Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwny twór ALE… zaciekawił mnie.

Dziwny twór ALE… zaciekawił mnie.

Kryminał niewyróżniający sie chyba niczym. Taki jak wiele innych. Motyw zemsty. Ofiara stająca się oprawcą i in minus, uśmiercenie psa. Liczba w zbiorze przeczytanych, za chwilę zapomnę o tej książce.

Kryminał niewyróżniający sie chyba niczym. Taki jak wiele innych. Motyw zemsty. Ofiara stająca się oprawcą i in minus, uśmiercenie psa. Liczba w zbiorze przeczytanych, za chwilę zapomnę o tej książce.

Bardzo udany zbiór opowiadań. Przy większości z nich byłem zainteresowany dalszym ciągiem wydarzeń. „Japońskie” to zdecydowanie najlepsza pozycja w tej układance. Polecam, książka jest pięknie wydana i warto mieć ją na swojej półce.

Bardzo udany zbiór opowiadań. Przy większości z nich byłem zainteresowany dalszym ciągiem wydarzeń. „Japońskie” to zdecydowanie najlepsza pozycja w tej układance. Polecam, książka jest pięknie wydana i warto mieć ją na swojej półce.

Coś strasznego, zatrważającego… nie do pomyślenia…

Coś strasznego, zatrważającego… nie do pomyślenia…

Dałbym wyżej gdyby nie trzeci akt napisany na kolanie.

Dałbym wyżej gdyby nie trzeci akt napisany na kolanie.

7+

POLSKI KOŚCIÓŁ, JEDYNY SŁUSZNY.

Warto pochylić się nad tym tytułem. Dużo faktów, nazwisk, anegdot. Czuć rzetelnie przygotowany materiał bez żadnej (jak to konserwatyści by powiedzieli) "lewackiej" ściemy.

Polecam.

7+

POLSKI KOŚCIÓŁ, JEDYNY SŁUSZNY.

Warto pochylić się nad tym tytułem. Dużo faktów, nazwisk, anegdot. Czuć rzetelnie przygotowany materiał bez żadnej (jak to konserwatyści by powiedzieli) "lewackiej" ściemy.

Polecam.

Czwarta odsłona "przygód" Igora Brudnego. Czwarta, która trzyma poziom. Polecam.

Czwarta odsłona "przygód" Igora Brudnego. Czwarta, która trzyma poziom. Polecam.

Ilość nie równa się jakość, Panie Czornyj.

Ilość nie równa się jakość, Panie Czornyj.

Obyczajówka z elementami kryminału, z mętnym tempem z ckliwym finałem. Szkoda czasu.

Obyczajówka z elementami kryminału, z mętnym tempem z ckliwym finałem. Szkoda czasu.

Może nie zaskakuje jak "Piętno" niemniej, to w jaki sposób Piotrowski trzyma w napięciu swojego czytelnika, to wyższa szkoła jazdy. Aż dziw bierze, że nie jest on wymieniany przy obecnie podobno "najlepszych".

Świetna trylogia... Zarazo... Jesteś następna.

Może nie zaskakuje jak "Piętno" niemniej, to w jaki sposób Piotrowski trzyma w napięciu swojego czytelnika, to wyższa szkoła jazdy. Aż dziw bierze, że nie jest on wymieniany przy obecnie podobno "najlepszych".

Świetna trylogia... Zarazo... Jesteś następna.

Gorsza niż znakomity pierwszy tom ale nadal trzyma poziom.

Gorsza niż znakomity pierwszy tom ale nadal trzyma poziom.

W 2021 chyba nie przeczytam lepszego kryminału.

W 2021 chyba nie przeczytam lepszego kryminału.

Najlepszy tom..

Najlepszy tom..

.

.

Szklana rurka, szczurek i kwas solny. Poza tym to bardzo generyczny kryminał.

Szklana rurka, szczurek i kwas solny. Poza tym to bardzo generyczny kryminał.

Dużo przypuszczeń, niemniej uważam, że przedstawienie genezy fenomenu "ojca dyrektora" jest jak najbardziej okej. Mimo to, przy większej ilości niezbitych faktów ocena powędrowałaby oczko wyżej.

Dużo przypuszczeń, niemniej uważam, że przedstawienie genezy fenomenu "ojca dyrektora" jest jak najbardziej okej. Mimo to, przy większej ilości niezbitych faktów ocena powędrowałaby oczko wyżej.

Bardzo przyjemny do czytania debiut S. Kinga.

Bardzo przyjemny do czytania debiut S. Kinga.

Najsłabsza część cyklu.

Najsłabsza część cyklu.

Książkę kupiłem ze względu na treści o nekrobiznesie w Łodzi. Nie ukrywam, że poświęcony jej tylko jeden rozdział wzbudził we mnie uczucie rozczarowania. Sposób i dość "luźny" język napisana jest ta pozycja, sprawia, że czyta się ją lekko i przyjemnie, choć mimo wszystko, chyba nastawiałem się trochę na inną narrację.

Książkę kupiłem ze względu na treści o nekrobiznesie w Łodzi. Nie ukrywam, że poświęcony jej tylko jeden rozdział wzbudził we mnie uczucie rozczarowania. Sposób i dość "luźny" język napisana jest ta pozycja, sprawia, że czyta się ją lekko i przyjemnie, choć mimo wszystko, chyba nastawiałem się trochę na inną narrację.

Meh.

Meh.