Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To najpiękniejsze historia miłosna, jaką do tej pory przeczytałam. Charakterystyczny dla noblisty prosty sposób opowiadania, zwykły, wręcz nudny bohater i Lizbona jak rzadko pogrążona w deszczu nie wróżą porywającej historii. A jednak trudno się od niej oderwać pomimo tak skromnych środków. To potrafią naprawdę nieliczni.

To najpiękniejsze historia miłosna, jaką do tej pory przeczytałam. Charakterystyczny dla noblisty prosty sposób opowiadania, zwykły, wręcz nudny bohater i Lizbona jak rzadko pogrążona w deszczu nie wróżą porywającej historii. A jednak trudno się od niej oderwać pomimo tak skromnych środków. To potrafią naprawdę nieliczni.

Jest to niewątpliwie ciekawy pomysł i dość błyskotliwie napisana historia, niestety w tłumaczeniu traci 50% swojej wartości. Dlaczego wydawnictwo Znak zleciło przekład pani Marzenie Chrobak, a nie na przykład Piotrowi Cholewie znanemu z genailnego tłumaczenia Pratchetta trudno dociekać. Trudno tłumaczyć literaturę napisaną z humorem i fantazją, gdy się tymi przymiotami samemu nie dysponuje. Ostatecznie znane powiedzenie mówi że przekład jest jak kobieta: Piękne nie są wierne, wierne nie są piękne :-)

Jest to niewątpliwie ciekawy pomysł i dość błyskotliwie napisana historia, niestety w tłumaczeniu traci 50% swojej wartości. Dlaczego wydawnictwo Znak zleciło przekład pani Marzenie Chrobak, a nie na przykład Piotrowi Cholewie znanemu z genailnego tłumaczenia Pratchetta trudno dociekać. Trudno tłumaczyć literaturę napisaną z humorem i fantazją, gdy się tymi przymiotami...