Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo ciekawa i szczegółowo przedstawiająca zagadnienie. Ogólną ocenę obniża natomiast ogromna ilość literówek oraz błędów językowych - takie natężenie błędów (m.in. ortograficznych) w pracy naukowej, sygnowanej przez wydawnictwo uniwersyteckie, jest po prostu przykre.

Książka bardzo ciekawa i szczegółowo przedstawiająca zagadnienie. Ogólną ocenę obniża natomiast ogromna ilość literówek oraz błędów językowych - takie natężenie błędów (m.in. ortograficznych) w pracy naukowej, sygnowanej przez wydawnictwo uniwersyteckie, jest po prostu przykre.

Poezja Karáska ze Lvovic to prawdziwe arcydzieło - poruszająca, przepełniona melancholią i smutkiem przemijania, jednocześnie do bólu prawdziwa i piękna: dekadencka estetyka przywoływanych obrazów oraz wysublimowana warstwa brzmieniowa utworów są prawdziwą rozkoszą dla duszy.

Poezja Karáska ze Lvovic to prawdziwe arcydzieło - poruszająca, przepełniona melancholią i smutkiem przemijania, jednocześnie do bólu prawdziwa i piękna: dekadencka estetyka przywoływanych obrazów oraz wysublimowana warstwa brzmieniowa utworów są prawdziwą rozkoszą dla duszy.

Wielce poruszające dzieło obu braci Čapków. Poprzez metaforę mrowiska ukazuje błahość ludzkiej egzystencji. Przedstawia prawdziwe oblicze świata, pełnego egoizmu, skąpstwa, pazerności, przemocy, nienawiści. Przypomina o monotonii i wewnętrznej pustce, o powtarzalności wszystkich codziennych czynności. Po prostu obnaża marność życia. Po przeczytaniu pozostaje tylko gorzko zapłakać, bo przecież szczęśliwy może być tylko człowiek tejże marności nieświadomy. Zapłakać i rozpocząć kolejny, zwyczajny dzień...

Wielce poruszające dzieło obu braci Čapków. Poprzez metaforę mrowiska ukazuje błahość ludzkiej egzystencji. Przedstawia prawdziwe oblicze świata, pełnego egoizmu, skąpstwa, pazerności, przemocy, nienawiści. Przypomina o monotonii i wewnętrznej pustce, o powtarzalności wszystkich codziennych czynności. Po prostu obnaża marność życia. Po przeczytaniu pozostaje tylko gorzko...

Rossumovi univerzální roboti to utopijny dramat Karla Čapka, w którym po raz pierwszy użyte zostało słowo "robot". Jest to lektura naprawdę interesująca, autor odsłonił w niej niepokojącą wizję gwałtownego postępu technicznego. Na długo zapada w pamięć i zmusza do refleksji. Warto przeczytać.

Rossumovi univerzální roboti to utopijny dramat Karla Čapka, w którym po raz pierwszy użyte zostało słowo "robot". Jest to lektura naprawdę interesująca, autor odsłonił w niej niepokojącą wizję gwałtownego postępu technicznego. Na długo zapada w pamięć i zmusza do refleksji. Warto przeczytać.

Słynne dzieło M. A. Murray z roku 1921 nareszcie doczekało się polskiego przekładu. Autorka, legendarna egiptolożka i antropolożka, przedstawiła w nim swój pogląd na temat czarownic. Mianowicie, twierdziła, że należały do istniejącego w Europie przedchrześcijańskiego kultu płodności. Jak na ówczesne czasy (początek XX wieku) była to nowatorska hipoteza. Murray starała się przedstawić ceremonie, rytuały, strukturę i organizację czarownictwa, wiele uwagi poświęciła centralnej postaci jakoby kierującej całym kultem, którą chrześcijanie nazywali Diabłem - wszystko w oparciu o liczne fragmenty zeznań z średniowiecznych procesów czarownic, z których to w większości składa się ta książka. Są one przytaczane w oryginale (głównie w języku francuskim), natomiast w przypisach pod tekstem znajduje się ich polskie tłumaczenie. Niestety ewidentnie widać tendencyjny dobór źródeł, a tekst nie jest wolny od nadinterpretacji. Murray za wszelką cenę chciała udowodnić swoją rację, nieraz więc naciągała fakty by pasowały do jej założeń. W dodatkach zamieszczonych na końcu książki znajdziemy między innymi spis nazwisk czarownic w poszczególnych kowenach oraz tekst o Joannie d'Arc, katolickiej świętej kanonizowanej w 1920 roku (a więc rok przed ukazaniem się omawianej książki), która rzekomo miała należeć do kultu. Praca Margaret Murray jest kontrowersyjna i spotkała się z olbrzymią falą krytyki, niemniej neopoganie bardzo ją cenią, gdyż jako pierwsza przedstawiła czarownictwo w innym świetle i wpłynęła na takie osoby jak Gerald Gardner. W mojej opinii jest to pozycja ciekawa, ale momentami trochę męcząca, zawierająca teorie zarówno niedorzeczne, jak i skłaniające do refleksji. Poleciłbym ją raczej tylko osobom naprawdę zainteresowanym tematem. W trakcie lektury wymagana oczywiście duża doza sceptycyzmu.

Słynne dzieło M. A. Murray z roku 1921 nareszcie doczekało się polskiego przekładu. Autorka, legendarna egiptolożka i antropolożka, przedstawiła w nim swój pogląd na temat czarownic. Mianowicie, twierdziła, że należały do istniejącego w Europie przedchrześcijańskiego kultu płodności. Jak na ówczesne czasy (początek XX wieku) była to nowatorska hipoteza. Murray starała się...

Książka prezentuje tylko podstawowe informacje na temat czarów i czarownictwa, większość zagadnień została opisana tak skrótowo, że mieszczą się na jednej stronie. Spowodowało to oczywiście wystąpienie wielu niedomówień. Pojawiło się też niestety kilka błędów merytorycznych, takich jak błędne nazewnictwo pentagramów, złe powiązanie żywiołów z narzędziami lub mylenie (o zgrozo) sabatów z kowenami. Przyczepię się jeszcze do tłumaczenia, ponieważ ono również wprowadziło trochę zamieszania i nieporozumień. Natomiast zaletą jest piękne wydanie tej książki: gruby, solidny, ozdobny papier, mnóstwo różnorodnych zdobień i wiele dużych, kolorowych fotografii. Szata graficzna po prostu cieszy oko. Jest to ciekawa pozycja, przyjemna powtórka podstaw. Jeśli ktoś jednak dopiero szuka wiedzy na temat czarownictwa, to zachęcam do sięgnięcia po inne źródła.

Książka prezentuje tylko podstawowe informacje na temat czarów i czarownictwa, większość zagadnień została opisana tak skrótowo, że mieszczą się na jednej stronie. Spowodowało to oczywiście wystąpienie wielu niedomówień. Pojawiło się też niestety kilka błędów merytorycznych, takich jak błędne nazewnictwo pentagramów, złe powiązanie żywiołów z narzędziami lub mylenie (o...

Bardzo dobra książka, kompleksowo przedstawia mitologię grecką. W tekście wyraźnie widać wielką pasję autora do tejże mitologii i kultury antycznej, dzieli się on z czytelnikiem swoimi spostrzeżeniami i przemyśleniami, przytacza wiele fragmentów dzieł literatury antycznej, podaje także mnóstwo odnośników do tekstów źródłowych. Jest to pozycja napisana w sposób przystępny, zrozumiały i ciekawy. Polecam.

Bardzo dobra książka, kompleksowo przedstawia mitologię grecką. W tekście wyraźnie widać wielką pasję autora do tejże mitologii i kultury antycznej, dzieli się on z czytelnikiem swoimi spostrzeżeniami i przemyśleniami, przytacza wiele fragmentów dzieł literatury antycznej, podaje także mnóstwo odnośników do tekstów źródłowych. Jest to pozycja napisana w sposób przystępny,...

Opowieści, które zmuszają do spojrzenia na nasze dotychczasowe życie i refleksji nad nim. Klasyka godna polecenia.

Opowieści, które zmuszają do spojrzenia na nasze dotychczasowe życie i refleksji nad nim. Klasyka godna polecenia.

Poruszająca książka. Opisuje zmagania bohatera w walce o realizację własnych marzeń i zdobycie szczęścia. Ukazuje niesprawiedliwość i bezsensowność świata. Tragiczne zakończenie bardzo mnie zaskoczyło - w pozytywnym tego słowa znaczeniu, spodziewałem się bowiem tandetnej końcówki w stylu "żyli długo i szczęśliwie". Jednym słowem: warto.

Poruszająca książka. Opisuje zmagania bohatera w walce o realizację własnych marzeń i zdobycie szczęścia. Ukazuje niesprawiedliwość i bezsensowność świata. Tragiczne zakończenie bardzo mnie zaskoczyło - w pozytywnym tego słowa znaczeniu, spodziewałem się bowiem tandetnej końcówki w stylu "żyli długo i szczęśliwie". Jednym słowem: warto.

Każdy wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej wprawia moją duszę w ekstazę. Nieważne, czy czytany po raz pierwszy, czy po raz setny - zawsze zachwyca tak samo. Arcydzieło - nic dodać, nic ująć.

Każdy wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej wprawia moją duszę w ekstazę. Nieważne, czy czytany po raz pierwszy, czy po raz setny - zawsze zachwyca tak samo. Arcydzieło - nic dodać, nic ująć.

Całkiem dobra książka na temat równonocy wiosennej. Jest to swego rodzaju przewodnik, który ma pomóc czytelnikowi w zrozumieniu sensu tego Sabatu i daje wskazówki, jak świętować. Zawiera różne modlitwy, wezwania, inkantacje, medytacje, przepisy kulinarne etc. Co prawda, jest w niej parę błędów i pewnych uproszczeń, ale mimo to można ją polecić osobom zainteresowanym tematem. ;)

Całkiem dobra książka na temat równonocy wiosennej. Jest to swego rodzaju przewodnik, który ma pomóc czytelnikowi w zrozumieniu sensu tego Sabatu i daje wskazówki, jak świętować. Zawiera różne modlitwy, wezwania, inkantacje, medytacje, przepisy kulinarne etc. Co prawda, jest w niej parę błędów i pewnych uproszczeń, ale mimo to można ją polecić osobom zainteresowanym tematem. ;)

Znakomita książka. Gerald Gardner, uważany za ojca religii Wicca, opisuje w niej wiele aspektów Rzemiosła. Każda osoba zainteresowana tą tematyką powinna mieć na swojej półce "Współczesne czarownictwo". Lektura obowiązkowa dla wszystkich wiedźm, ale także dla ludzi, którzy swoje wyobrażenie o czarownicach opierają na fałszywych, średniowiecznych stereotypach (a takich ludzi jest niestety nadal bardzo dużo).
Jedna z moich ulubionych książek. Polecam!!!

Znakomita książka. Gerald Gardner, uważany za ojca religii Wicca, opisuje w niej wiele aspektów Rzemiosła. Każda osoba zainteresowana tą tematyką powinna mieć na swojej półce "Współczesne czarownictwo". Lektura obowiązkowa dla wszystkich wiedźm, ale także dla ludzi, którzy swoje wyobrażenie o czarownicach opierają na fałszywych, średniowiecznych stereotypach (a takich ludzi...

Tylko jedno określenie ciśnie mi się na usta - obrzydliwa. Nie dałem rady wytrwać do końca. Nie mogę jednak ocenić jej jako beznadziejna, ponieważ sam fakt, że nie byłem w stanie jej przeczytać w całości, świadczy o tym, że jest ona w pewien sposób "wartościowa". Przedstawia dewiacje i najróżniejsze potworności w sposób szczegółowy, bez żadnych upiększeń i przemilczeń. Jeśli komuś tematyka tej książki jest do czegoś potrzebna (np. do celów naukowych), proszę bardzo, proszę sięgać po tę pozycję śmiało. W każdym innym przypadku należy trzymać się od niej z daleka.
(NIE)Polecam.

Tylko jedno określenie ciśnie mi się na usta - obrzydliwa. Nie dałem rady wytrwać do końca. Nie mogę jednak ocenić jej jako beznadziejna, ponieważ sam fakt, że nie byłem w stanie jej przeczytać w całości, świadczy o tym, że jest ona w pewien sposób "wartościowa". Przedstawia dewiacje i najróżniejsze potworności w sposób szczegółowy, bez żadnych upiększeń i przemilczeń....

Znakomita pozycja! Autorka zawarła w niej najważniejsze informacje o Wicca. Wszystkie zagadnienia zostały jasno wytłumaczone (niektóre tylko częściowo, co jest oczywiście zrozumiałe - dostęp do pełnej wiedzy o Rzemiośle możliwy jest jedynie dzięki inicjacji). Po tę książkę powinny sięgnąć osoby, które chcą dowiedzieć się podstaw o religii czarownic, ale również osoby, które pragną dowiedzieć się więcej, poszerzyć i zweryfikować zdobytą do tej pory wiedzę. Całość jest bardzo ładnie wydana, z mnóstwem kolorowych zdjęć. Ogromnie się cieszę, że Agnieszka Mojmira Antonik wydała taką książkę i że wpadła ona w moje ręce. Na pewno nie będzie zbierać kurzu na półce, ponieważ stała się dla mnie swego rodzaju podręcznikiem.
Polecam, warto przeczytać!

Znakomita pozycja! Autorka zawarła w niej najważniejsze informacje o Wicca. Wszystkie zagadnienia zostały jasno wytłumaczone (niektóre tylko częściowo, co jest oczywiście zrozumiałe - dostęp do pełnej wiedzy o Rzemiośle możliwy jest jedynie dzięki inicjacji). Po tę książkę powinny sięgnąć osoby, które chcą dowiedzieć się podstaw o religii czarownic, ale również osoby, które...

Na początku muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie słyszałem o autorze i jego książka wpadła mi w ręce całkiem przypadkowo. Z drugiej strony nie jest to aż tak dziwne, bowiem "Ludzie w nienawiści" to debiut literacki Pana Zajasa. A co do okoliczności wylądowania tej książki w mojej biblioteczce - będąc na tegorocznych targach książki w Katowicach miałem przyjemność spotkać autora, pomyślałem więc: "Opis książki ciekawy, okładka ładnie zaprojektowana, cieszy oko, a i twórczość polskich pisarzy troszkę przeze mnie zaniedbana... Biorę!". Zakupiłem więc swój egzemplarz i odebrałem od autora (bardzo sympatyczny człowiek :)) krótką dedykację. Z niecierpliwością wyczekiwałem momentu, w którym będę mógł zabrać się za lekturę "Ludzi...". Niestety, przytłoczony licznymi obowiązkami, zmuszony byłem odłożyć tę pozycję do "poczekalni".
Dwa dni temu nadszedł wreszcie długo wyczekiwany czas świątecznego odpoczynku, toteż od razu zabrałem się za czytanie. Jak widać po ocenie, bardzo mi się spodobało. Nigdy bym nie przypuszczał, że jest to debiut Pana Zajasa. Książka jest świetnie napisana, bohaterowie nie są sztuczni, akcja jest bardzo żwawa i niesamowicie wciąga. Naprawdę trudno oderwać się od tej lektury. Czekam na kolejne tomy "Trylogii grobiańskiej".
Polecam serdecznie, bo po prostu warto przeczytać!

Na początku muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie słyszałem o autorze i jego książka wpadła mi w ręce całkiem przypadkowo. Z drugiej strony nie jest to aż tak dziwne, bowiem "Ludzie w nienawiści" to debiut literacki Pana Zajasa. A co do okoliczności wylądowania tej książki w mojej biblioteczce - będąc na tegorocznych targach książki w Katowicach miałem przyjemność spotkać...

Polecam! Książka pięknie wydana, przepisy na dania różnorodne i ciekawe, a jednocześnie łatwe w przygotowaniu. Doskonała na prezent [ja również otrzymałem ją w prezencie i jestem bardzo zadowolony ;)].

Polecam! Książka pięknie wydana, przepisy na dania różnorodne i ciekawe, a jednocześnie łatwe w przygotowaniu. Doskonała na prezent [ja również otrzymałem ją w prezencie i jestem bardzo zadowolony ;)].

Lektura obowiązkowa nie tylko dla pogan.

Lektura obowiązkowa nie tylko dla pogan.

Na początku byłem nieco zdezorientowany, nie potrafiłem się odnaleźć w toczącej się akcji, gubiłem się w surrealistycznych opisach... Po scenie z łasiczkami biegającymi z telewizorami na grzbietach pomyślałem: "Nie, to nie dla mnie". Jednak kiedy przeczytałem kolejne strony, ta przedziwna historia po prostu zaczęła mnie wciągać... i fascynować. Po przeczytaniu całości chętnie powróciłem jeszcze do pierwszych rozdziałów, które początkowo mnie przerosły. Zdecydowanie polecam, książka zapewnia dobrą zabawę i jednocześnie zmusza też do refleksji.

Na początku byłem nieco zdezorientowany, nie potrafiłem się odnaleźć w toczącej się akcji, gubiłem się w surrealistycznych opisach... Po scenie z łasiczkami biegającymi z telewizorami na grzbietach pomyślałem: "Nie, to nie dla mnie". Jednak kiedy przeczytałem kolejne strony, ta przedziwna historia po prostu zaczęła mnie wciągać... i fascynować. Po przeczytaniu całości...

"Gottland" bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Szczygieł opowiada niesamowicie, potrafi zainteresować i zaszokować czytelnika. Historie, które opisuje w tej książce, są momentami smutne, wręcz tragiczne, momentami niedorzeczne, a czasem nawet i wulgarne... Jednak zawsze są prawdziwe i dające do myślenia. Polecam.

"Gottland" bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Szczygieł opowiada niesamowicie, potrafi zainteresować i zaszokować czytelnika. Historie, które opisuje w tej książce, są momentami smutne, wręcz tragiczne, momentami niedorzeczne, a czasem nawet i wulgarne... Jednak zawsze są prawdziwe i dające do myślenia. Polecam.

http://ksiazkarozumie.blogspot.com/2014/08/wczesne-sprawy-poirota.html

Kolejna, piąta już książka z serii "Agatha Christie - Kolekcja Kryminałów". Po raz kolejny śledzimy przygody belgijskiego detektywa Herkulesa Poirot. I po raz kolejny, niestety, mamy do czynienia z wieloma krótkimi historyjkami. Napisałem "niestety", bo moim zdaniem zdecydowanie bardziej wciągające i zachwycające są sprawy rozwiązywane przez Poirota, które zajmują przynajmniej 200 stron. Można wtedy spokojnie śledzić rozwój wydarzeń, przyglądać się poszczególnym krokom detektywa, typować potencjalnych morderców i próbować rozwiązać zagadkę nim zrobi to bohater... A gdy nadchodzi zakończenie, czytelnik doznaje niesamowitego szoku i niedowierzania. Tymczasem w krótkich historiach, z jakich składa się ta pozycja, wszystko dzieje się zbyt szybko; nie poznajemy wszystkich działań bohaterów, nie mamy możliwości ani czasu by zastanowić się nad sprawą i spróbować ją rozwiązać, a tym samym zakończenia nie są tak spektakularne. Mimo wszystko, jest to właściwy wybór, jeśli chcemy przyjemnie spędzić czas. Bo jak tu się nudzić z człowiekiem, który podejmując się sprawy nawet tak błahej, jak nieuzasadnione odejście z pracy służącej, wpada na trop morderstwa?

---------------------
Ulubione cytaty z książki:

"Widzieć coś na własne oczy, jak to się mówi, nie zawsze oznacza widzieć prawdę. Trzeba patrzeć oczami rozumu, trzeba używać tych małych, szarych komórek!"

http://ksiazkarozumie.blogspot.com/2014/08/wczesne-sprawy-poirota.html

Kolejna, piąta już książka z serii "Agatha Christie - Kolekcja Kryminałów". Po raz kolejny śledzimy przygody belgijskiego detektywa Herkulesa Poirot. I po raz kolejny, niestety, mamy do czynienia z wieloma krótkimi historyjkami. Napisałem "niestety", bo moim zdaniem zdecydowanie bardziej wciągające i...