Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka trochę zaskakująca, z wątkiem romansu ,który sprawnie autorka umieściła między zagadkowymi morderstwami. Kolejna książka tej autorki ,którą przeczytałam szybko i sprawne ,nie mogąc się od niej oderwać. Zdecydowanie Tess Gerritsen trafiła w mój gust, jeśli chodzi o styl pisania.

Książka trochę zaskakująca, z wątkiem romansu ,który sprawnie autorka umieściła między zagadkowymi morderstwami. Kolejna książka tej autorki ,którą przeczytałam szybko i sprawne ,nie mogąc się od niej oderwać. Zdecydowanie Tess Gerritsen trafiła w mój gust, jeśli chodzi o styl pisania.

To już moja druga książka tej autorki i muszę przyznać ,że mam ochotę przeczytać wszystkie jej książki. Książka bardzo mnie wciągnęła. Jest napisana w bardzo przystępny sposób, dzięki czemu czyta się łatwo i szybko, i z ciekawości nie można się od niej oderwać. Polecam Serdecznie każdemu miłośnikowi kryminałów, a według mnie na pewno się nie zawiedzie (:

To już moja druga książka tej autorki i muszę przyznać ,że mam ochotę przeczytać wszystkie jej książki. Książka bardzo mnie wciągnęła. Jest napisana w bardzo przystępny sposób, dzięki czemu czyta się łatwo i szybko, i z ciekawości nie można się od niej oderwać. Polecam Serdecznie każdemu miłośnikowi kryminałów, a według mnie na pewno się nie zawiedzie (:

Moim zdaniem jest to książka z tej grupy książek, od których nie możemy się oderwać jak już zaczniemy ją czytać. Wywołała ona u mnie wiele emocji, jestem naprawdę pod wrażeniem, zarówno pomysłu na książkę jak i sposobu w jaki została napisana.

Moim zdaniem jest to książka z tej grupy książek, od których nie możemy się oderwać jak już zaczniemy ją czytać. Wywołała ona u mnie wiele emocji, jestem naprawdę pod wrażeniem, zarówno pomysłu na książkę jak i sposobu w jaki została napisana.

Jak cię kocham? Poczekaj - wszystko ci wyłożę.
Kocham do dna, po brzegi, do samego szczytu
przestrzeni, w której dusza szuka krańców bytu
i łaski idealnej, ginąc w tym przestworze.

Kocham cię tak przyziemnie, jak tylko zejść może
głód; przy świeczce i w słońcu, gdy sięga zenitu;
tak śmiało i tak czysto, jak ktoś, kto, zaszczytu
nie pragnąc, broni zasad wspartych na honorze.
Kocham cię całym żarem, który niosłam w piersi
przez mrok smutków; dziecinną wiarą wbrew niedoli;
miłością, jaką we mnie niegdyś tylko święci
budzili - kocham wszystkim, co cieszy i boli,
tchem, łzą, uśmiechem, życiem! - A gdy Bóg pozwoli,
będę cię nawet mocniej kochała po śmierci.

Elizabeth Barrett Browning.

Jak cię kocham? Poczekaj - wszystko ci wyłożę.
Kocham do dna, po brzegi, do samego szczytu
przestrzeni, w której dusza szuka krańców bytu
i łaski idealnej, ginąc w tym przestworze.

Kocham cię tak przyziemnie, jak tylko zejść może
głód; przy świeczce i w słońcu, gdy sięga zenitu;
tak śmiało i tak czysto, jak ktoś, kto, zaszczytu
nie pragnąc, broni zasad wspartych na...