Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński3
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać278
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wincenty Łaszewski
39
7,7/10
Urodzony: 1956 (data przybliżona)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,7/10średnia ocena książek autora
249 przeczytało książki autora
316 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Historia Objawień Maryjnych. Tom 1. Od Madonny del Pilar 40 r. do Wychowawczyni z Vallecorsy 1821 r.
Wincenty Łaszewski
8,5 z 2 ocen
7 czytelników 1 opinia
2024
Radość i światło. Rozważania na pierwsze soboty miesiąca. Tajemnice różańca świętego - radosne i światła.
Wincenty Łaszewski
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2024
Płakać jak Maryja. Uczymy się odmawiać Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej
Wincenty Łaszewski
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2023
Trzeci. Jak św. Józef ratuje Kościół
Wincenty Łaszewski, Paweł Zuchniewicz
6,9 z 19 ocen
34 czytelników 6 opinii
2020
Boży szaleńcy. Niezwykłe losy polskich mistyków
Wincenty Łaszewski
6,9 z 25 ocen
53 czytelników 4 opinie
2018
Czwarty wizjoner z Fatimy. Klucz do objawienia wszech czasów
Wincenty Łaszewski
8,0 z 3 ocen
6 czytelników 1 opinia
2017
Wszystko o różańcu, który może wszystko
Wincenty Łaszewski
8,9 z 22 ocen
54 czytelników 8 opinii
2016
Najnowsze opinie o książkach autora
Duchowa misja Polski Wincenty Łaszewski
7,1
Czy polski mesjanizm to tylko prąd kulturowy wywodzący się z romantyzmu? Czy też jest to odczytanie przeznaczenia Polski jako kraju, narodu, przeznaczenia w rozumieniu duchowym? Książka traktuje o licznych znakach i przepowiedniach od Ameryk po Japonię, a wreszcie o proroczych słowach wypowiadanych niejednokrotnie przez polskich świętych. Zatem, jeżeli jest nam przeznaczona duchowa misja, to jak ją wypełnić? Czy robimy to dobrze? Jak robić lepiej?
Zebrane przepowiednie robią wrażenie i choćby ze względu na nie pozycja jest warta przeczytania.
Nie bez znaczenia dla starszych czytelników jest dość duża i wyraźna czcionka.
Exodus. 7 proroctw o Kościele Wincenty Łaszewski
8,8
Czekające nas zmiany w Kościele, w świetle wybranych proroctw, zostały przedstawione przez Autora w bardzo ciekawy sposób. Niektóre z jego konstatacji były dla mnie zaskakujące i jednocześnie wprowadzające porządek w jawiącej się na horyzoncie perspektywie czasów ostatecznych.
Najbardziej w pamięć zapadły mi rozważania dotyczące coraz wyraźniej uwidaczniającego się anty-Kościoła.
"To sami ludzie Kościoła budują anty-Kościół. Nie musimy być prorokami, by spostrzec, że wielu członków Kościoła nie ma już wiele wspólnego z Kościołem i że napierają oni, by ta "nie-wspólność" zamieniła się we wspólnotę - nie przez ich nawrócenie, ale przez zmianę nauki Kościoła tak, by oni "mieli prawo"; do rozwodów, do życia przedmałżeńskiego, do aborcji, do związków jednopłciowych, do... do... do."
"Jesteśmy świadkami kościelnej koincydencji ze światem. Kościół przestaje być "znakiem sprzeciwu", nie nawraca świata - zwraca się w jego stronę".
Także bardzo interesujące są rozważania nad "nowym pokoleniem" mającym się przeciwstawić "pokoleniu szatana".
"Proces budowania nowego pokolenia rozpoczyna się z chwilą, gdy poszczególni chrześcijanie zaczynają rozumieć, czym jest Kościół i jaka jest jego rola. Porzucają płytki zabójczy pogląd, według którego skoro życie pełne jest trudów i konfliktów, to rolą Kościoła jest nieść ludziom ukojenie... Nie, po tej stronie nie kończą się przeciwności i bóle - one nabierają tylko najgłębszego sensu. Kto szuka w Kościele cichej oazy, pomylił dziś adresy.
Przygoda zaczyna się od zanegowania szatańskiego dogmatu obowiązującego w danym pokoleniu. Różnie go nazywamy. To egoizm, hedonizm, zapatrzenie w siebie, zycie kosztem innych, bezwzględna walka z każdym, kto narusza moje szczęście. Pierwszym wyznacznikiem jest opuszczenie "strefy wolnej od poświęcenia"".