Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko mi pisać o tak fenomenalnej książce, która nie tylko jest przyjemnością, ale i nauką życia. Tę lekturę powinien przeczytać każdy. Najłatwiej będzie zacząć od tego, o czym w ogóle jest ta powieść.
Jak zapewne już wiecie akcja odbywa się ta terenach dawnej Ameryki Północnej w nieokreślonej przyszłości w państwie Panem. Stolicą jest Kapitol - bardzo zamożne miasto, nadzorujące pozostałymi 12 dystryktami, które nie zaznają takich wygód jak mieszkańcy Kapitolu. Katniss mieszka wraz z matką i siostrą Primrose w 12 dystrykcie. Każdy dystrykt się czymś specjalizuje, w przypadku miejsca zamieszkania głównej bohaterki jest to górnictwo. W pierwszych rozdziałach dowiadujemy się o życiu Katniss i brutalnej rzeczywistości. Już w młodym wieku po śmierci ojca musi pomóc załamanej matce, musi utrzymać i wyżywić rodzinę. Dzięki ojcu nauczyła się polować i z tego głównie się utrzymuje, pomaga jej w tym jej przyjaciel Gale. Co roku odbywają się w Panem Głodowe Igrzyska, mają przypominać o Mrocznych Dniach, a także o tym, że każdy bunt przeciwko władzy będzie stłumiony. Do Igrzysk zostają losowani chłopak i dziewczyna w wieku od 12-18 lat. Akcja rozpoczyna się dniem Dożynek. Na 74 Głodowe Igrzyska zostaje wylosowana Prim, starsza siostra nie może dopuścić do tego, aby Prim wzięła udział w rzezi. Zgłasza się, więc na ochotnika. Drugim trybutem zostaje Peeta Mellark. Ich życie wywraca się do góry nogami,muszą stawić czoła śmierci i okrutnej zabawie, jaką są igrzyska.
Przede wszystkim chciałam tę książkę polecić ze względów dydaktycznych. Właśnie w tej powieści dowiadujemy się jaka może być bezwzględna rzeczywistość, jak można niszczyć życie niewinnym ludziom oraz jak świat potrafi być niesprawiedliwy, a los bezlitosny. To nie jest książka dla dzieci, z pewnością dużo w niej przemocy, ale także może być niezrozumiała dla najmłodszych czytelników. Czytam Igrzyska Śmierci już drugi raz, teraz lepiej rozumiem postać Katniss i Peety niż przed dwoma laty. Katniss uświadamia nam, że aby przeżyć trzeba być samodzielnym, zaradnym, a na dodatek piekielnie inteligentnym. Bez logicznego myślenia nie ma szans na przeżycie. Peeta zaś jest zagadką dla Katniss, nie ma ona pojęcia jakie ma on intencje - czy jest dobrym człowiekiem, który pomógł jej, gdy byli dziećmi, czy może kimś przebiegłym,komu zależy na jej upokorzeniu. Postaci są rewelacyjne wykreowane, każda osobowość ma coś w sobie tajemniczego, a zarazem przyciągającego, warto je poznać. Książka momentami przypomina poradnik survivalowy. Autorka buduje opisy, dzięki którym z łatwością możemy wyobrazić sobie każdy szczegół, jej styl pisania nie jest lekki, aczkolwiek idealny do fabuły powieści. Właśnie, co do fabuły - jest spójna, bardzo pouczająca i szokująca. Na dodatek pełna sprzecznych emocji, które szarpią czytelnikiem do samego końca. To lubię w stylu pisania pani Collins, potrafi skutecznie budować napięcie, wprowadzać czytelnika w świat przedstawiony, przez co trudno oderwać się od czytania. Niewątpliwie książka pokazuje Nam, że na świecie może być gorzej, a władza może niszczyć całe społeczeństwo. Niezwykle trudno pisać mi o Igrzyskach, w głowie mam tysiąc myśli do przekazania, jednak przelać je jest ciężko. POLECAM KAŻDEJ DOJRZAŁEJ OSOBIE.

Ciężko mi pisać o tak fenomenalnej książce, która nie tylko jest przyjemnością, ale i nauką życia. Tę lekturę powinien przeczytać każdy. Najłatwiej będzie zacząć od tego, o czym w ogóle jest ta powieść.
Jak zapewne już wiecie akcja odbywa się ta terenach dawnej Ameryki Północnej w nieokreślonej przyszłości w państwie Panem. Stolicą jest Kapitol - bardzo zamożne miasto,...

Każda rewolucja zaczyna się od iskry.
To jedno zdanie idealnie odzwierciedla rewelacyjną drugą część trylogii "Igrzyska Śmierci". "W Pierścieniu Ognia" to powieść o młodych rebeliantach, którzy chcą stawić czoła niesprawiedliwej i okrutnej władzy Panem, a mianowicie Prezydentowi Snow'owi. Iskra została wzniecona przez Katniss, która garścią jagód (a tak naprawdę garścią trujących łykołaków) uświadomiła mieszkańcom dystryktów, że mogą się przeciwstawić. Dla kapitolińczyków był to akt miłości, jednak ludzie w dystryktach potraktowali to jako bunt. Katniss Everdeen najprawdopodobniej pobudziła w ludziach nadzieję. Początkowo nie ma o tym pojęcia, jednak sam Snow daje jej do zrozumienia, co zrobiła. Główna bohaterka wie, że będzie musiała ogromną cenę zapłacić, albo padnie ofiarą okrutnej zemsty. Tournee Zwycięzców w dystryktach jeszcze bardziej utwierdza mieszkańców Panem, że czas zacząć powstanie, że nadszedł czas zmian, że musi nastąpić koniec niesprawiedliwych rządów. Jednakże to nie koniec. Nadchodzi trzecie Ćwierćwiecze Poskromienia, a dziwnym zbiegiem okoliczności będą musieli wziąć w nich udział dotychczasowi zwycięzcy Głodowych Igrzysk, aby lud zobaczył, że nawet najsilniejsi poniosą klęskę.
Przyznam szczerze, że to moja ulubiona część trylogii z paru ważnych względów. Po pierwsze pojawia się dużo nowych, ciekawych postaci, które z pewnością urozmaicają tę część. Zazwyczaj są to silne osobowości, pełne charyzmy, np. Johanna Mason, czy Finnick Odair (uwielbiam ich). Dowiadujemy się więcej o dotychczasowo poznanych postaciach, nie tylko o Katniss, czy Peetcie, ale też o Haymitchu, Cinnie. Katniss nie jest pewna swoich uczuć do Peety, wie tylko, że chce go za wszelką cenę uchronić, nawet przepłacając własnym życiem. Pomimo że go zraniła, on nadal ją kocha z tą samą mocą, jest w stanie oddać wszystko by była szczęśliwa. Ten wątek na pewno dodaje nuty poruszenia. Tym razem akcja jeszcze bardziej przyspiesza, jest więcej je zwrotów. Nie ma monotonii. Genialny styl Suzanne sprawia, że czyta się z czystą przyjemnością, ale także z zapartym tchem. Autorka dawkuje napięcie tak, że nie sposób odłożyć książkę choć na chwilę. Fabuła jest nieprzewidywalna do ostatnich stron. Koniec zaskakujący do tego stopnia, że trzeba niezwłocznie sięgnąć po ostatnią część. Książka oczywiście ma również charakter dydaktyczny, który mogą zauważyć dojrzalsi czytelnicy. To dzieło Collins pokazuje czym jest rewolucja, do czego można się posunąć, aby osiągnąć swój cel, co oznacza poświęcenie. I czy miłość ma miejsce w czasie, gdy nikt nie czuje się bezpieczny? Zresztą to tylko cząstka tego, co ta książka nam może uświadomić. Ta część zmusza do większych przemyśleń niż poprzednia, przekonajcie się sami. "W Pierścieniu Ognia" jest tak fenomenalne, że pozostaje mi tylko dodać, że polecam Wam je z całego serca. :)

Każda rewolucja zaczyna się od iskry.
To jedno zdanie idealnie odzwierciedla rewelacyjną drugą część trylogii "Igrzyska Śmierci". "W Pierścieniu Ognia" to powieść o młodych rebeliantach, którzy chcą stawić czoła niesprawiedliwej i okrutnej władzy Panem, a mianowicie Prezydentowi Snow'owi. Iskra została wzniecona przez Katniss, która garścią jagód (a tak naprawdę garścią...