Spodziewałem się wiele po tej pozycji, ale niestety trochę się zawiodłem. Jest tutaj klasyczny podział na potrzeby prawdziwe i fałszywe (s. 21-22),a także interesująca koncepcja zinternalizowanego zniewolenia przez Rozum (s. 9, 27) oraz rozważania o urzeczowieniu człowieka (s. 36, 54). Generalnie początek był najbardziej interesujący, a potem to już raczej mętny i mało interesujący wywód (jak to często z filozofami bywa).

Spodziewałem się wiele po tej pozycji, ale niestety trochę się zawiodłem. Jest tutaj klasyczny podział na potrzeby prawdziwe i fałszywe (s. 21-22),a także interesująca koncepcja zinternalizowanego zniewolenia przez Rozum (s. 9, 27) oraz rozważania o urzeczowieniu człowieka (s. 36, 54). Generalnie początek był najbardziej interesujący, a potem to już raczej mętny i mało...

Większość książki jest na wysokim poziomie, prezentując coś w rodzaju ideologii całościowo negującej panujący porządek kulturowo-społeczny. Marcuse chce "zaorać" kulturę, bo ta jest niszcząca dla ludzi - w zamian nie proponuje barbarii, ale kulturę nowo-przemyślaną, niestawiającą zysku w centrum aksjologii społeczno-kulturalnej. Śmierdzący natomiast jest koniec książki, gdzie oprócz głębokich przemyśleń filozoficznych pojawiają się ideologiczne bzdury (lewicowe). Do Marcusego warto przeczytać np. Heideggera czy Juengera. : )

Większość książki jest na wysokim poziomie, prezentując coś w rodzaju ideologii całościowo negującej panujący porządek kulturowo-społeczny. Marcuse chce "zaorać" kulturę, bo ta jest niszcząca dla ludzi - w zamian nie proponuje barbarii, ale kulturę nowo-przemyślaną, niestawiającą zysku w centrum aksjologii społeczno-kulturalnej. Śmierdzący natomiast jest koniec książki,...

"Człowiek Jednowymiarowy" Herberta Marcuse otworzył ludziom oczy...
Tak potocznie mówi się o dziele Marcuse'a. Lata 60-te zapisały się na annałach historii dużą wolnością i obyczajową frywolnością. To czas rodzenia się właściwych kontrkultur, eksperymentów z LSD i innymi środkami odurzającymi. To czas aktywności hipisów i kulturowego szoku. Okres ten nazywamy "Telewizyjnym", w którym to telewizja właśnie, jako najsilniejsze medium doprowadziła do stagnacji, marazmu oraz intelektualnego letargu poddanych jej niewolników pilota, którzy bezmyślnie przejmowali wzorce i postawy ze swych ekranów telewizyjnych. Telewizja miała moc relaksowania mas i wprowadzania ich w stan ekspansywny, czyli bezwolny. Twórcy jak Marcuse i jemu podobni poprzez swe dzieła krytycznie wypowiadali się wobec zastanej rzeczywtości społecznej. Zanegowali pochwałę konsupcjonizmu, kapitalizmu, a także radykalny permisywizm społeczny. Krytykowanoprzede wszystkim marazm i apatię społeczną, a także nawoływali do masowego sprzeciwu wobec takiemu stanu rzeczy. Tak narodziła się kontestacja, która ma część swej genezy dzięki tej właśnie książce Marcuse;a.
Publikacja ta ma kapitalną i nieocenioną wartość poznawczą. Zwraca uwagę umiejętność prowadzenia wywodu wymagającego odniesień do wielu faktów i różnych obszarów refleksji. Moim zdaniem ksiązka ta, to wybitne osiągnięcie naukowe, socjologiczne i literackie.

"Człowiek Jednowymiarowy" Herberta Marcuse otworzył ludziom oczy...
Tak potocznie mówi się o dziele Marcuse'a. Lata 60-te zapisały się na annałach historii dużą wolnością i obyczajową frywolnością. To czas rodzenia się właściwych kontrkultur, eksperymentów z LSD i innymi środkami odurzającymi. To czas aktywności hipisów i kulturowego szoku. Okres ten nazywamy ...