Oj, oj, całe szczęście, że co nieco wiem o religiach wschodu. Książka (podręcznik) składa się z samych nazwisk i pojęć. Ciężko się to czyta, a przyswoić chyba tylko wkuwając na tak zwaną blachę.

Oj, oj, całe szczęście, że co nieco wiem o religiach wschodu. Książka (podręcznik) składa się z samych nazwisk i pojęć. Ciężko się to czyta, a przyswoić chyba tylko wkuwając na tak zwaną blachę.

Chyba najsłabsza książka o Japonii w serii Ex Oriente, o czym zresztą świadczy ilość komentarzy od redaktora naukowego, który co i rusz prostuje jakieś stwierdzenia autora (choć trzeba oddać sprawiedliwość, że nie wszystkie komentarze są tu potrzebne - np. kogo obchodzi to, że na cesarza mówiono w różny sposób na przestrzeni wieków? Owszem, fakt, ale praca nie dotyczy systemu monarszego). Największy jej minus to nietrzymanie się tematu przez autora - właściwie większość książki to niezwiązane z samurajami streszczenie (po łebkach) dziejów różnych religii w Japonii. Jeśli kogoś temat interesuje, lepiej sięgnąć po "Zarys dziejów religii w Japonii" Kotańskiego - i bardziej poprawne, i strawniej napisane, i bardziej konkretne. Właściwie do sedna sprawy, czyli jak wyglądała religijność poszczególnych samurajów (bo przecież nigdy nie możemy powiedzieć, że wszystkich),dochodzi w ostatnim rozdziale, ale i tak bardzo wybiórczo i co rusz zbaczając z tematu. Przepraszam, ale co z religijnością samurajów ma wspólnego sekta Aum Shinrikyo? Do tego język, jakim jest napisana ta książka, jest mało przejrzysty. Laik zwyczajnie nie nadąży za myślowymi przeskokami autora, z kolei znawca tematu w ogóle nie ma czego w tej książce szukać. Naprawdę spodziewałam się po tej książce czegoś znacznie lepszego.

Chyba najsłabsza książka o Japonii w serii Ex Oriente, o czym zresztą świadczy ilość komentarzy od redaktora naukowego, który co i rusz prostuje jakieś stwierdzenia autora (choć trzeba oddać sprawiedliwość, że nie wszystkie komentarze są tu potrzebne - np. kogo obchodzi to, że na cesarza mówiono w różny sposób na przestrzeni wieków? Owszem, fakt, ale praca nie dotyczy...

Zdecydowanie nie dla "niewtajemniczonych". Dla czytelnika wchodzącego w świat kultury Japonii i samych samurajów może być (a raczej jest) zbyt ciężka przy styczności. Niemniej dobra pozycja w biblioteczce fascynata otoczki samurajów i kultury kraju kwitnącej wiśni.

Zdecydowanie nie dla "niewtajemniczonych". Dla czytelnika wchodzącego w świat kultury Japonii i samych samurajów może być (a raczej jest) zbyt ciężka przy styczności. Niemniej dobra pozycja w biblioteczce fascynata otoczki samurajów i kultury kraju kwitnącej wiśni.

Choćbym nie wiem ile czytała o buddyźmie japońskim i różnych sektach nie jestem w stanie tego pojąć. O ile łatwiej przyswoić chrześcijaństwo, shintoizm i bushido (swoją drogą podoba mi się podejście autora do tego terminu i jego twórcy) w wydaniu samurajów.

Choćbym nie wiem ile czytała o buddyźmie japońskim i różnych sektach nie jestem w stanie tego pojąć. O ile łatwiej przyswoić chrześcijaństwo, shintoizm i bushido (swoją drogą podoba mi się podejście autora do tego terminu i jego twórcy) w wydaniu samurajów.

Ciekawa lektura, jednak wg mnie niewyjaśniająca wszystkiego i w niektórych miejscach przygotowana dla czytelnika posiadającego już odpowiednią wiedzę.

Ciekawa lektura, jednak wg mnie niewyjaśniająca wszystkiego i w niektórych miejscach przygotowana dla czytelnika posiadającego już odpowiednią wiedzę.

Ciekawa lektura chociaż trochę ciężko się ją czyta. Nie da się ukryć, że pisali ją "akademicy". Niemniej jednak każdy pasjonat tematyki samurajskiej lub japonistyki w ogóle powinien sięgnąć po tę lekturę. Dużo interesujących faktów przedstawionych na tle przemian społecznych i politycznych w Japonii.

Ciekawa lektura chociaż trochę ciężko się ją czyta. Nie da się ukryć, że pisali ją "akademicy". Niemniej jednak każdy pasjonat tematyki samurajskiej lub japonistyki w ogóle powinien sięgnąć po tę lekturę. Dużo interesujących faktów przedstawionych na tle przemian społecznych i politycznych w Japonii.