Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to 11 tom serii Jane Rizzoli i Maury Isles na który składają się:
Tom 1 – Chirurg
Tom 2 – Skalpel
Tom 3 – Grzesznik
Tom 4 – Sobowtór
Tom 5 – Autopsja
Tom 6 – Klub Mefista
Tom 7 – Mumia
Tom 8 – Dolina umarłych
Tom 9 – Milcząca dziewczyna
Tom 10 – Ostatni, który umrze
Tom 11 – Umrzeć po raz drugi
Tom 12 – Sekret, którego nie zdradzę
Akcja dzieje się w dwóch miejscach jednocześnie: w Botswanie i Bostonie.
W Botswanie grupka 7 osób przebywa na safari – przygoda z afrykańskim buszem przeradza się w koszmar kiedy giną członkowie owego safari. Giną z „rąk” krwiożerczych kotów…. natomiast w Bostonie też giną ludzie ale jak przystało na amerykańskie miasto przynajmniej jedna osoba zostaje uznana za ofiarę morderstwa. Mamy więc dwa różne światy oraz klimaty powieści, które się uzupełniają. Jak dotąd Tess Gerritsen nie napisała nic podobnego w poprzednich 10 częściach więc jest dość nowatorsko i ciekawie. W pewnym momencie obie sprawy się krzyżują . Jane Rizzoli wraz z mężem – agentem FBI wyjeżdżają do Afryki. I zaczyna się polowanie nie na zwierzęta ale na jednego człowieka – podejrzanego w tej sprawie.
Zakończenie oczywiście jest intrygujące i drapieżne jak wielkie koty i Afryka. Przy czytaniu powieści adrenalina murowana. Ocena 10/10

Jest to 11 tom serii Jane Rizzoli i Maury Isles na który składają się:
Tom 1 – Chirurg
Tom 2 – Skalpel
Tom 3 – Grzesznik
Tom 4 – Sobowtór
Tom 5 – Autopsja
Tom 6 – Klub Mefista
Tom 7 – Mumia
Tom 8 – Dolina umarłych
Tom 9 – Milcząca dziewczyna
Tom 10 – Ostatni, który umrze
Tom 11 – Umrzeć po raz drugi
Tom 12 – Sekret, którego nie zdradzę
Akcja dzieje się w dwóch miejscach...

Zastanawiam się jak opisać książki… fabuła jest „niby” prosta – główna bohaterka Gosia (Gosława! – cóż za imię) przyszła lekarka, współczesna na wskroś dziewczyna , nie wierząca w przysłowia, zabobony, obrzędy ani obyczaje , mieszkająca w Warszawie jedzie na wieś Bieliny. Wieś ta notabene jest rodzinną miejscowością jej mamy. Gosia nie jest zachwycona podróżą ale musi odbyć roczne praktyki u szeptuchy aby zdobyć dyplom lekarski. Szeptucha to taka wiejska znachorka , lekarz duszy i ciała. Gosia wyjeżdża i nagle przenosimy się w inny świat – magii, obrzędów, bogów słowiańskich Swarożyca, Welesa, Mokosz, Świętowita oraz stworów pradawnych takich jak utopce , wąpierze, strzygi, rusałki. Dziewczyna musi się nagle odnaleźć w innej rzeczywistości a na dodatek dowiaduje się że ma w całej tej historii wielką misję.
Autorka z wielkim wdziękiem opowiada o naszej historii słowiańskiej nie szczędząc nam humoru. Oczywiście jak w każdej dobrej lekturze jest też intryga i romans a nawet może i …..miłość….. Gosia zaczyna coraz bardziej wierzyć w słowiański świat gdy okazuje się że jej najbliżsi to byty z tamtego świata. Jej misja jest coraz bardziej niebezpieczna. Wszyscy dookoła albo pilnują Gosi albo próbują ją zabić aby uzyskać od niej ten najważniejszy dar – kwiat paproci …tak, tak – Gosia jako jedyna może odnaleźć mityczny kwiat paproci. Czy go odnajdzie? A jeśli tak, kto okaże się godny by go dostać? Oczywiście po drodze odkrywamy kolejne tajemnice bohaterów – szeptuchy Jarogniewy, wróża Mszczuja , Sławy, Żywii, Radka oraz Mieszka. Nadal gęba się śmieje do rozpuku choć coraz więcej pojawia się grozy, tragizmu. Gosia na naszych oczach dojrzewa, dorośleje , zmienia się w kobietę świadomą. Koleje losu nie oszczędzają nikogo. Na scenie pojawiają się nowi bohaterowie i nowe tajemnice ….i kończy się tom 3 i ech trzeba poczekać na następną część …Autorka w takim momencie przerwała opowieść ……że nie mogę się doczekać kontynuacji….. WIELKIE BRAWA dla pani Katarzyny Bereniki Miszczuk.
Ps. Muszę przeczytać pozostałe powieści, mam nadzieję że mnie oczarują

Zastanawiam się jak opisać książki… fabuła jest „niby” prosta – główna bohaterka Gosia (Gosława! – cóż za imię) przyszła lekarka, współczesna na wskroś dziewczyna , nie wierząca w przysłowia, zabobony, obrzędy ani obyczaje , mieszkająca w Warszawie jedzie na wieś Bieliny. Wieś ta notabene jest rodzinną miejscowością jej mamy. Gosia nie jest zachwycona podróżą ale musi odbyć...

Recenzja pod 3 tomem

Recenzja pod 3 tomem

Recenzja pod 3 tomem :)

Recenzja pod 3 tomem :)

Druga przeczytana po „Pielgrzymie” książka tego autora. Jak zwykle przesiąknięta przemyśleniami filozoficznymi, pokazująca jak słuchać siebie, jak nauczyć się podejmowania decyzji, jak być wrażliwym. Pokazuje drogę człowieka do samoświadomości. Ukazuje uniwersalne prawdy oraz jak żyć w zgodzie ze sobą oraz innymi. Rysuje przed nami wizję LOSU. Czy wierzycie w Los który zsyła na nas ZNAKI czy określonych LUDZI? Każdy ma jakiś swój Los i sam decyduje jak go wypełnić czy INNI decydują o tym jak mamy żyć czy też LOSEM rządzi PRZYPADEK…. Książka opisuje bezmiar miłości, zrozumienia dla uczuć oraz wartości podążania własną drogą bo przecież MIŁOŚĆ PRAWDZIWA POCZEKA, nie przebrzmi. Droga życia usłana jest znakami a my podążymy tą drogą i czerpiemy radość z odkrywania siebie i świata. Książka ma mnóstwo ukrytych znaczeń i sensów. Uczy życia oraz miłości do siebie, innych i do świata.

Druga przeczytana po „Pielgrzymie” książka tego autora. Jak zwykle przesiąknięta przemyśleniami filozoficznymi, pokazująca jak słuchać siebie, jak nauczyć się podejmowania decyzji, jak być wrażliwym. Pokazuje drogę człowieka do samoświadomości. Ukazuje uniwersalne prawdy oraz jak żyć w zgodzie ze sobą oraz innymi. Rysuje przed nami wizję LOSU. Czy wierzycie w Los który...

Książka – wywiad Patryka Vegi z Jarosławem Pieczonką, który pracował dla służb specjalnych. Opowiada o sprawach w których brał udział, o machlojkach owych służb. Rysuje obraz CBŚ, CBA, ABW, policji i gangsterów. Na ile w tym prawdy… czy można opowiadać o takich sprawach zwykłym ludziom? Patryk Vega szokuje, prowadzi rozmowę tak jakby sam był w środku zdarzeń, czasami przemilcza to co jednak nie wolno głośno powiedzieć, dopytuje się, próbuje zrozumieć. Jak dla mnie rewelacja. Lubię taką formę przekazu – dosadną, bez ogródek. Daję najwyższe noty , zresztą dwóm poprzednim co czytałam także – Złe psy. W imię zasad oraz Złe psy. Po ciemnej stronie mocy.

Książka – wywiad Patryka Vegi z Jarosławem Pieczonką, który pracował dla służb specjalnych. Opowiada o sprawach w których brał udział, o machlojkach owych służb. Rysuje obraz CBŚ, CBA, ABW, policji i gangsterów. Na ile w tym prawdy… czy można opowiadać o takich sprawach zwykłym ludziom? Patryk Vega szokuje, prowadzi rozmowę tak jakby sam był w środku zdarzeń, czasami...

Jest to moja czwarta książka tej autorki, wcześniej przeczytałam DOM SIÓSTR, WIELBICIEL oraz GRZECH ANIOŁÓW. Jej proza nadal do mnie nie przemawia tak bardzo – najbardziej podobał mi się WIELBICIEL. Powieści nic zarzucić nie można. Dobra narracja, kilka wątków, uciekanie w przeszłość bohaterów. Dobre studium psychologiczne i w tej pozycji ważny poruszony temat – przemocy , odpowiedzialności za nią. Do tego piękne krajobrazy Anglii. Akcja dzieje się w pięknym, dużym domu w starym stylu – STANBURY HOUSE gdzie co roku przyjeżdża grupka „przyjaciół” i życie się toczy powoli, opornie, dziwnie…. aż do morderstwa (więcej nie napiszę żeby nie zrobić SPOILERÓW). Dodatkowo są w powieści dwa inne wątki – 15-letniej Ricardy oraz Phillipa Bowena co oczywiście wiąże się z akcją główną. Myślę że książkę mogę polecić, bo to ja tylko nie czuję się dobrze w takich klimatach. Moja ocena 7/10.

Jest to moja czwarta książka tej autorki, wcześniej przeczytałam DOM SIÓSTR, WIELBICIEL oraz GRZECH ANIOŁÓW. Jej proza nadal do mnie nie przemawia tak bardzo – najbardziej podobał mi się WIELBICIEL. Powieści nic zarzucić nie można. Dobra narracja, kilka wątków, uciekanie w przeszłość bohaterów. Dobre studium psychologiczne i w tej pozycji ważny poruszony temat – przemocy ,...