Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie rewelacja. Jestem wręcz zachwycona :)
1: 2022-05-17
2: 2023-06-05

Jak dla mnie rewelacja. Jestem wręcz zachwycona :)
1: 2022-05-17
2: 2023-06-05

Jak zwykle Cherezińska trzyma poziom.
Niny aż 1000 str. radości czytania, a pod koniec nasuwa się jedynie "to już koniec?!".
Zżyłam się przez ten czas z Władkiem, Jadwinią, Rikkisą, Jakubem II, Kaliną, Michałem i resztą... A teraz pozostaje smutek, że to już koniec. Niby główny wątek zakończony- Władziu zyskał koronę, ale co z resztą? Sporo wątków pobocznych ma okropnie otwarte zakończenie. Zgaduję jednak, że każde inne zakończenie pobocznych wątków byłoby dla mnie niesatysfakcjonujące.
W ogólnym rozrachunku: jak najbardziej polecam!

Jak zwykle Cherezińska trzyma poziom.
Niny aż 1000 str. radości czytania, a pod koniec nasuwa się jedynie "to już koniec?!".
Zżyłam się przez ten czas z Władkiem, Jadwinią, Rikkisą, Jakubem II, Kaliną, Michałem i resztą... A teraz pozostaje smutek, że to już koniec. Niby główny wątek zakończony- Władziu zyskał koronę, ale co z resztą? Sporo wątków pobocznych ma okropnie...

Po prostu: WOW!
Bez wdawania się w zbędne szczegóły: ilość intryg i zwrotów akcji powala, bohaterowie nie tracą nic ze swego uroku, a niektórzy zyskują (np. Elide). Akcja toczy się bardzo szybko i wartko i nawet nie spostrzegłam się, że przeczytałam już 3/4 książki.

Gorąco polecam. Nie sądzę, żeby którykolwiek z fanów "Szklanego tronu" się zawiódł :)

Po prostu: WOW!
Bez wdawania się w zbędne szczegóły: ilość intryg i zwrotów akcji powala, bohaterowie nie tracą nic ze swego uroku, a niektórzy zyskują (np. Elide). Akcja toczy się bardzo szybko i wartko i nawet nie spostrzegłam się, że przeczytałam już 3/4 książki.

Gorąco polecam. Nie sądzę, żeby którykolwiek z fanów "Szklanego tronu" się zawiódł :)

REWELACYJNA!
Lekka, bardzo zabawna, z wartką akcją, która bardzo rozkręca się pod koniec. Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Książka wciąga, od pierwszych stron, czyta się ja niesamowicie szybko ("łyknęłam" ją na dwa podejścia).

Jedyny minus to sporo pojawiających się błędów/ literówek, ale to już wyłącznie wina wydawnictwa...

Ta książka jest jak połączenie "Wiedźmy" i "Wiernych wrogów" Gromyko, a przynajmniej mi nasunęło się takie porównanie.

Serdecznie polecam.

REWELACYJNA!
Lekka, bardzo zabawna, z wartką akcją, która bardzo rozkręca się pod koniec. Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Książka wciąga, od pierwszych stron, czyta się ja niesamowicie szybko ("łyknęłam" ją na dwa podejścia).

Jedyny minus to sporo pojawiających się błędów/ literówek, ale to już wyłącznie wina wydawnictwa...

Ta książka jest jak połączenie...

Genialna. Jeszcze lepsza niż poprzednia część, tj. "Korona śniegu i krwi".
Od samego początku akcja wciąga, nie ma przydługiego i nudnego wstępu. W moim odczuciu ciekawiej prowadzone wątki. Sporo "pikantnych" i często humorystycznych wstawek.

" Teraz, Czytelnicy Moi, daję Wam Niewidzialną Koronę i jednocześnie mówię: Odrodzone Królestwo powróci."*

Już nie mogę się doczekać kolejnej części. Gorąco polecam!

*http://www.cherezinska.pl/elzbieta_cherezinska.html

Genialna. Jeszcze lepsza niż poprzednia część, tj. "Korona śniegu i krwi".
Od samego początku akcja wciąga, nie ma przydługiego i nudnego wstępu. W moim odczuciu ciekawiej prowadzone wątki. Sporo "pikantnych" i często humorystycznych wstawek.

" Teraz, Czytelnicy Moi, daję Wam Niewidzialną Koronę i jednocześnie mówię: Odrodzone Królestwo powróci."*

Już nie mogę się...

Łukjanienko nie zawiódł moich oczekiwań. Odnoszę wrażenie, że z powieści na powieść seria o Antonie jest coraz lepsza.
Pełno ciekawych i nietuzinkowych zwrotów akcji. Kostja jednak żyje! "Zrodzony przez Ciemność". Ale jak to?! Anton wnukiem Zawulona?! No bez jaj! I końcówka, ów on żyje (!), czyli Anton w nowej-starej roli człowieka... Już nie mogę się doczekać kolejnej części! Jestem ciekawa co dalej się wydarzy. Odnoszę też wrażenie, że Anton długo nie będzie człowiekiem... Może znowu Fauran?

Polecam każdemu fanowi serii!

Łukjanienko nie zawiódł moich oczekiwań. Odnoszę wrażenie, że z powieści na powieść seria o Antonie jest coraz lepsza.
Pełno ciekawych i nietuzinkowych zwrotów akcji. Kostja jednak żyje! "Zrodzony przez Ciemność". Ale jak to?! Anton wnukiem Zawulona?! No bez jaj! I końcówka, ów on żyje (!), czyli Anton w nowej-starej roli człowieka... Już nie mogę się doczekać kolejnej...