Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka kompletnie nie przypadła mi do gustu. Po przeczytaniu kilku recenzji i sporej ilości komentarzy stwierdziłem, że czeka mnie naprawdę wciągająca lektura. Niestety przedstawiona historia jest słaba.
Szalę goryczy przelała wzmianka o tym że "wybrany" stanie się patronem króla gdy ten skonsumuje kawałek jego ciała...
Na tym tytule kończę przygodę z trylogią Valisarów.

Książka kompletnie nie przypadła mi do gustu. Po przeczytaniu kilku recenzji i sporej ilości komentarzy stwierdziłem, że czeka mnie naprawdę wciągająca lektura. Niestety przedstawiona historia jest słaba.
Szalę goryczy przelała wzmianka o tym że "wybrany" stanie się patronem króla gdy ten skonsumuje kawałek jego ciała...
Na tym tytule kończę przygodę z trylogią Valisarów.

Książka przeczytana jednym tchem. I od razu trzeba przyznać że Sapkowski trzyma poziom. Pierwszą moją myślą gdy dowiedziałem się, że mają pojawić się nowe przygody Geralta i jego przyjaciół, uznałem że komuś brakuje forsy a książka napisana (prawdopodobnie)w pośpiechu będzie co najwyżej średnia. Na szczęście myliłem się ;)

Szczerze polecam. Jedynym minusem książki to jej okładka :)

Książka przeczytana jednym tchem. I od razu trzeba przyznać że Sapkowski trzyma poziom. Pierwszą moją myślą gdy dowiedziałem się, że mają pojawić się nowe przygody Geralta i jego przyjaciół, uznałem że komuś brakuje forsy a książka napisana (prawdopodobnie)w pośpiechu będzie co najwyżej średnia. Na szczęście myliłem się ;)

Szczerze polecam. Jedynym minusem książki to jej...

Spodziewałem się trochę bardziej fabularnej historii, czegoś w rodzaju "Rok 1984" Orwella. Autor jednak częściej ucieka w głowę głównego bohatera i jego przemyślenia.

Co ciekawe: w przeciwieństwie do innych antyutopii w dziele Bradburego, to nie "system" odpowiedzialny jest za całe zło lecz ludzkość sama w sobie. Mentalność społeczeństwa doskonale oddaje postać żony głównego bohatera. Czytanie książek? Po co? Przecież są ściany telewizyjne a w nich spreparowana papka typu "rodzinka".
Gdy dzisiaj spojrzymy w nasze wielkie płaskie ekrany... a właściwie już ściany, widzimy dokładnie tę samą ogłupiającą breję.

Mimo że strażacy nie palą jeszcze całych domostw w których ukryte są książki, to chyba zmierzamy w tym kierunku.

Spodziewałem się trochę bardziej fabularnej historii, czegoś w rodzaju "Rok 1984" Orwella. Autor jednak częściej ucieka w głowę głównego bohatera i jego przemyślenia.

Co ciekawe: w przeciwieństwie do innych antyutopii w dziele Bradburego, to nie "system" odpowiedzialny jest za całe zło lecz ludzkość sama w sobie. Mentalność społeczeństwa doskonale oddaje postać żony...