-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać438
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant13
-
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Biblioteczka
2020
2015-12-26
2015-11-26
2015-11-20
2015-11-04
2015-11-01
2015-10-15
2015-10-26
2015-04-30
2015-04-10
2015-04-03
2015-02-19
2015-02-11
2015-02-06
Z trzech do tej pory przeczytanych opowiadań z cyklu Upiór Południa najsłabsze. Historia, po przebrnięciu przez pierwsze takty, bardzo zapachniała mi formą jaką A. Pilipiuk maluje w serii Oko Jelenia. Taka która zagłębia nas w jakieś uniwersum ale, kurcze, jakby to tu skończyć z morałem, pomysłem, ogólnie rzecz mówiąc... z pomysłem. Niestety nie bardzo się to udało w tym opowiadaniu. Choć może to i moja wina.
Ogólnie wcześniejsze opowiadania bije następne. No i weź tu do ręki, człowieku, czwartą część cyklu... no, ale jak już się zaczęło to powinno się kontynuować. Zatem - przybywaj Upiorze Południa!
Z trzech do tej pory przeczytanych opowiadań z cyklu Upiór Południa najsłabsze. Historia, po przebrnięciu przez pierwsze takty, bardzo zapachniała mi formą jaką A. Pilipiuk maluje w serii Oko Jelenia. Taka która zagłębia nas w jakieś uniwersum ale, kurcze, jakby to tu skończyć z morałem, pomysłem, ogólnie rzecz mówiąc... z pomysłem. Niestety nie bardzo się to udało w tym...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2015-02-02
2015-01-25
2015-01-19
Jedna gwiazdka więcej za jedną sentencje:
"Mężczyzna przemawia łzami tam, gdzie kończą się słowa".
Mogłem coś pomieszać...
Jedna gwiazdka więcej za jedną sentencje:
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to"Mężczyzna przemawia łzami tam, gdzie kończą się słowa".
Mogłem coś pomieszać...