Niektórzy lubią poezję...a niektórzy nie wiedzą, że lubią, bo po nią nie sięgają. Sama rzadko po nią sięgam, bo wymaga pewnego zatrzymania, autorefleksji, a mi ciągle brakuje czasu. Ten tomik mnie zachwycił (zwłaszcza utwory o miłości) i z pewnością nie raz jeszcze do niego zajrzę. Polecam!

Niektórzy lubią poezję...a niektórzy nie wiedzą, że lubią, bo po nią nie sięgają. Sama rzadko po nią sięgam, bo wymaga pewnego zatrzymania, autorefleksji, a mi ciągle brakuje czasu. Ten tomik mnie zachwycił (zwłaszcza utwory o miłości) i z pewnością nie raz jeszcze do niego zajrzę. Polecam!

Najwspanialsze liryki, do których wracam. Arcydzieła subtelności. Dobrze, że Poetka jest w kanonie lektur szkolnych.

Najwspanialsze liryki, do których wracam. Arcydzieła subtelności. Dobrze, że Poetka jest w kanonie lektur szkolnych.

Pierwszy i ostatni raz wzięłam się za czytanie tomiku, w którym poukładano wiersze tematycznie, a nie w kolejności ich powstania. Wiersze dobrano zbyt subiektywnie. Przesycone trupiością, śmiercią, naturalizmem kompletnie nie odpowiadają mojemu gustowi.

Pierwszy i ostatni raz wzięłam się za czytanie tomiku, w którym poukładano wiersze tematycznie, a nie w kolejności ich powstania. Wiersze dobrano zbyt subiektywnie. Przesycone trupiością, śmiercią, naturalizmem kompletnie nie odpowiadają mojemu gustowi.

Marię Pawlikowską czytałam jako nastolatka. Wywarła na mnie, kobiecie, niesamowite wrażenie. Jej poezja jest zmysłowa, eteryczna , a jednocześnie bardzo dobitna. Dzisiaj, czyli kilkanaście lat później nadal pamiętam cytaty z jej wierszy . Nie będę się rozpisywać , ale napiszę tak, jakby to powiedziano dzisiaj - najlepsza polska poetka ever ...

Marię Pawlikowską czytałam jako nastolatka. Wywarła na mnie, kobiecie, niesamowite wrażenie. Jej poezja jest zmysłowa, eteryczna , a jednocześnie bardzo dobitna. Dzisiaj, czyli kilkanaście lat później nadal pamiętam cytaty z jej wierszy . Nie będę się rozpisywać , ale napiszę tak, jakby to powiedziano dzisiaj - najlepsza polska poetka ever ...

Czy są to wiersze miłosne, czy filozoficzne - nie raz krótkie, nie raz proste, a takie piękne.

Czy są to wiersze miłosne, czy filozoficzne - nie raz krótkie, nie raz proste, a takie piękne.

Subtelny, delikatny dobór słów. Zniewalający swym układem jak zapach kwiatów. Wabiący, a jednocześnie trochę tajemniczy. Dotyka spraw ważnych. Uczuć, pragnień, marzeń. Autorka czaruje nas słowem. Budzi wyobraźnię, czasem tęsknotę, za tym, co minione, odległe.
Dodatkowymi atutami tego tomu jest wysoka dbałość o szatę graficzną oraz zamieszczenie na końcu informacji bibliograficznych (istotnych zwłaszcza dla osób mniej znających twórczość Pani Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Warto zanurzyć się w tym pięknie słowa. Powoli rozsmakować się w nim.

Subtelny, delikatny dobór słów. Zniewalający swym układem jak zapach kwiatów. Wabiący, a jednocześnie trochę tajemniczy. Dotyka spraw ważnych. Uczuć, pragnień, marzeń. Autorka czaruje nas słowem. Budzi wyobraźnię, czasem tęsknotę, za tym, co minione, odległe.
Dodatkowymi atutami tego tomu jest wysoka dbałość o szatę graficzną oraz zamieszczenie na końcu informacji...

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska to moja ulubiona poetka, a "Być kwiatem?..." to bardzo dobry zbiór jej poezji, choć nie bez wad, gdyż brakuje w nim wielu moich ulubionych utworów poetki. Wiersze są podzielone tematycznie i jak dla mnie zbyt dużo jest tu utworów o roślinach, zwierzętach, słońcu, Matce Naturze itp. Wolałabym, aby wiersze były podzielone chronologicznie, a nie tematycznie, gdyż ważne jest dla mnie w jakim okresie życia pisała autorka dany wiersz. Na duży plus zasługuje to, że na końcu książki mamy alfabetyczny spis wszystkich utworów i przy wielu z nich pojawia się informacja z jakiego zbioru poezji pochodzą i z którego roku. Książka jest bardzo ładnie wydana (twarda oprawa, obwoluta, zakładka). Ogólnie oceniam bardzo pozytywnie i będę często do niej wracać, choć nie ustaję w poszukiwaniach mojego idealnego wydania poezji Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska to moja ulubiona poetka, a "Być kwiatem?..." to bardzo dobry zbiór jej poezji, choć nie bez wad, gdyż brakuje w nim wielu moich ulubionych utworów poetki. Wiersze są podzielone tematycznie i jak dla mnie zbyt dużo jest tu utworów o roślinach, zwierzętach, słońcu, Matce Naturze itp. Wolałabym, aby wiersze były podzielone chronologicznie, a nie...

Każdy wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej wprawia moją duszę w ekstazę. Nieważne, czy czytany po raz pierwszy, czy po raz setny - zawsze zachwyca tak samo. Arcydzieło - nic dodać, nic ująć.

Każdy wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej wprawia moją duszę w ekstazę. Nieważne, czy czytany po raz pierwszy, czy po raz setny - zawsze zachwyca tak samo. Arcydzieło - nic dodać, nic ująć.

Nie jestem fanką poezji, ale ta książka ma u mnie wiele podkreśleń ołówkiem.

Nie jestem fanką poezji, ale ta książka ma u mnie wiele podkreśleń ołówkiem.

Mój prezent urodzinowy. Cudowna.

Mój prezent urodzinowy. Cudowna.