Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wywód o powodach ewolucyjnego sukcesu człowieka. Zasadniczo wszystko z ową książeczką jest jak najbardziej w porządku. Teza i dowód trzymają się kupy. Zgrzyta może nieco męczące wałkowanie tych samych wątków, które nie pomagało długimi listopadowymi wieczorami w beznadziejnej walce z opadem powieki. Nie doszło też ostatecznie w naszym wypadku do wybuchu intelektualnego dynamitu, który jak ostrzegała obwoluta, miał poważnie zdemolować nasz kołtuński światopogląd. Teza o tym, że babcia to w kontekście ogarniania młodych osobników homo sapiens potęga, cywilizacyjny fundament i gracz absolutnie podstawowy wydaje się bowiem większości ludzi, którzy albo sami byli wychowywani w miarę normalnych warunkach lub dobry los obdarzył ich swoim własnym potomstwem, a nie obdarzył z kolei brakiem konieczności zarobkowania w wymiarze co najmniej 8 godzin dziennie, nieszczególnie spektakularna. Podobnie jak oczywista jest kandydatura logistyki wychowywania dzieci na głównego winowajcę unikalności człowieka w przyrodzie i wynalazcę jego popisowego numeru pt. ja wiem, ze ty wiesz, ze ja wiem, ze ty wiesz, że ja wiem co ty tam knujesz. Tym bardziej, że procedury opiekuńcze to tylko część ogromnego ludzkiego folkloru, którym obrosło u nas replikowanie genów, a który przez wieki skutecznie zasypał instynkty grubą warstwą pudru naszej kultury i tożsamości. Plus kilka (szczęśliwie bez przesady) typowych dla epoki, irytująco przewidywalnych prób powieszenia psa na rodzinie nuklearnej (to żałosny relikt, ojcostwo zaś w jego ramach jest instytucją zdecydowanie przereklamowaną co z całą pewnością potwierdza okoliczność, iż w Gwatemali dzieci wychowywane wyłącznie przez matki są szczęśliwsze i lepiej odżywione. Poważnie?). Zostajemy zatem po lekturze z grubsza kim byliśmy przed - czyli niereformowalną, starą konserwą (może ciut lepiej zorientowaną w prymatologii),która wciąż uważa, że najlepiej służy wychowywaniu innego człowieka fundamentalny balans między yin i yang, a którym własne dzieci ofiarowały w zamian za to życiową podróż w jaką nie zabrał ich nikt wcześniej.