Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść jest wspaniała, infantylna, tak, jak tylko może być powieść pisana w początkach XX wieku. Stylem i narracją przypomina mi bardzo Anię z Zielonego Wzgórza, a sama postać Agaty Abbott to wypisz wymaluj, Ania Shirley. Jest tak samo rozkoszna, co mocno stąpająca po ziemi, również jak ona pochodzi z ochronki dla sierot i podobnie jak Ania umie oczarować wszystkich wokół. Agata Abbott lub jak sama lubi o sobie mówić, Aga, to dziewczyna pełna życia, radości i szalonych pomysłów. Tryska energią i zaraża nią wszystkich wokół, choć życie nigdy jej nie rozpieszczało, a wręcz rzucało kłody pod nogi. Mieszka w sierocińcu, choć dawno temu minął czas na jego opuszczenie. Dostaje jednak szansę od losu, gdy pojawia się tajemniczy opiekun, który opłaca jej edukację. Nie jest to oczywistością, gdyż w ochronce z wykształcenia korzystali jedynie chłopcy. Obowiązkiem Agi jest uczyć się na wysokim poziomie, zdobyć kwalifikacje do bycia pisarką i zdawać relację z kształcenia w comiesięcznych listach do opiekuna. Co z tego wyniknie i jak zakończy się ta historia domyślicie się w trakcie czytania, niemniej jednak jest to kawał dobrej zabawy i duża szansa na poznanie zwyczajów i obyczajów zarówno nizin, jak i wyżyn społecznych. Ciepła, zabawna, momentami irytująca patrząc z perspektywy nowoczesnej kobiety, książka, która sprawi, że niejednokrotnie się uśmiechniecie, ale też spojrzycie na swoje życie z refleksją i wdzięcznością.