Najnowsze artykuły
- Artykuły„Małe jest piękne! Siedem prac detektywa Ząbka”, czyli rozrywka dla młodszych (i starszych!)Ewa Cieślik1
- ArtykułyKolejny nokaut w wykonaniu królowej romansu, Emily Henry!LubimyCzytać2
- Artykuły60 lat Muminków w Polsce! Nowe wydanie „W dolinie Muminków” z okazji jubileuszuLubimyCzytać2
- Artykuły10 milionów sprzedanych egzemplarzy Remigiusza Mroza. Rozmawiamy z najpoczytniejszym polskim autoremKonrad Wrzesiński14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Herbert Marcuse
5
6,9/10
Urodzony: 19.07.1898Zmarły: 29.07.1979
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://
6,9/10średnia ocena książek autora
82 przeczytało książki autora
350 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Die Permanenz der Kunst. Wider eine bestimmte marxistische Ästhetik. Ein Essay
Herbert Marcuse
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1977
Najnowsze opinie o książkach autora
Człowiek jednowymiarowy Herbert Marcuse
7,3
Większość książki jest na wysokim poziomie, prezentując coś w rodzaju ideologii całościowo negującej panujący porządek kulturowo-społeczny. Marcuse chce "zaorać" kulturę, bo ta jest niszcząca dla ludzi - w zamian nie proponuje barbarii, ale kulturę nowo-przemyślaną, niestawiającą zysku w centrum aksjologii społeczno-kulturalnej. Śmierdzący natomiast jest koniec książki, gdzie oprócz głębokich przemyśleń filozoficznych pojawiają się ideologiczne bzdury (lewicowe). Do Marcusego warto przeczytać np. Heideggera czy Juengera. : )
Eros i cywilizacja Herbert Marcuse
5,3
Mimo, że Herbert Marcuse uchodzi powszechnie za „neomarksistę” to praca sama w sobie bardzo skromnie odnosi się do Marksa i marksistowskiego żargonu - dużo bardziej za to opiera się na psychoanalizie, która stanowi podstawę wszelkich wniosków tej pracy. W konsekwencji: praca raczej nie zadowoli zbytnio nikogo, kto nie odnajduje przyjemności czy prawdy w psychoanalitycznych rozważaniach - wszystko Marcuse wyciąga z tez Freuda o popędowej naturze człowieka, represywności kultury, tłumieniu libido itd.
Dla mnie, jako dla sceptyka freudyzmu, cała ta praca to był męczący bełkot, który nieprzyjemnie zderzył się z moją intuicją, jakoby Marcuse był powiewem świeżości w lewicowej myśli