Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka kompletnie nie przypadła mi do gustu. Po przeczytaniu kilku recenzji i sporej ilości komentarzy stwierdziłem, że czeka mnie naprawdę wciągająca lektura. Niestety przedstawiona historia jest słaba.
Szalę goryczy przelała wzmianka o tym że "wybrany" stanie się patronem króla gdy ten skonsumuje kawałek jego ciała...
Na tym tytule kończę przygodę z trylogią Valisarów.

Książka kompletnie nie przypadła mi do gustu. Po przeczytaniu kilku recenzji i sporej ilości komentarzy stwierdziłem, że czeka mnie naprawdę wciągająca lektura. Niestety przedstawiona historia jest słaba.
Szalę goryczy przelała wzmianka o tym że "wybrany" stanie się patronem króla gdy ten skonsumuje kawałek jego ciała...
Na tym tytule kończę przygodę z trylogią Valisarów.

Książka przeczytana jednym tchem. I od razu trzeba przyznać że Sapkowski trzyma poziom. Pierwszą moją myślą gdy dowiedziałem się, że mają pojawić się nowe przygody Geralta i jego przyjaciół, uznałem że komuś brakuje forsy a książka napisana (prawdopodobnie)w pośpiechu będzie co najwyżej średnia. Na szczęście myliłem się ;)

Szczerze polecam. Jedynym minusem książki to jej okładka :)

Książka przeczytana jednym tchem. I od razu trzeba przyznać że Sapkowski trzyma poziom. Pierwszą moją myślą gdy dowiedziałem się, że mają pojawić się nowe przygody Geralta i jego przyjaciół, uznałem że komuś brakuje forsy a książka napisana (prawdopodobnie)w pośpiechu będzie co najwyżej średnia. Na szczęście myliłem się ;)

Szczerze polecam. Jedynym minusem książki to jej...

Spodziewałem się trochę bardziej fabularnej historii, czegoś w rodzaju "Rok 1984" Orwella. Autor jednak częściej ucieka w głowę głównego bohatera i jego przemyślenia.

Co ciekawe: w przeciwieństwie do innych antyutopii w dziele Bradburego, to nie "system" odpowiedzialny jest za całe zło lecz ludzkość sama w sobie. Mentalność społeczeństwa doskonale oddaje postać żony głównego bohatera. Czytanie książek? Po co? Przecież są ściany telewizyjne a w nich spreparowana papka typu "rodzinka".
Gdy dzisiaj spojrzymy w nasze wielkie płaskie ekrany... a właściwie już ściany, widzimy dokładnie tę samą ogłupiającą breję.

Mimo że strażacy nie palą jeszcze całych domostw w których ukryte są książki, to chyba zmierzamy w tym kierunku.

Spodziewałem się trochę bardziej fabularnej historii, czegoś w rodzaju "Rok 1984" Orwella. Autor jednak częściej ucieka w głowę głównego bohatera i jego przemyślenia.

Co ciekawe: w przeciwieństwie do innych antyutopii w dziele Bradburego, to nie "system" odpowiedzialny jest za całe zło lecz ludzkość sama w sobie. Mentalność społeczeństwa doskonale oddaje postać żony...

Nie rozumiem tych wszystkich hejtów, że autor nie powinien pisać o czymś na czym w ogóle się nie zna. Fakt, że kilka niezgodności bije po oczach. Ale kto tego typu lekturę traktuje jako rzetelne źródło wiedzy na temat kodowania i kryptologii?

Książka w sam raz na wolne popołudnie. Czyta się szybko i przyjemnie.

Nie rozumiem tych wszystkich hejtów, że autor nie powinien pisać o czymś na czym w ogóle się nie zna. Fakt, że kilka niezgodności bije po oczach. Ale kto tego typu lekturę traktuje jako rzetelne źródło wiedzy na temat kodowania i kryptologii?

Książka w sam raz na wolne popołudnie. Czyta się szybko i przyjemnie.

Pomimo wielu korzystnych opinii na temat tego tytułu, postanowiłem podejść do niego z dystansem. Dlatego nie czuję rozczarowania po zakończonej lekturze. Stanowczo za mało opisów na temat strefy i świata po "lądowaniu", a za dużo filozofii i metafizyki.
Za to klimat naprawdę przygnębiający (na pewno nie mroczny), z każdą kolejną przeczytaną stroną odczuwałem coraz większą apatię.
Zakończenie pozostawia pewien niedosyt ale po głębszym zastanowieniu... takie właśnie miało być. Polecam ;)

Pomimo wielu korzystnych opinii na temat tego tytułu, postanowiłem podejść do niego z dystansem. Dlatego nie czuję rozczarowania po zakończonej lekturze. Stanowczo za mało opisów na temat strefy i świata po "lądowaniu", a za dużo filozofii i metafizyki.
Za to klimat naprawdę przygnębiający (na pewno nie mroczny), z każdą kolejną przeczytaną stroną odczuwałem coraz większą...

Lepsza niż druga część i co najmniej tak dobra jak pierwsza. Mam nadzieję, że ukaże się kontynuacja.

Lepsza niż druga część i co najmniej tak dobra jak pierwsza. Mam nadzieję, że ukaże się kontynuacja.

Mam mieszane uczucia po skończonej lekturze. Jak na mój gust stanowczo za dużo magii. W terminologi można się całkiem pogubić. Historia natomiast była całkiem wciągająca, tyle że samo zakończenie rozczarowało. "Czerwoną mgłę" na razie sobie odpuszczam.

Mam mieszane uczucia po skończonej lekturze. Jak na mój gust stanowczo za dużo magii. W terminologi można się całkiem pogubić. Historia natomiast była całkiem wciągająca, tyle że samo zakończenie rozczarowało. "Czerwoną mgłę" na razie sobie odpuszczam.