Victor LaValle jest autorem zbioru opowiadań Slapboxing with Jesus (1999, nagrody: PEN Open Book Award i Klucz do Jamaica w dzielnicy Queens),trzech powieści: The Ecstatic (2002),Big Machine (2009, w szczytowych dziesiątkach wielu list najlepszych powieści roku plus 3 nagrody: Shirley Jackson Award dla najlepszej powieści roku, Ernest J. Gaines Award za literacką maestrię oraz American Book Award),The Devil in Silver (2012) oraz novelli wydanej jedynie w formie ebooka, Lucretia and the Kroons. Jest laureatem nagród (oprócz ww.): Whiting Writers' Award, Stypendium Forda przyznawanego przez United States Artists, Stypendium Fundacji Guggenheima czy Klucza do Southeast Queens i in.
Wychował się w nowojorskiej dzielnicy Queens. Mieszka nadal w Nowym Jorku, w dzielnicy Washington Heights, z żoną i synem. Wykłada na Uniwersytecie Columbia.http://victorlavalle.com
Po pierwsze ta książka to nie jest horror. Pewne elementy grozy w sobie ma ale jest ich bardzo mało.
Po drugie, strasznie rozczarowało mnie wyjaśnienie zagadki kufra i to na tak wczesny etapie bo w zasadzie w połowie książki. Spodziewałam się czegoś innego, czegoś na zasadzie puszki Pandory. Tymczasem otrzymałam dziwne i nie do końca trzymające się kupy rozwiązanie (przynajmniej według mnie).
Pierwsza część książki jest dużo lepsza. W drugiej pojawiają się bohaterowie, którzy w sumie nic nie wnoszą do fabuły (oprócz Reedów). Pojawia się dużo zbędnego tekstu o niczym i zakończenie, które łatwo przewidzieć.
Dla mnie niestety rozczarowanie. Piękna okładka skrywa bardzo nijaką opowieść. 3 gwiazdki za treść plus jedna z niesamowitą okładkę, która to właśnie mnie przyciągnęła.
"Samotne kobiety" to misternie spleciona opowieść, która łączy w sobie elementy literatury grozy, dramatu społecznego i odrobiny realizmu magicznego, tworząc unikalne i wciągające doświadczenie czytelnicze.
Fabuła toczy się wokół Renee, samotnej matki, która walczy z wyzwaniami życia codziennego, próbując jednocześnie pogodzić opiekę nad synem z własnymi marzeniami i aspiracjami. Jej życie zostaje wywrócone do góry nogami, gdy odkrywa tajemnicę związaną z historią jej rodziny i tajemniczą społecznością kobiet, które wydają się mieć nadnaturalne zdolności.
Lavalle mistrzowsko konstruuje napięcie, ukazując powszedniość życia Renee oraz coraz bardziej zawiłe wątki fabularne, które prowadzą czytelnika przez labirynt sekretów i zagadek. Atmosfera jest gęsta od niepokoju, a autor potrafi doskonale wywołać uczucie grozy i niepewności, jednocześnie wplatając w fabułę wątki społeczne i kulturowe.
Jednym z najmocniejszych aspektów tej książki są postacie. Renee to złożona i niezwykle realistyczna bohaterka, z którą czytelnik może łatwo się utożsamić i współczuć. Pozostałe postacie, w tym tajemnicze kobiety z jej społeczności, są równie dobrze wykreowane i przynoszą ze sobą bogactwo różnorodnych doświadczeń i historii życiowych.
Język Lavalle'a jest płynny i sugestywny, zaskakująco piękny w swojej prostocie. Autor zgrabnie łączy elementy realizmu z elementami fantastycznymi, co nadaje powieści niepowtarzalny charakter. Opisy miejsc i wydarzeń są tak wyraziste, że czytelnik może praktycznie poczuć zapachy i dotknąć tekstur opisywanych scen.
"Samotne kobiety" to nie tylko opowieść o nadprzyrodzonych zjawiskach i tajemnicach, ale także głęboka eksploracja tematów związanych z samotnością, macierzyństwem, rodziną i tożsamością. To książka, która nie tylko wciąga czytelnika od pierwszej strony, ale także zostawia go z refleksjami na długo po zakończeniu lektury.
Podsumowując, "Samotne kobiety" to niezwykle udane połączenie literatury grozy, realizmu społecznego i magii, które zachwyci czytelników poszukujących głębokich i wielowymiarowych opowieści. Victor LaValle udowadnia swoje umiejętności jako niezwykle utalentowany pisarz, który potrafi poruszyć serca i umysły swoich czytelników.