Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Porządna dawka adrenaliny jakiej dawno nie czułam podczas czytania. Jeden moment zniszczył mnie do tego stopnia, że trzeba było ocierać oczy z łez. Polecam gorąco wszystkim mrozoholikom!

Porządna dawka adrenaliny jakiej dawno nie czułam podczas czytania. Jeden moment zniszczył mnie do tego stopnia, że trzeba było ocierać oczy z łez. Polecam gorąco wszystkim mrozoholikom!

Jestem z gatunku Mrozomaniaków, więc jak wylądowałam na końcowych pięćdziesięciu stronach "Zerwy" to naprawdę czułam, że lecę. Akcja serio wartka. W jednym momencie czytasz rozdział o tym co było przed, ten rozdział się oczywiście nagle kończy, potem czytasz kolejny, znowu się wciągasz i wracasz do tego przed. Przez to nieustannie myśli biegają i osiągają tą wspaniałą kumulację przy wspomnianych ostatnich pięćdziesięciu stronach. Przez parę chwil nie mogłam objąć rozumem co ten Mróz tutaj wymyślił.
Także ten,
Gorąco polecam,znowu i znowu...

Jestem z gatunku Mrozomaniaków, więc jak wylądowałam na końcowych pięćdziesięciu stronach "Zerwy" to naprawdę czułam, że lecę. Akcja serio wartka. W jednym momencie czytasz rozdział o tym co było przed, ten rozdział się oczywiście nagle kończy, potem czytasz kolejny, znowu się wciągasz i wracasz do tego przed. Przez to nieustannie myśli biegają i osiągają tą wspaniałą...

Mała poezja. 50 % przekazu to metafora i drugie dno,które wciaga.Myśli Theodora nie kończą sie na jednej wizji lecz rozrastają w co raz to nowsze."Wariat" (epitet) nie  musi znaczyc- "wariat".Może  znaczyć  cos kompletnie innego,cos szalonego w tak jasnym  świecie,że  nie chce sie tego puścić i pozwolic odejść.Violet była dla mnie do pewnego momentu dodatkiem do historii Theo. To on byl barwny i ciekawy,a ona szara,nudna i należąca do kategorii tych popularnych dziewczyn z ktorymi nie znajdziesz podobnego języka.Stało sie inaczej.Postać Violet uległa zmianie. Stała sie paletą żywszych barw.W końcu to jednak ona stała się silniejsza. Finch posiadajacy wiele wcieleń-twarzy-postaci zaskakuje. Mam lekkie wrażenie,że Theo to męska wersja Margo bohaterki z Papierowych Miast.Podobnie pragnący od życia żeby przypominało kolejkę górską i coś znaczyło.Jednak ta książka jest Trudna.Sięgałam po nią z myślą, że biorę się za coś lżejszego.Chyba nigdy nie pomyliłam się  bardziej. Wstrząs,to jest to co może się wam po tej powieści przytrafić.

Mała poezja. 50 % przekazu to metafora i drugie dno,które wciaga.Myśli Theodora nie kończą sie na jednej wizji lecz rozrastają w co raz to nowsze."Wariat" (epitet) nie  musi znaczyc- "wariat".Może  znaczyć  cos kompletnie innego,cos szalonego w tak jasnym  świecie,że  nie chce sie tego puścić i pozwolic odejść.Violet była dla mnie do pewnego momentu dodatkiem do historii...