reporterzy milczą o swoich doświadczeniach. Korzystają z nich podczas budowy narracji i podczas audycji, w radio i na ekranie. Bywa, że zwierzają się ze swoich bolesnych przeżyć, obnażając cenę wyjazdów: traumy i problemy rodzinne. Jedna z rozmówczyń, Anna Wojtacha, napisała o swoich wyjazdach książkę*. ___________ * Kruchy lód. Dziennikarze na wojnie (2012) [w 2020 wznowiona w wersji rozszerzonej jako Ćpuny wojny. Tego nie zobaczysz w relacjach z frontu]. Na YouTube’ie można odszukać kilka wywiadów, w których szczerze opowiada o swojej pracy, uzależnieniu od adrenaliny i poczuciu pustki, które pojawia się po powrocie do codzienności. O tym, że najlepiej dogaduje się z osobami dzielącymi podobne przeżycia. • Rozmówcy („in order of appearance”): Radosław Kietliński (1974) Rafał Stańczyk (ok. 1975) Anna Wojtacha (1980) Piotr Andrusieczko (1971) Jacek Czarnecki (1963) Michał Zieliński (1989) Jan Naukowicz (1946) [operator] Bianka Zalewska (1979) • „Wojna jest zawsze przegrana. Zostawia ludzi podłamanych – niezależnie od tego, jak ją potem opisuje historia. Każda ze stron musi stawić czoło konsekwencjom konfliktu. Czasami trwają one dekady, a nawet stulecia” (Michał Zieliński, str. 259).Dziwny jest ten świat. Opowieść o Waldemarze Milewiczu Honorata Zapaśnik
Jako absolwentka liceum im. Waldemara Milewicza miałam w głowie obraz wyjątkowego i nieustraszonego korespondenta wojennego, postaci niemalże pomnikowej. Jednak za sprawą książki Honoraty Zapaśnik pomnik ten przybrał formę ludzką. Człowieka z zaletami, ale i mnóstwem wadami. Milewicz jawi się tu jako osoba niezwykle wymagająca zarówno w stosunku do siebie, swoich współpracowników, a także najbliższych. Szczególnie wywieranie ciągłej presji na ukochanej córce Monice irytowało mnie i wywoływały uczucie współczucia do tej młodej wtedy dziewczyny. Wiele osób wspomina także o dużym poczuciu humoru Milewicza, jednak opisy tych żartów wzbudzały moje zażenowanie, to po prostu nie moje poczucie humoru. Jednak Milewiczowi nie można odmówić pracowitości. Chociaż pojawia się tu kilka opinii, że tworzył swoje reportaże pod publiczkę, zbyt efekciarsko, a nawet dobierał materiały, tak by pasowały pod jego scenariusz to mnóstwo nagród i docenienie przez publiczność świadczą o tym, że po prostu znał się na swojej robocie. Jednocześnie zaczęłam się zastanawiać, do czego służy korespondencja wojenna. Czy do informowania, uwrażliwiania a może podnoszenia słupków oglądalności? Niemniej opowieści o kulisach powstawania dokumentów z miejsc konfliktów, a także realia pracy w telewizji w latach 90 i początku XXI wieku niezaprzeczalnie są największym atutem książki. Zresztą to modelowo napisana biografia. Autorki nie ma w niej wcale (i bardzo dobrze!),to świetnie zredagowany zbiór wspomnień i opowieści najbliższych oraz współpracowników Waldemara Milewicza, który z czystym sumieniem mogę polecić.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
