Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Eden była grzeczną dziewczynką, która ledwo co zaczęła dorastać. Wszystko zmieniło się jednak tej nocy. Tej jednej feralnej nocy. Gdy jej majtki z nimi tygodnia znalazły się na podłodze, a całej świat się zawalił. Została zgwałcona przez przyjaciela rodziny, przez osobę której ufała. Wystraszona Eden boi się powiedzieć o tym komukolwiek. Bardzo chce to z siebie wyrzucić, ale nie jest w stanie tego zrobić. Zmagając się z traumą, Eden próbuje przetrwać.
Autorka podjęła bardzo trudny temat, zwłaszcza że książka "Już nie ma tamtej mnie" oznaczona jest jako literatura młodzieżowa. Czego więc po niej oczekiwałam? Pokazania nastolatkom, że przemoc seksualna nie jest absolutnie ich winą. Wskazania jak ważne jest, by powiedzieć o tym komuś zaufanemu. Co dała czytelnikom Amber Smith? Opowieść o dziewczynie staczającej się na dno. O nastolatce, która traumę próbuje pokonać nadużywając alkoholu, narkotyków i sypiając z kim popadnie. Uwaga spoiler! Moment jej walki o samą siebie pojawia się dosłownie na samym końcu historii Eden i zostaje tak spłycony, że nijak nie byłam w stanie wyciągnąć wniosków, które moim zdaniem powinny odnaleźć nastolatki. Doceniam to, że bardzo szczegółowo zostały opisane trudne emocje, z jakimi zmaga się bohaterka. Nie rozumiem tylko jaki przykład ma dać innym jej staczanie się na dno. Nie polecam nikomu książki "Już nie ma tamtej mnie". Rozumiem, że przełamywanie tematów tabu jest bardzo trudne, jednak moim zdaniem w tym przypadku poszło to w złym kierunku.

Eden była grzeczną dziewczynką, która ledwo co zaczęła dorastać. Wszystko zmieniło się jednak tej nocy. Tej jednej feralnej nocy. Gdy jej majtki z nimi tygodnia znalazły się na podłodze, a całej świat się zawalił. Została zgwałcona przez przyjaciela rodziny, przez osobę której ufała. Wystraszona Eden boi się powiedzieć o tym komukolwiek. Bardzo chce to z siebie wyrzucić,...

Emilia i Vittoria pochodzą ze starego sycylijskiego rodu wiedźm. Na co dzień pomagają rodzicom w tawernie, jednak babka – Nonna, szkoli bliźniaczki z magii i ostrzega je przed Nikczemnymi. Krótko po osiemnastych urodzinach, Vittoria zostaje brutalnie zamordowana i okaleczona. Emilia zrobi wszystko, by pomścić siostrę. Nawet jeśli wytropienie mordercy będzie wymagało współpracy z jednym z najgorszych demonów – samym Księciem Piekła – Panem Gniewu.
"Rozumiałam już, że zawsze znajdą się tacy, którzy będą próbowali mnie pokonać, wmawiać mi, kim jestem albo jaka ich zdaniem powinnam się stać. Ludzie często używają słów jak oręża. Jednakże by broń ta miała moc, musiałam słuchać ich, zamiast zaufać sobie."
Cała trylogia ma tak piękne okładki, że nie mogłam oprzeć się książkom. Podobno nie ocenia się w ten sposób literatury, ale zazwyczaj intuicja w tym zakresie mnie nie myli. Jak było tym razem? "Królestwo Nikczemnych " oznaczone jest jako fantastyka, ja bym wspomniała jeszcze o szeroko rozwiniętym wątku kryminalnym. Spotkamy tutaj wiedźmy, demony, wampiry czy wilkołaki, ale również mamy grasującego mordercę, bestialsko pozbawiającego życia młode dziewczyny. Książka jest pełna magii i chyba autorka rzuciła na mnie zaklęcie, ponieważ czytałam jak oczarowana. Przyznaję, początek mi się lekko dłużył i nie była to lektura, w której nieświadomie przewracałam strony, jednak świat przedstawiony i fabuła bardzo mnie intrygowały. Również przedstawione postaci zostały przedstawione postaci zostały opisane w taki sposób, że szybko zżyłam się z bohaterami. Bardzo podobało mi się również stopniowe budowanie relacji Emilii i Pana Grzechu. Dzięki niemu rozumiałam, co kierowało głównymi postaciami. Sam Książę Piekła jest tak intrygującym demonem, że mogę się założyć iż niejedna czytelniczka chciałaby poznać go bliżej. Zakończenia kompletnie się nie spodziewałam i od razu sięgam po kolejną część.

Emilia i Vittoria pochodzą ze starego sycylijskiego rodu wiedźm. Na co dzień pomagają rodzicom w tawernie, jednak babka – Nonna, szkoli bliźniaczki z magii i ostrzega je przed Nikczemnymi. Krótko po osiemnastych urodzinach, Vittoria zostaje brutalnie zamordowana i okaleczona. Emilia zrobi wszystko, by pomścić siostrę. Nawet jeśli wytropienie mordercy będzie wymagało...

Nasze ulubione Teściowe powracają! Maja i Kazimiera postanowiły wybrać się wspólnie na wycieczkę po województwie świętokrzyskim. Nie będzie zaskoczeniem fakt, że obie panie mają zupełnie odmienne wizje tego wyjazdu 😊 Czy można się znaleźć w złym miejscu o złej porze? Nasze bohaterki są tego idealnym przykładem. Dwie starsze panie zostają wrobione w morderstwo, muszą uciekać przed policją i znaleźć prawdziwego przestępcę. Po piętach oprócz funkcjonariuszy depczą im bandyci i pewna tajemnicza organizacja – Zakon Smoka.

Kolejna część przygód teściowych Amelii i Janusza, które chcąc nie chcąc, biorą udział w poszukiwaniach skarbów. Tak jak i w przypadku pierwszej części – nie do końca zrozumiałam wątek historyczny. Może moja wiedza lub znajomość teorii spiskowych są zbyt nikłe, by wszystko rozszyfrować. Niemniej jednak książka jest lekka i przyjemna. Dokładnie tak samo jak w przypadku naszego poznania słynnych teściowych – mamy tutaj brutalną krytykę rzeczywistości i obecnych czasów w naszym kraju. Zachowania bohaterów są nierealne i czasami nielogiczne, ale jest to coś, czego oczekuję właśnie po komediach kryminalnych. Granice absurdu nie zostały tu na szczęście przekroczone i twórczość Alka Rogozińskiego nadal zajmuje sporo przestrzeni w moim serduszku.

Nasze ulubione Teściowe powracają! Maja i Kazimiera postanowiły wybrać się wspólnie na wycieczkę po województwie świętokrzyskim. Nie będzie zaskoczeniem fakt, że obie panie mają zupełnie odmienne wizje tego wyjazdu 😊 Czy można się znaleźć w złym miejscu o złej porze? Nasze bohaterki są tego idealnym przykładem. Dwie starsze panie zostają wrobione w morderstwo, muszą uciekać...