Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakończenie jest DO KITU. Ale od początku. Książka składa się z opowieści o trzech epokach, które wzajemnie się mieszają. Starożytność, średniowiecze i teraźniejszość. Starożytność - naprawdę miło się czyta, opowieść o utrapieniach pierwszych Chrześcijan, spójność zachowana. Średniowiecze - autora za bardzo ponosi wyobraźnia, bohaterzy zaczynają być troszkę sztuczni. Teraźniejszość - NIE. Rozumiem wciskanie obrazu silnej, samotnej genialnej matki, taka moda. Ale tu jest tego tyle, że wieje głupotą. Nie należy podchodzić do tej książki, jako wiarygodnej historycznie, czy w ogóle wiarygodnej. Autorzy łączą Marię Magdalenę i Marię z Bretanii w jedną osobę, co nie jest prawdą. Jest mnóstwo błędów tłumaczenia, pojawiają się hasła typu "fakty autentyczne". Gdyby ominąć niespójności, błędy, mieszanie faktów i odbieganie od nich, lektura może być całkiem przyjemna.