Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie przepadam za poradnikami. Nigdy nie przeczytałam żadnego od deski do deski, aż do tego. Moje życie znalazło się w martwym punkcie i nie potrafiłam ruszyć z niego. Stałam w miejscu, ale Regina pomogła mi wziąć się w garść, bo zachowując się w ten sposób marnowałam swoje życie, które nie tylko jest dla mnie, ale i innych.
,,Zamiast planować lepsze życie zacznij lepiej żyć.''
Właśnie tego potrzebowałam! Kogoś kto mi powie ,,słuchaj, myślisz tylko o przyszłości, a nie zauważasz jak teraźniejszość przepływa Ci przez palce''. Nie zastanawiajmy się tyle czasu jaki krok powinniśmy postąpić, tylko go wreszcie zróbmy.
Koleją ważną rzeczą było zostawienie przeszłości daleko za sobą. ,,na błędy też jest miejsce'', każdy z nas je popełnia, ale to dzięki nim jesteśmy takimi osobami jakimi jesteśmy. Minione wydarzenia ukształtowały nas i nasz charakter, dlatego pozwólmy im dryfować, gdzieś tam w przeszłości i zacznijmy żyć tym życiem, które właśnie teraz mamy. ,,Najczęściej jedyną osobą, która stoi Ci na drodze jesteś Ty sam'', dlatego głowa do góry i ruszmy wreszcie się z tych punktów, w których tkwimy i zacznijmy żyć, lepiej żyć.
Nie mogę doczekać się podróży w resztę dzieł tej autorki, bo jest nie tylko niesamowitą pisarką, ale przede wszystkim osobą. ;)

Nie przepadam za poradnikami. Nigdy nie przeczytałam żadnego od deski do deski, aż do tego. Moje życie znalazło się w martwym punkcie i nie potrafiłam ruszyć z niego. Stałam w miejscu, ale Regina pomogła mi wziąć się w garść, bo zachowując się w ten sposób marnowałam swoje życie, które nie tylko jest dla mnie, ale i innych.
,,Zamiast planować lepsze życie zacznij lepiej...

Pierwszy raz zetknęłam się z twórczością Wilda (na własne życzenie) i jestem niezwykle zadowolona.
Z początku czytając ją miałam wrażenie, że zagłębiam się w poezję, kontempluje ją. Jednakże z czasem książka nabrała dynamizmu i nawet nie wiem kiedy znalazłam się przy jej końcu.
Cudowna, przesiąknięta pięknymi opisami, metaforami, ale od pewnego momentu straszna, a miejscami obrzydliwa. Jak to możliwe skoro Dorian był tak nieskazitelny?!
Polecam przeczytać i samemu zauroczyć się niesamowitością treści co głównego bohatera.

Pierwszy raz zetknęłam się z twórczością Wilda (na własne życzenie) i jestem niezwykle zadowolona.
Z początku czytając ją miałam wrażenie, że zagłębiam się w poezję, kontempluje ją. Jednakże z czasem książka nabrała dynamizmu i nawet nie wiem kiedy znalazłam się przy jej końcu.
Cudowna, przesiąknięta pięknymi opisami, metaforami, ale od pewnego momentu straszna, a...

Książka ciekawa, ukazująca nam wydarzenia z nieobiektywnego punktu widzenia, ale dzięki temu sami zaczynamy się zastanawiać nad sensownością postępków głównego bohatera.
Nie potrafiłam zrozumieć czym owładnięty jest jego umysł, gdyż nawet w momencie, kiedy wreszcie zdawał sobie sprawę z głupoty swoich poczynań niespora rozdział później robił to samo. Niczym człowiek we mgle.
Z jednej strony potrzebowałby on przewodnika, ale kiedy ukazywała mu się jakaś pomocna dłoń z nieufnością ją odpychał. Widzę w tym tragizm bohatera, bo mimo swojej arogancji i rzekomej świadomości swoich czynów to był on zagubiony i ślepo pokładał nadzieje w najgorszym do tego miejscu.

Książka ciekawa, ukazująca nam wydarzenia z nieobiektywnego punktu widzenia, ale dzięki temu sami zaczynamy się zastanawiać nad sensownością postępków głównego bohatera.
Nie potrafiłam zrozumieć czym owładnięty jest jego umysł, gdyż nawet w momencie, kiedy wreszcie zdawał sobie sprawę z głupoty swoich poczynań niespora rozdział później robił to samo. Niczym człowiek we...

Nic nie jest cudowniejsze od dzieł Murakamiego.
Opowieść o piętnastolatku, który chcę odnaleźć siebie, chce uwolnić ziemię od ciężarów, które na nią zstąpiły. Podróż, czy ucieczka?
Science-fiction przesiąknięte prawdziwymi rozterkami.
Pan Nakata, odrażający czy urzekający staruszek?
Kiedy zatraca się granica między imaginacją, a prawdziwym światem?
Może ten wyimaginowany to ten prawdziwy?
,,Słuchaj zużyłam już dużo życia. Zużyłam już dużo siebie. Nie przestałam żyć, kiedy był na to odpowiedni moment. Wiedziałam, że dalsze życie nie ma znaczenia, ale z jakiejś przyczyny nie przestałam żyć. W rezultacie, żeby tylko czymś wypełnić czas, robiłam bezsensowne rzeczy. Przez to zraniłam siebie, a raniąc siebie, zraniłam innych. Dlatego właśnie za to płacę. Może można to nazwać klątwą. W pewnym czasie dostało mi się coś idealnego, a potem mogłam już sobą pogardzać. To moja klątwa. Póki żyję nie uda mi się od niej uciec. Dlatego nie boję się śmierci.''

Nic nie jest cudowniejsze od dzieł Murakamiego.
Opowieść o piętnastolatku, który chcę odnaleźć siebie, chce uwolnić ziemię od ciężarów, które na nią zstąpiły. Podróż, czy ucieczka?
Science-fiction przesiąknięte prawdziwymi rozterkami.
Pan Nakata, odrażający czy urzekający staruszek?
Kiedy zatraca się granica między imaginacją, a prawdziwym światem?
Może ten...

Nie wiedzieć czemu ta krótka, lekka książka, nie napisana jakimś wymyślnym językiem niesamowicie mnie urzekła.
Byłam tam, wszystko wdziałam. To jak Gatsby patrzył na Daisy, czy jak denerwował się spotkaniem z nią. Piękne suknie, drogie samochody, wszędzie gwar, blask złotych czy oprószonych brokatem kosztowności.
Przeczytaj, a dowiesz się co mam na myśli!

Nie wiedzieć czemu ta krótka, lekka książka, nie napisana jakimś wymyślnym językiem niesamowicie mnie urzekła.
Byłam tam, wszystko wdziałam. To jak Gatsby patrzył na Daisy, czy jak denerwował się spotkaniem z nią. Piękne suknie, drogie samochody, wszędzie gwar, blask złotych czy oprószonych brokatem kosztowności.
Przeczytaj, a dowiesz się co mam na myśli!

Jak pierwsza część zachwyciła mnie opisami bogini, rytuałów i magii.
Jednak ta saga nie przypadła mi do gustu jak ta o Zoey Redbird.
Jednakże dla porównania polecam przeczytać, czas niezmarnowany i spędzony w innej rzeczywistości. ;)

Jak pierwsza część zachwyciła mnie opisami bogini, rytuałów i magii.
Jednak ta saga nie przypadła mi do gustu jak ta o Zoey Redbird.
Jednakże dla porównania polecam przeczytać, czas niezmarnowany i spędzony w innej rzeczywistości. ;)

Po serii z ,,Naznaczoną'' chciałam zagłębić się bardziej w Twórczość tych dwóch utalentowanych pań. Przeczytałam właśnie pierwszą część i jestem w szoku, że ta seria tak diametralnie się różni od wcześniejszej, którą przeczytałam, jakby była napisana przez inne osoby. Jednakże jedna rzecz jest niezmienna, mianowicie to jak magicznie są opisane rytuały, boginie, kamienie szlachetne i tego typu rzeczy. Czyli jak dla mnie to co najważniejsze! Cała magia! Chcę głębiej zatonąć w tej serii, dlatego zabieram się za kolejny tom! POLECAM! :D

Po serii z ,,Naznaczoną'' chciałam zagłębić się bardziej w Twórczość tych dwóch utalentowanych pań. Przeczytałam właśnie pierwszą część i jestem w szoku, że ta seria tak diametralnie się różni od wcześniejszej, którą przeczytałam, jakby była napisana przez inne osoby. Jednakże jedna rzecz jest niezmienna, mianowicie to jak magicznie są opisane rytuały, boginie, kamienie...

Katniss Everdeen jest postacią której losy wciągają nas na tyle, że jesteśmy w stanie stawiać się na jej miejscu.
Wszystkie jej niepowodzenia, odczuwany ból, nienawiść, są tak silne, że niezależnie od sytuacji mamy ochotę rzucić się jej z pomocą.
Książka jest niesamowita, nie powiem, że lekka, ale czyta się ją bardzo szybko, ponieważ każdy rozdział jest zagadką, a w niepewności bardzo ciężko jest wysiedzieć. Końcówka może spowodować, że będziecie w szoku.
Polecam ;)

Katniss Everdeen jest postacią której losy wciągają nas na tyle, że jesteśmy w stanie stawiać się na jej miejscu.
Wszystkie jej niepowodzenia, odczuwany ból, nienawiść, są tak silne, że niezależnie od sytuacji mamy ochotę rzucić się jej z pomocą.
Książka jest niesamowita, nie powiem, że lekka, ale czyta się ją bardzo szybko, ponieważ każdy rozdział jest zagadką, a w...

Naprawdę to już koniec? Nie mogłam uwierzyć, że tak szybko przebrnęłam przez całą trylogię. Prawdą jest to co piszą na jej odwrocie ,,gdy zaczniesz nie będziesz umiał skończyć''. Gdy już myślałam ,,dobra czas spać'',rozdział kończył się tak ciekawie i niepewnie, że musiałam zacząć następny. Wszystko w tej książce jest spójne, ciekawe i co najważniejsza potrafi nas wciągnąć w swój świat, nie bajkowy, ale wręcz mroczny i pełen krwi. P.O.L.E.C.A.M ;)

Naprawdę to już koniec? Nie mogłam uwierzyć, że tak szybko przebrnęłam przez całą trylogię. Prawdą jest to co piszą na jej odwrocie ,,gdy zaczniesz nie będziesz umiał skończyć''. Gdy już myślałam ,,dobra czas spać'',rozdział kończył się tak ciekawie i niepewnie, że musiałam zacząć następny. Wszystko w tej książce jest spójne, ciekawe i co najważniejsza potrafi nas wciągnąć...

Ta książka jest ostatnią z trylogii i jak to często bywa ostatnie części potrafią być napisane na siłę, przez co cała trylogia może stracić urok.
W przypadku tej serii było odwrotnie. Ta ostatnia część była najlepszą i czytając ją wciągnęłam się tak bardzo, że nawet nie zastanawiałam się nad mijającym czasem. Ocknęłam się dopiero po kilku godzinach i nie mogłam uwierzyć, że to już koniec. Chciałam więcej się dowiedzieć, czułam niedosyt, ale spójrzmy prawdzie w oczy lepszy niedosyt niż przesyt (jeśli chodzi o książki!). Cudowna, magiczna, lekka i nietypowa. POLECAM! ;)

Ta książka jest ostatnią z trylogii i jak to często bywa ostatnie części potrafią być napisane na siłę, przez co cała trylogia może stracić urok.
W przypadku tej serii było odwrotnie. Ta ostatnia część była najlepszą i czytając ją wciągnęłam się tak bardzo, że nawet nie zastanawiałam się nad mijającym czasem. Ocknęłam się dopiero po kilku godzinach i nie mogłam uwierzyć, że...

Książka rzekomo beznamiętna, ale czy wszystkie książki muszę mieć konkretnie zarysowaną fabułę? Moim zdanie nie muszą i jak najbardziej przypadło mi to dzieło do gustu. Hemingway jak zwykle dostarczył nam wiele cennych informacji, których z pozoru nie dostrzeżemy. Wiele się dowiedziałam na temat Hiszpanii, o jej kulturze, miejscach, czy walkach torrador'ów, ale nie tylko. Mimo wszytko moją uwagę najbardziej przykuła postać Lady Ashley, pięknej, oddanej hedonii kobieta. Tak naprawdę robiła zawsze co chciała, a mimo to żadne konsekwencje się jej nie imały. Która z kobiet nie chciała by być na jej miejscu?!
Ernest również pozwala nam lepiej poznać samego siebie, ponieważ postać Jake'a jest w gruncie rzeczy nim samym.
W skrócie książka o niczym i o wszystkim! Szybko się czyta, lekko i z uśmiechem na twarzy. Polecam ;)

Książka rzekomo beznamiętna, ale czy wszystkie książki muszę mieć konkretnie zarysowaną fabułę? Moim zdanie nie muszą i jak najbardziej przypadło mi to dzieło do gustu. Hemingway jak zwykle dostarczył nam wiele cennych informacji, których z pozoru nie dostrzeżemy. Wiele się dowiedziałam na temat Hiszpanii, o jej kulturze, miejscach, czy walkach torrador'ów, ale nie tylko....

Od tej książki zaczyna się moja przygoda z Hemingway'em.
Zawsze chciałam przeczytać jakąś książkę jego autorstwa nie będącą ,,Starym człowiekiem i morzem''.
Tyle się o nim słyszy i każdy dobrze zna jego nazwisko, ale czy również jego dzieła?
Tematyka nie była mi bliska, aczkolwiek chętnie się coś dowiedziałam o polowaniach, jak i o Afryce, chociaż chyba najistotniejsze jest to, że mogłam poznać samego autora.
Przemawia do mnie jego sposób patrzenia na świat i pewnie niejednokrotnie sięgnę po jego dzieło. Książka jest lekka, zabawna i ciekawa. Ernest, tak plastycznie opisuje miejsca, w których się znajduje, że sami możemy poczuć jakbyśmy tam byli. Polecam ;)

Od tej książki zaczyna się moja przygoda z Hemingway'em.
Zawsze chciałam przeczytać jakąś książkę jego autorstwa nie będącą ,,Starym człowiekiem i morzem''.
Tyle się o nim słyszy i każdy dobrze zna jego nazwisko, ale czy również jego dzieła?
Tematyka nie była mi bliska, aczkolwiek chętnie się coś dowiedziałam o polowaniach, jak i o Afryce, chociaż chyba najistotniejsze...

Jako mała dziewczynka miałam fragment tej książki w szkolnym podręczniku i tak mnie zaciekawił, że czym prędzej pobiegłam do biblioteki by pochłonąć całą treść, jednakże jedyny egzemplarz znajdujący się w szkole wypożyczyła moja koleżanka i nie udało mi się tego dokonać. Teraz jako już starsza osoba przeczytałam tę książkę i żałuję, że nie udało mi się tego zrobić wtedy. Przyjemna, wesoła, nietypowa treść, a do tego pouczająca. ;)

Jako mała dziewczynka miałam fragment tej książki w szkolnym podręczniku i tak mnie zaciekawił, że czym prędzej pobiegłam do biblioteki by pochłonąć całą treść, jednakże jedyny egzemplarz znajdujący się w szkole wypożyczyła moja koleżanka i nie udało mi się tego dokonać. Teraz jako już starsza osoba przeczytałam tę książkę i żałuję, że nie udało mi się tego zrobić wtedy....

Niesamowita książka, zapiera dech w piersiach.

Niesamowita książka, zapiera dech w piersiach.

Pochłonęłam dwie części bardzo szybko coraz bardziej się w nie wciągając. Bałam się, że mimo fabuły jakim są nietuzinkowe podróże w czasie, autorka może skupiła się zbytnio na wątku miłosnym, jak to w tych czasach bywa. Jednakże zostałam mile zaskoczona, ponieważ mimo że stanowi on bardzo ważny element to jednak nie jest w stanie przyćmić całej historii. To właśnie wycieczki do XV||| wieku, piękne suknie balowe, natarczywi mężczyźni i niezliczone zasady postępowania skupiają moją uwagę, a wątek miłosny dodaje koloru by wszytko wyglądało perfekcyjnie.

Pochłonęłam dwie części bardzo szybko coraz bardziej się w nie wciągając. Bałam się, że mimo fabuły jakim są nietuzinkowe podróże w czasie, autorka może skupiła się zbytnio na wątku miłosnym, jak to w tych czasach bywa. Jednakże zostałam mile zaskoczona, ponieważ mimo że stanowi on bardzo ważny element to jednak nie jest w stanie przyćmić całej historii. To właśnie...

Dobra fabuła, wciągająca, ale nie zapiera tchu.
Mam nadzieję, że kolejne części bardziej mnie zaskoczą, bo bardzo polubiłam Gwen.

Dobra fabuła, wciągająca, ale nie zapiera tchu.
Mam nadzieję, że kolejne części bardziej mnie zaskoczą, bo bardzo polubiłam Gwen.

Niesamowita, magiczna, nietuzinkowa.
Haruki jest jakby odpowiednikiem naszego polskiego mistrza science-fiction, Stanisława Lema. Nie potrafię ogarnąć rozumem jak istota ludzka potrafiła wymyślić coś tak niesamowitego. Skąd czerpał pomysły? Czy wie, że jest tak wyśmienity? Czytałam tę książkę w zimowe wieczory i przenosiłam się do równie zimowego świata tego dzieła. Ma ono w sobie jakąś magię, że czytając ją nie tyle co udajemy się mentalnie do świata , w którym akcja ma miejsce, a pozwalamy się mu całkowicie pochłonąć. Nie sposób opisać tej książki, trzeba samemu ją przeczytać, albo i nawet przeżyć, bo siła oddziaływania jej na psychikę jej równie silna co skok na bungee.

Niesamowita, magiczna, nietuzinkowa.
Haruki jest jakby odpowiednikiem naszego polskiego mistrza science-fiction, Stanisława Lema. Nie potrafię ogarnąć rozumem jak istota ludzka potrafiła wymyślić coś tak niesamowitego. Skąd czerpał pomysły? Czy wie, że jest tak wyśmienity? Czytałam tę książkę w zimowe wieczory i przenosiłam się do równie zimowego świata tego dzieła. Ma ono...

Jak to zwykle u Agathy Christie, książka wciągająca i zachwycająca. Jednakże nie trzymała w napięciu, po prostu miałam ochotę poznać prawdę, dowiedzieć się któż taki zaplanował tak skrupulatnie zbrodnię.
Przyjemnie spędzone kilka godzin.

Jak to zwykle u Agathy Christie, książka wciągająca i zachwycająca. Jednakże nie trzymała w napięciu, po prostu miałam ochotę poznać prawdę, dowiedzieć się któż taki zaplanował tak skrupulatnie zbrodnię.
Przyjemnie spędzone kilka godzin.

Mroczna opowieść o pewnej rodzinie, miejscami obrzydliwa i odrzucająca, ale to właśnie te momenty sprawiają, że książka tak bardzo w ciągną nas w swój pokręcony świat. Jest to pierwsza tego typu książka przeczytana prze ze mnie, ale zapewne nie ostatnia. Po zakończeniu lektury w głowie pozostały mi obrazy, utworzone w trakcie czytania. Cieżko się ich pozbyć, prześladują nasz umysł i wsiąkają w niego, sieją spustoszenie. Czym bardziej niemoralne sytuacje tym więcej naszych przemyśleń na temat ogólnej moralności egzystencjalnej. Paskudna książka, ale to co robi z umysłem jest niesamowite.

Mroczna opowieść o pewnej rodzinie, miejscami obrzydliwa i odrzucająca, ale to właśnie te momenty sprawiają, że książka tak bardzo w ciągną nas w swój pokręcony świat. Jest to pierwsza tego typu książka przeczytana prze ze mnie, ale zapewne nie ostatnia. Po zakończeniu lektury w głowie pozostały mi obrazy, utworzone w trakcie czytania. Cieżko się ich pozbyć, prześladują...

,,Mogę odejść, gdy zechcę.'' Już sam tytuł zachęcił mnie do przeczytania tej książki, gdyż byłam ciekawa jaka osoba będzie miała w sobie na tyle odwagi, by tego dokonać. Czytając ją chłonęłam wszelkiego rodzaju uczucia, brnęłam w jakiś głąb, choć do końca nie byłam pewna jaki. Autor zachowuje swoją klasę i powściągliwość, a mimo to książka jest głęboka, przyciąga i pozwala się w sobie zanurzyć.
,,Przecięcie tętnicy nie jest może najłatwiejsze, ale jeśli Ci się uda reszta pójdzie jak po maśle. Możesz umierać przyglądając się, jak krew rozpływa się w wodzie.''

,,Mogę odejść, gdy zechcę.'' Już sam tytuł zachęcił mnie do przeczytania tej książki, gdyż byłam ciekawa jaka osoba będzie miała w sobie na tyle odwagi, by tego dokonać. Czytając ją chłonęłam wszelkiego rodzaju uczucia, brnęłam w jakiś głąb, choć do końca nie byłam pewna jaki. Autor zachowuje swoją klasę i powściągliwość, a mimo to książka jest głęboka, przyciąga i pozwala...