Angielski powieściopisarz, krytyk i kolekcjoner sztuki, autor relacji z podróży i polityk (poseł). W wieku 10 lat odziedziczył po ojcu ogromną fortunę, pochodzącą głównie z wyzysku niewolników na plantacjach na Jamajce. Poświęcił się zgłębianiu sztuki, architektury, pisaniu; Mozart uczył go muzyki.
Najbardziej znana jest jego gotycko-egzotyczna (motywy arabskie) powieść Vathek z 1786 roku, napisana po francusku (tłumaczenia na angielski dokonał Samuel Henley; po polsku jako Watek : (romans wschodni),1923 i Wathek : opowieść arabska, 1976).
Podróżował głównie do Włoch, Hiszpanii, Portugalii. Trwonił fortunę wznosząc ekscentryczne budowle, co zmusiło go w końcu do sprzedaży plantacji. Zgromadził znaczącą kolekcję dzieł sztuki, znaną głównie z obrazów malarstwa włoskiego okresu Quattrocento. Wśród najbardziej znanych płócien, jakie posiadał znajdowały się: Filip IV w Brązie i Srebrze Velazqueza, Agonia w ogrodzie Giovanniego Belliniego i Św. Katarzyna Aleksandryjska Rafaela.
Fonthill Abbey zaprojektowany dla Williama Beckforda przez architekta Jamesa Wyatta.
Wielka budowla Fonthill Abbey już nie istnieje, została rozebrana po zawaleniu się wieży. Beckford's Tower w Bath nadal stoi, mieści się tam muzeum pisarza.
Spędzał czas przeważnie w samotności (żona zmarła w wieku 24 lat) w Fonthill Abbey (hrabstwo Wiltshire),a od 1822 roku, po jego sprzedaży, w rezydencji w Bath, powstałej z połączenia kilku zakupionych tam domów. Jeden z najbogatszych mieszkańców Anglii, który w 1785 roku został zmuszony do opuszczenia kraju w wyniku skandalu homoerotycznego. Powróciwszy otoczył się gromadą męskich służących oraz pilnie kolekcjonował wszelkie wzmianki o homoseksualizmie.
Dla mnie ksiażka ta była koszmarem. Gotycki nastrój grozy umieszczony we wschodnim klimacie był niestrawny. Podczas czytania nie odczuwałam strachu tylko zażenowanie. Przeszłam przez tą ksiazke z krwią w oczach. Nie chcę byc jednak taka niesprawiedliwa, ponieważ opowieść ma swoje dobre strony. "Opowieść arabska" posiada dobrze nakreślony orjentalny klimat, a i główny bohater jest postacia dynamiczną, są zwroty akcji i ciekawe, niejednolite postacie. Wyobrażam sobie także, że dla ludzi z kultury arabskiej powieść ta może być ciekawsza.
Książka dla miłośników prozy sprzed dwóch wieków i to raczej tych zakochanych w klimatach orientalnych. Mnie jakoś nie urzekła i nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Opowieści o władcach opętanych obsesją posiadania dóbr i podporządkowania sobie wszelkich istot ludzkich i nieludzkich napisane są znacznie ciekawiej choćby w "Księdze tysiąca i jednej nocy".