Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początek zastrzeżenie, nie jestem miłośnikiem tego gatunku, nie jestem też przekonany do polskiej literatury w XXIw. Stąd ta, być może, zbyt surowa ocena. Sięgnąłem po książkę bo byłem ciekaw jak wyrazisty, ostry publicysta Galopujący Major wypadnie jako powieściopisarz Łukasz Hassliebe. I, niestety,rozczarowanie . Thriller rozumiem jako rzecz trzymającą w napięciu. U Hassliebe tyle tego napięcia, co przy czytaniu opisów przyrody u Orzeszkowej. Nie kupuje też fabuły, pozorowane morderstwo polityczne prawicowego radykała, współcześni partyzanci golący głowy kobietom za aborcję, zakonnice palące książki w BUW-ie, uliczne zamieszki, w czasie których prawicowi bojówkarze rozdeptują policyjne czerepy. Wreszcie mąż , który w poszukiwaniu, zdradzającej go ukochanej rusza w Polskę, a po drodze jest świadkiem samosądu na ukraińskim gastarbeiterze czy dobroci ogrodnika, który ratuje go od głodu pomidorami wysadzanymi w doniczkach z celtyckimi krzyżami. Gdyby ktokolwiek inny napisał coś takiego mógłby się nadziać, i słusznie, na zjadliwą krytykę Majora w jednym z jego rozlicznych felietonów. Moglibyśmy liczyć na cięte frazy, dające do myślenia tezy i błyskotliwą puentę, czyli wszytko to, czego zabrakło, wielka szkoda, w "Przedwojniu".