Roman Honet - (ur. 1974),polski poeta, w latach 1995-2008 redaktor dwumiesięcznika literacko-artystycznego Studium. Przedstawiciel nurtu ośmielonej wyobraźni (termin zaproponował Marian Stala) w najnowszej poezji polskiej; określany mianem jednego z nowych egzystencjalistów. Mieszka w Krakowie. Prowadzi zajęcia z kreatywnego pisania w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Doceniam pracę autorki, do tego wydanie jest naprawdę ładne i delikatne ilustracje wpadają w oko, jednak sama antologia jest zbiorem nieco specyficznych utworów, które ani trochę nie wpłynęły na moje emocje. Jak już, to śmiałam się z ich absurdu, czy po prostu z tego, jak niepoważnie brzmią. Oczywiście znalazło się parę dobrych pozycji, ale niestety przeważały te, które stylem przypominają każdy inny pseudowiersz z instagrama.
Znowu pragnę ciemniej miłości -
sam tytuł Halina Poświatowska.
Od czasów nastoletnich kiedy to zakochałam się w twórczości Haliny Poświatowskiej i Kazimierza Przerwy - Tetmajera moja miłość do wierszy trwa do dziś i poszerza się o nowych poetów.
Jestem zbieraczem książkowym ogólnie i też ukierunkowanym na trzy konkretne osoby są to Vincent Van Gogh, Freddy Mercury i Halina Poświatowska. Powielam sobie w ten sposób biografie, wspomnienia i powiem szczerze zawsze mi mało!
Ten tomik zawiera wiersze min. Haliny Poświatowskiej, a także równie piękne i kobiece wiersze Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, miałam też okazję zapoznać się z nieznanymi mi do tej pory autorami.
„Zbiór wierszy, które mówią najwspanialszym i najokrutniejszym uczuciu: o miłości”
To moje pierwsze podejście do tak nowoczesnej poezji i stwierdzam, że nie do końca jednak dla mnie, za wyjątkiem kilku klasyków chwytających za serce i takich co mieszkają już od dawna w mojej głowie z przykrością stwierdzam, że nic dla siebie tam nie znalazłam.
Piękne wydana! Polecam, gdyż każdy z nas jest inny, ma inną wrażliwość i doświadczenia, może do kogoś innego przemówią one bardziej niż do mnie, a warto też poznawać i odkrywać nowe rzeczy.