Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocne strony tej książki stanowi szerokozakresowe spojrzenie autorki, które zapewnia jej (książce) walory propedeutyczne. Kolejnym plusem jest uwzględnienie w rozważaniach najnowszych koncepcji występujących w anglosaskiej filozofii języka, zwłaszcza tych opierających się na pragmatyce (filozofka bierze sobie tutaj za patrona Ludwiga Wittgensteina) oraz ujmujących język w kategoriach naturalistycznych (tj. takich które konceptualizują język i znaczenie jako fenomeny przyrodnicze). Walor pierwszy jest wszak zarazem minusem – merytoryczna zawartość monografii jest bardzo ogólna i zbyt powierzchowna (chociaż przez to przystępna dla laików jak już wspominałem).