Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Libertarianizm jest dla mnie hasłem, o którym coś wiem, ale moja wiedza jest na tyle wąska, że zaliczam się do grona tzw. laików. Do książki podeszłam z małą wiedzą teoretyczną, a ona mimo to okazała się zrozumiała. Nie ma ona formy podręcznika, której w ciągu wynotowuje się nazwiska, szerokie hasła, a to wszystko klamrą obejmuje niezrozumiały język. Jest to raczej pozycja, która wyjaśnia libertarianizm od podszewki - nie w naukowym żargonie, a w klimacie pogawędki. Ciekawym punktem jest stosowanie licznych metafor, aby wyjaśnić pojęcie polityczne. Sprawia to, że tekst staje się bardziej przystępny, ale też o wiele ciekawszy, a czasami wręcz zaskakujący. Można powiedzieć, że ujęcie libertarianizmu jest nawet interdyscyplinarne. Autor stosuje metaforę szachów, która jest na wskroś literacka, a tutaj znalazła ona swoje zastosowanie w książce teoretycznej. Wybiera przykłady z trywialnego życia codziennego i na ich przykładzie wyjaśnia poszczególne mechanizmy i zjawiska. Co więcej, autor sam podkreśla, że w libertarianizmie jest zarówno praktykiem, jak i teoretykiem. Nie unika wyjaśniania poszczególnych zjawisk na przykładzie własnego doświadczenia - odwołując się nawet do zajęć wychowania fizycznego na pierwszym roku studiów. Przepełnienie tekstu licznymi anegdotami sprawia, że staje się on bliski i nie ma natury budowania pozycji autorytetu. Libertarianizm wśród młodych ludzi staje się coraz bardziej znany, ale cały czas pozostaje on nie do końca zrozumiany. W gąszczu licznych poglądów brzmi on nieco egzotycznie, cały czas jest czymś nowym, chociaż istnieje od dawna. "Przedsiębiorca idei" jest zatem pozycją, która wypełnia tę lukę teoretyczną. Może być lekką lekturą dla libertarian, ale i źródłem wiedzy dla osób, które swoich poglądów wciąż szukają.