Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść gatunkowo charakterystyczna dla autora. Bardzo dużo rozbudowanych opisów na temat miejsc czy obrzędów dotyczących Tybetu oraz religii - zarówno buddyzmu tybetańskiego jak i wierzeń go poprzedzających.
Powieść - tak jak i "Mantrę czaszki" - czyta się dobrze o ile ktoś nastawia się na myślenie podczas czytania. Należy jej poświęcić trochę czasu i - uwaga - jeżeli ktoś poszukuje lekkiej powieści to źle trafił. "Modlitwa smoka" wymaga skupienia. W zamian oferuje interesujące spotkanie z kulturą, obyczajami, a także historią Tybetu. Co stanowi wspaniałe tło dla mistrzowskiego kryminału.
Dla osób zainteresowanych Dalekim Wschodem z pewnością interesująca powieść. Dla osób zainteresowanych zarówno Dalekim Wschodem jak i gustujących w powieściach kryminalnych i sensacyjnych prawdziwa bomba.
Polecam!

Powieść gatunkowo charakterystyczna dla autora. Bardzo dużo rozbudowanych opisów na temat miejsc czy obrzędów dotyczących Tybetu oraz religii - zarówno buddyzmu tybetańskiego jak i wierzeń go poprzedzających.
Powieść - tak jak i "Mantrę czaszki" - czyta się dobrze o ile ktoś nastawia się na myślenie podczas czytania. Należy jej poświęcić trochę czasu i - uwaga - jeżeli...

Po ukończeniu lektury zdecydowanie mogę stwierdzić, że jest ona skierowana do dojrzałych czytelników. Samo zainteresowanie Japonią to za mało, aby ją przyjąć i zrozumieć. Przedstawia ona w zupełnie inny - niecodzienny sposób - sylwetki i kult samurajów, ich życie, sposób bycia i rozumowania, a także system wartości. Jeżeli ktoś uważa, że samuraje już z samej racji posiadania tego tytułu byli honorowi, uczciwi i sprawiedliwi to mogą się zdziwić. Powinni oni tacy być, jednakże nie oznacza to, że wszyscy tacy byli.Oszustwa, machloje, ubóstwo, rozpusta i pijańswto to tylko część prawdziwego życia tych samurajów, którzy z pewnych przyczyn zboczyli na margines społeczny zapominając o duchu bushido.

Pozycja ta ukazuje także w barwny sposób, czasami drobiazgowy pewne elementy z życia codziennego feudalnej Japonii. Obrazuje nam przebieg i znaczenie pewnych zwyczajów, a także zdradza po troszku hierarchię jaka panowała pośród społeczeństwa. "Spowiedź samuraja" pomimo iż napisana prostym językiem stanowi doskonałe i łatwe do zrozumienia źródło wiedzy o trudnym życiu zwykłego, posiadającego wady samuraja.

Po ukończeniu lektury zdecydowanie mogę stwierdzić, że jest ona skierowana do dojrzałych czytelników. Samo zainteresowanie Japonią to za mało, aby ją przyjąć i zrozumieć. Przedstawia ona w zupełnie inny - niecodzienny sposób - sylwetki i kult samurajów, ich życie, sposób bycia i rozumowania, a także system wartości. Jeżeli ktoś uważa, że samuraje już z samej racji...

Zasadniczo nie jestem zwolennikiem czy fanem opowiadań. Czytałem ich niewiele. Zdecydowanie bardziej preferuję powieści, a także wielotomowe cykle. Mimo to twórczość Murakami'ego - czy to powieści czy też krótkie opowiadania - posiada swoisty, oryginalny i niemożliwy do podrobienia charakter. Bohaterowie, miejsca czy też przedmioty, które tworzy i opisuje posiadają realną głębię. Nawet jeżeli czytamy o gadających małpach kradnących ludzkie nazwiska. Opowiadania te niosą przekaz, poradę, przestrogę. Zawsze posiadają jakiś emocjonalny ładunek.
"Ślepa wierzba i śpiąca kobieta" to zbiór opowiadań, który jak każdy inny podobny zawiera zarówno opowiadania, które nam przypadną do gustu jak i te, które pozostaną nam obojętne. Jeżeli przeczytać te opowiadania z należytą uwagą z pewnością każdy zachowa coś dla siebie. Warunkiem koniecznym jest tylko to, aby czytać z uwagą.
Polecam:)

Zasadniczo nie jestem zwolennikiem czy fanem opowiadań. Czytałem ich niewiele. Zdecydowanie bardziej preferuję powieści, a także wielotomowe cykle. Mimo to twórczość Murakami'ego - czy to powieści czy też krótkie opowiadania - posiada swoisty, oryginalny i niemożliwy do podrobienia charakter. Bohaterowie, miejsca czy też przedmioty, które tworzy i opisuje posiadają realną...

Po przeczytaniu "Dialogów" Konfucjusza miałem mały problem z odniesieniem się do tego dzieła. A mianowicie z oceną.

Dzieło napisane jest bardzo prostym i przystępnym językiem. Nie wiem dlaczego tak jest. Może to kwestia tłumaczenia. A może takiego właśnie języka używano w starożytnych Chinach - niewyszukanego i zrozumiałego.

Główną esencją "Dialogów" jest próba zobrazowania tradycjonalizmu oraz najwyższych cnót. Co prawda nie znajdziemy tutaj opisów różnych tradycji, obrzędów czy zwyczajów. Pozycja ukazuje samą rolę tradycji w życiu Chińczyków oraz nakreśla w pewien sposób drogę, którą - według Konfucjusza - kierowali się cnotliwi.

Jestem laikiem, jeżeli chodzi o filozofię starożytnych Chin. Oceniłem na bardzo dobry, ponieważ dzieło tak znanego filozofa, zostało przedstawione w bardzo prosty i dostępny sposób. Pozycja stanowi świetne wprowadzenie jeżeli ktoś zamierza pogłębiać ten temat.

Po przeczytaniu "Dialogów" Konfucjusza miałem mały problem z odniesieniem się do tego dzieła. A mianowicie z oceną.

Dzieło napisane jest bardzo prostym i przystępnym językiem. Nie wiem dlaczego tak jest. Może to kwestia tłumaczenia. A może takiego właśnie języka używano w starożytnych Chinach - niewyszukanego i zrozumiałego.

Główną esencją "Dialogów" jest próba...

Pozycja, którą warto przeczytać. Fabuła jest bardzo wciągająca. Kończąc jeden rozdział od razu zaczynałem czytać następny. W bardzo przejrzysty sposób zostały wplecione w fabułę elementy kultury oraz historii Japonii.

Pozycja, którą warto przeczytać. Fabuła jest bardzo wciągająca. Kończąc jeden rozdział od razu zaczynałem czytać następny. W bardzo przejrzysty sposób zostały wplecione w fabułę elementy kultury oraz historii Japonii.