Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę "Noc jest mi światłem" Wilfrida Stinissena przeczytałem po raz pierwszy blisko 20 lat temu. Przeżywałem wtenczas osobistą "noc wiary"... U pewnych sióstr zakonnych, kilkadziesiąt kilometrów od miejsca mojego zamieszkania, wynająłem skromny pokoik, by spędzić parę dni w odosobnieniu i ciszy. Natrafiłem na nią już pierwszego dnia, przeglądając lektury leżące na półce zawieszonej przy moim łóżku. Była w tamtej chwili niewątpliwym znakiem i darem Niebios, który podniósł mnie na duchu. Wracam do tej książki od czasu do czasu. Ciągle potrafi zapalić światełko inspiracji w danym momencie mojego życia. Dzisiaj otworzyłem ją na "chybił trafił" (lubię tak robić :-). Oto podarowane mi słowa: "Bezpieczeństwo, jakie niesie ze sobą całkowite oddanie się Bogu, to temat, który w różnych formach znajdujemy u wszystkich mistyków. Już wcześniej wspomniałem, że lepiej nie skupiać się tylko na jednym mistyku, ponieważ misterium Boga i człowieka jest tak bogate, że żaden człowiek nie jest w stanie sam go wyczerpać. Każdy mistyk wnosi swój "wariant" (s. 123-124).

Książkę "Noc jest mi światłem" Wilfrida Stinissena przeczytałem po raz pierwszy blisko 20 lat temu. Przeżywałem wtenczas osobistą "noc wiary"... U pewnych sióstr zakonnych, kilkadziesiąt kilometrów od miejsca mojego zamieszkania, wynająłem skromny pokoik, by spędzić parę dni w odosobnieniu i ciszy. Natrafiłem na nią już pierwszego dnia, przeglądając lektury leżące na półce...

"Wyjątkowe (oprócz bezpłatnego ebooka i zawartości pendrive'a) jest to, że książka została rozesłana za potwierdzeniem odbioru do ok. 5000 (!) podmiotów ważnych z punktu widzenia funkcjonowania państwa, takich jak np. (pełną, szczegółową listę zamieścimy w późniejszym terminie):
Posłowie i senatorowie
Kuratorzy oświaty
Ministerstwa
NFZ
PAN
Prokuratura
Rada medyczna
ZUS
Prezydenci i burmistrzowie miast
Dziennikarze
Sądy
Rzecznik Praw Obywatelskich
Rzecznik Praw Dziecka
Sanepid
Starostwa
Urząd Marszałkowski ze szczególnym uwzględnieniem wydziałów zdrowia
Urząd Wojewódzki ze szczególnym uwzględnieniem wydziałów zdrowia
Wysyłka trwa!":
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid035TCHw2EGpvz3rJ5ChNPqd8UgK1XQPBUmETYTzSXbP3orXaoLzfvNNatQ23viRgmXl&id=106144065563685

"Materiałem uzupełniającym do „Białej księgi pandemii koronawirusa” jest pendrivie (o pojemności 64 GB), którego zawartość można POBRAĆ bezpłatnie lub zakupić w naszej księgarni osobno lub z wersją drukowaną książki":
https://ordomedicus.org/produkt/biala-ksiega-pandemii-koronawirusa-ebook/

"Wyjątkowe (oprócz bezpłatnego ebooka i zawartości pendrive'a) jest to, że książka została rozesłana za potwierdzeniem odbioru do ok. 5000 (!) podmiotów ważnych z punktu widzenia funkcjonowania państwa, takich jak np. (pełną, szczegółową listę zamieścimy w późniejszym terminie):
Posłowie i senatorowie
Kuratorzy oświaty
Ministerstwa
NFZ
PAN
Prokuratura
Rada...

Jeżeli już to niezwykle rzadko wystawiam tak niską ocenę przeczytanej książce. Znam niektórych z opisanych "strażników wolności" (jednego nawet bardzo dobrze... :-) i stwierdzam, że Autor pisał ten "reportaż" w stanie silnego uprzedzenia i swoistego zafiksowania, w związku z czym treść jest w dużym stopniu śmieszną i żałosną konfabulacją.
Od ogłoszenia w marcu 2020 r. tej rzekomo straszliwej pandemii (tak, nazywam ją PLANdemią, fałszywą pandemią, pandemią kłamstw i cenzury, operacją COVID-1984), minęły już ponad dwa lata. To wystarczająco dużo czasu, by każdy, kto sumiennie i uczciwie docieka prawdy, zbliżył się do niej. Nie zniechęcam do lektury. Mądry, świadomy Czytelnik, szybko zorientuje się, iż jest ona mocno tendencyjna. Po prostu kolejna manipulacja.
Jacku Hugo-Baderze - "najbardziej brawurowy polski reporterze" (vide: rewers okładki książki), na str. 313 napisał Pan: "...ale podczas autoryzacji żądali, żebym te fragmenty tekstu wyciął. Wyrzucił". Odpowiadam na to słowami Poety: "Fe, nieładnie! Któż tak kłamie?". Miał być ponoć artykuł (reportaż) do gazety, a po pięciu miesiącach milczenia oznajmił Pan, że będzie, a właściwie już jest, książka. Żadnej autoryzacji nie było...

Jeżeli już to niezwykle rzadko wystawiam tak niską ocenę przeczytanej książce. Znam niektórych z opisanych "strażników wolności" (jednego nawet bardzo dobrze... :-) i stwierdzam, że Autor pisał ten "reportaż" w stanie silnego uprzedzenia i swoistego zafiksowania, w związku z czym treść jest w dużym stopniu śmieszną i żałosną konfabulacją.
Od ogłoszenia w marcu 2020 r. tej...

Po raz pierwszy przeczytałem to opowiadanie w styczniu 1986 roku, mając niewiele ponad 18 lat... Obecna, nienormalna i wręcz absurdalna sytuacja na świecie, którą określam dosadnie jako PLANdem(on)ię bądź COVID-1984 (Orwell), paradoksalnie nie wywołała w moim życiu strachu oraz zewnętrznego chaosu, lecz sprawiła, iż mam więcej wolnego, spokojnego czasu. Dzięki temu chętnie sięgam po książki, które mnie "porwały za młodu";-) Przyznaję z ręką na sercu, że ta lektura może dobrze smakować także komuś, kto zbliża się wielkimi krokami do wieku emerytalnego :-)

Po raz pierwszy przeczytałem to opowiadanie w styczniu 1986 roku, mając niewiele ponad 18 lat... Obecna, nienormalna i wręcz absurdalna sytuacja na świecie, którą określam dosadnie jako PLANdem(on)ię bądź COVID-1984 (Orwell), paradoksalnie nie wywołała w moim życiu strachu oraz zewnętrznego chaosu, lecz sprawiła, iż mam więcej wolnego, spokojnego czasu. Dzięki temu chętnie...

Świetna lektura otwierająca oczy i uszy umysłu, serca i duszy! :-)
Koniecznie przeczytajcie tę książkę! A potem dzielcie się nią zwłaszcza z tymi, na których wam najbardziej zależy, a którzy w dalszym ciągu są zastraszeni, zagubieni, zahipnotyzowani... Najcenniejsze książki to takie, które wnoszą światło i nadzieję "tu i teraz", w nasze bieżące, aktualne, pogrążone w ciemności i niepewności życie.

Świetna lektura otwierająca oczy i uszy umysłu, serca i duszy! :-)
Koniecznie przeczytajcie tę książkę! A potem dzielcie się nią zwłaszcza z tymi, na których wam najbardziej zależy, a którzy w dalszym ciągu są zastraszeni, zagubieni, zahipnotyzowani... Najcenniejsze książki to takie, które wnoszą światło i nadzieję "tu i teraz", w nasze bieżące, aktualne, pogrążone w...

Książkę oceniam jako bardzo dobrą, ale... dodaję jeszcze jedną gwiazdkę ze względu na obywatelską aktywność i niezłomną postawę Autora, którego miałem okazję poznać osobiście. Jest on "organizatorem oraz liderem Ogólnopolskiego Strajku "Dzieci do szkół!" (...) w trakcie [rzekomo straszliwej] epidemii koronawirusa". Od wiosny 2020 r. przeprowadził wiele akcji na rzecz edukacji stacjonarnej, a nie tzw. zdalnej, przed komputerami w domach, co słusznie uważa za szkodliwą farsę. Zamknięcie dzieci i młodzieży w czterech ścianach, a także odizolowanie od codziennego, żywego kontaktu z rówieśnikami, skutkuje coraz większymi problemami emocjonalnymi oraz psychicznymi. Działania polskiego rządu są chaotyczne, sprzeczne, pozbawione racjonalności i mają znamiona przestępstwa...
Polecam internetowy blog Autora: https://adammazurek.blogspot.com/
Można go też odnaleźć i obserwować na Facebooku.

Książkę oceniam jako bardzo dobrą, ale... dodaję jeszcze jedną gwiazdkę ze względu na obywatelską aktywność i niezłomną postawę Autora, którego miałem okazję poznać osobiście. Jest on "organizatorem oraz liderem Ogólnopolskiego Strajku "Dzieci do szkół!" (...) w trakcie [rzekomo straszliwej] epidemii koronawirusa". Od wiosny 2020 r. przeprowadził wiele akcji na rzecz...

Polubiłem czytanie będąc jeszcze brzdącem i tak mi na szczęście zostało do dzisiaj (mam nadzieję, że owa lubość przetrwa do końca mojej ziemskiej przygody). Mając 10 lat założyłem kajet w kratkę, w którym przez kolejne 10 lat skrupulatnie zapisywałem swoje lektury. Przechowuję go nadal w moim "sejfie z dawnymi skarbami" i niekiedy - w przypływie nostalgii - przeglądam. Pamiętam, że "Uczniów Spartakusa" pochłonąłem błyskawicznie, z zapartym tchem. Gdybym wtedy (tj. w 1978 r.) miał wystawić ocenę, niechybnie byłoby to 9, a może nawet 10 gwiazdek. Wiem jednak, wpisując dzisiaj tę książkę do serwisu, iż mój dziecięcy entuzjazm muszę nieco poskromić :-)

Polubiłem czytanie będąc jeszcze brzdącem i tak mi na szczęście zostało do dzisiaj (mam nadzieję, że owa lubość przetrwa do końca mojej ziemskiej przygody). Mając 10 lat założyłem kajet w kratkę, w którym przez kolejne 10 lat skrupulatnie zapisywałem swoje lektury. Przechowuję go nadal w moim "sejfie z dawnymi skarbami" i niekiedy - w przypływie nostalgii - przeglądam....

Motto książki:
Trzy rzeczy zostały z raju:
gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.
DANTE ALIGHIERI

To już trzecia w przeciągu niespełna roku - jakże ważna i aktualna - książka tego Autora. Czytajmy i budźmy się z umysłowego i duchowego letargu!

Zamiast opinii:
<< Jurek, mały niewolnik księdza. "Ty zapomnij i ja zapomnę"

Jurek miał trzynaście lat, kiedy był gwałcony i molestowany przez księdza. Dzisiaj ma 30 i próbuje zmusić duchownego, żeby zapłacił za swoje grzechy. Wrócił do miejsca, w którym został tak bardzo skrzywdzony. Ale tym razem nie jest sam.
Ksiądz wywiózł Jurka jako nastolatka tysiące kilometrów od matki do małego włoskiego miasteczka. Historię jego molestowania opublikowaliśmy na łamach naszego serwisu we wrześniu. Od tego czasu w życiu Jurka wiele się zmieniło. Zmierzył się ze swoją przeszłością i wrócił do miejsca, w którym zaznał tyle bólu. Ale dzięki jego odwadze oprawca w końcu może zostać skazany.
Artur Nowak, który opisał losy Jurka, przedstawia specjalnie dla Wirtualnej Polski ciąg dalszy tej tragicznej historii.

"Pedofile są cierpliwi"
W książce "Dzieci, które gorszą" Jurek opowiada, że w domu nie było za ciekawie. Ojciec lał go pasem tak, że był fioletowy i trzeba było chłopca wywieźć do ciotki. Tata miał pretensje do Jurka o wszystko. O to, że nie pamięta pór roku, źle dodaje, że się śmieje, że jest smutny.
Skąd ta nienawiść? Młodszego brata nigdy przecież nawet nie tknął. Matka dla dobra dziecka oddała go pod pieczę księdza. Tęskniła, ale to było lepsze wyjście. Ksiądz był takim przylepą, lubił psy, troszczył się o rodzinę. Bywał w domu Jurka na herbacie.
Wydawał się autentycznie przejęty jego losem. Nic nie wzbudziło podejrzeń matki. Nie musiał nawet specjalnie jej przekonywać. Przyszłość Jurka miała być świetlana, a matka dla dziecka zrobi przecież wszystko. Rozstanie z ukochanym synem, jeśli to ma posłużyć jego dobru, znaczyło dla niej więcej niż tęsknota.
Włoska szkoła, potem studia, nauka języków. Jurek miał trafić do raju. Pedofile są cierpliwi. Inwestują swój czas, uwagę i wyczekują momentu, kiedy opiekunowie dzieci mają do nich bezgraniczne zaufanie. Anna Salter w książce "Pedofile, gwałciciele i inni przestępcy seksualni. Kim są, jak działają i jak możemy chronić siebie i nasze dzieci" pisze: "Przestępcy seksualni bardzo rzadko zakradają się do domu w środku nocy. Częściej wchodzą przez drzwi frontowe, jako znajomi i sąsiedzi, jako komendanci skautów, duchowni, dyrektorzy, nauczyciele, lekarze i trenerzy. Raz po raz zapraszani są do naszych domów i pozwalamy im zabierać nasze dzieci na obozy z noclegiem w namiotach, mecze koszykówki albo do placówki Armii Zbawienia na zajęcia dla młodzieży".

Diabeł przychodził nocą
Na plebanii w małej włoskiej wsi Jurek zobaczył piekło. Nie znał włoskiego, wszyscy ci ludzie mówiący obcym językiem byli zapatrzeni w księdza. Nawet jakby krzyczał, nikt by go nie zrozumiał. Zresztą, kogo interesuje jakiś rozwrzeszczany dzieciak z Polski? Opiekuje się nim przecież ksiądz.
Wymarzone, doskonale wręcz stworzone warunki do nadużyć. Kilka miesięcy ciężkiej pracy, budowania relacji, okazywania zainteresowania opłaciło się. Pajęczyna, którą utkał, była szczelna. Dla Jurka nie było ucieczki. Diabeł przychodził nocą i łapał go za to, co mają między nogami chłopcy.
- Policz do dziesięciu – kazał ksiądz – Licz wolno, żebym trochę cię tam potrzymał.
Jurek liczył setki razy. Kiedy miał to za sobą mógł wreszcie spokojnie zasnąć. Najgorsze było właśnie to czekanie. Nasłuchiwał znanego mu odgłosu leniwie stawianych kroków. Dziś ma ponad trzydzieści lat. Wtedy miał czternaście.
Woli budzić się sam. Dostaje furii, kiedy ktoś go wybudza, szturcha za ramię. Nie raz i nie dwa, kiedy otwierał oczy, widział księdza, który masturbował się nad jego łóżkiem i lubieżnie spoglądał na chłopca. Dodatkowo podniecało go, kiedy wpuszczał chłopakowi do łóżka psa.
Potem jedli śniadanie, a ksiądz odprawiał mszę. Mówił, że chłopiec ma go słuchać i się modlić. Ksiądz był jego wychowawcą, jedynym żywicielem, tłumaczem języka i przewodnikiem po okolicy. W nocy stawał się jego katem. Włosi go kochali. Dawali księdzu pieniądze, żeby okupił Jurka.
Robił to chętnie. Rozgrzeszał się, dając mu prezenty. Kiedy chłopiec wydoroślał, nie był już chyba dla swojego wychowawcy atrakcyjny. Wyjechał do Mediolanu. Wpadł w kokainę. Nie radził sobie, nie umiał normalnie żyć. Niedawno stanął na nogi, poznał kobietę. Życie uratowała mu córka. Teraz ma dla kogo żyć.

"To twój ostatni nabój"
Ksiądz jest bezkarny. Właściwy biskup zarzuca Jurkowi, że o sprawie powinien był poinformować go wcześniej. Problem polegał na tym, że wtedy mówili w dwóch różnych językach, a jedynym tłumaczem chłopca był ksiądz.
Niedługo później Jurek napisał w języku włoskim na swoim profilu na portalu społecznościowym: „Szczęśliwego Nowego Roku, ojcze M., który wykorzystałeś moje dzieciństwo i młodość”. Informacja trafiła do włoskich dziennikarzy. Zadzwonili do niego, umówili na spotkanie i wyposażyli go w sprzęt do nagrywania. Podsłuch, kamera. Proponowali mu przeprowadzenie konfrontacji ze sprawcą. Jurek przyjechał po latach na parafię.
- To twój ostatni nabój – tłumaczyli mu. - Sto razy się pytaj, oskarżaj go. Pęknie. Wpadnij do niego niezapowiedziany. Jesteśmy z tobą. Jurek wspomina, że kiedy pojechał go nagrać, to po wjeździe do tego miasteczka poczuł przeszłość, wróciło wszystko. Zirytował go zapach samego miejsca. A potem stanął z nim twarzą w twarz.
– Miałem trzynaście lat – powiedział Jurek.
– Czasami człowiek się w życiu pomyli – odpowiedział ksiądz. – Za błędy, które popełniłem, mówię szczerze, przepraszam. Połóżmy na tym taką płytę nagrobną – zaproponował. – Ty zapomnij i ja zapomnę. Zacznijmy od zera i zacznijmy żyć po bożemu, żeby było dobrze.

Włoska telewizja wyemitowała materiał, który nagrał Jurek. Biskup pod naciskiem opinii publicznej wszczął postępowanie kanoniczne >>.

Źródło przytoczonego tekstu (ukazał się w dniu premiery książki, 25 X 2018 r.): https://kobieta.wp.pl/jurek-maly-niewolnik-ksiedza-ty-zapomnij-i-ja-zapomne-6308756990482049a?fbclid=IwAR0Px_nenXMXV_lsVfFU43LywPDSNgzXg6VEvib9K9NNOhacBNC4p9biQiA

Motto książki:
Trzy rzeczy zostały z raju:
gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.
DANTE ALIGHIERI

To już trzecia w przeciągu niespełna roku - jakże ważna i aktualna - książka tego Autora. Czytajmy i budźmy się z umysłowego i duchowego letargu!

Zamiast opinii:
<< Jurek, mały niewolnik księdza. "Ty zapomnij i ja zapomnę"

Jurek miał trzynaście lat, kiedy był gwałcony i...

Aż gały wyszły mi z oczodołów, gdy dziś (tj. 1 IX 2018 r.) zobaczyłem to, co zobaczyłem, po zajrzeniu na stronę tej książki :-)
Nie dziwota, iż polski katolicyzm jest tak infantylny i dewocyjny, skoro tyle polubień (50 - vide Marcin) może otrzymać skrajnie negatywna opinia/ocena książki [jedna gwiazdka, czyli "beznadziejna"(!)], której autorem jest - właśnie głoszący nadzieję bez granic (!) - nietuzinkowy i niekonwencjonalny teolog, jakim jest ks. prof. Wacław Hryniewicz...

Aż gały wyszły mi z oczodołów, gdy dziś (tj. 1 IX 2018 r.) zobaczyłem to, co zobaczyłem, po zajrzeniu na stronę tej książki :-)
Nie dziwota, iż polski katolicyzm jest tak infantylny i dewocyjny, skoro tyle polubień (50 - vide Marcin) może otrzymać skrajnie negatywna opinia/ocena książki [jedna gwiazdka, czyli "beznadziejna"(!)], której autorem jest - właśnie głoszący...

Przeczytałem znowu po... Trzydziestu Dwóch Latach...
Nie potrafię ładnie i klarownie opisać mojego poruszenia i wzruszenia, mojej wdzięczności, że przez wszystkie te lata towarzyszem mojego życia jest człowiek-nikt...
<< bo kocham braci moich: Lao-tse, Buddę i Jezusa
i kocham wszystkich ludzi i nie potępiam za [tekst nieczytelny] >>
;-)

Przeczytałem znowu po... Trzydziestu Dwóch Latach...
Nie potrafię ładnie i klarownie opisać mojego poruszenia i wzruszenia, mojej wdzięczności, że przez wszystkie te lata towarzyszem mojego życia jest człowiek-nikt...
<< bo kocham braci moich: Lao-tse, Buddę i Jezusa
i kocham wszystkich ludzi i nie potępiam za [tekst nieczytelny] >>
;-)

Piosenki Edwarda Stachury z muzyką Marka Gałązki - od połowy lat 80-tych XX wieku - wysłuchane, zaśpiewane, zagrane przeze mnie setki (a niektóre tysiące) razy...

Piosenki Edwarda Stachury z muzyką Marka Gałązki - od połowy lat 80-tych XX wieku - wysłuchane, zaśpiewane, zagrane przeze mnie setki (a niektóre tysiące) razy...

Zebrało mi się dzisiaj na wspomnienia o lekturach z mojego dzieciństwa i młodości... To była pierwsza książka o tematyce piłkarskiej (i w ogóle sportowej), którą wypatrzyłem sam w księgarni i kupiłem za zaoszczędzone pieniądze. Miałem ok. 10 lat i czytałem ją poruszony, przejęty, z wypiekami na twarzy. Czegoś takiego niepodobna zapomnieć...

Zebrało mi się dzisiaj na wspomnienia o lekturach z mojego dzieciństwa i młodości... To była pierwsza książka o tematyce piłkarskiej (i w ogóle sportowej), którą wypatrzyłem sam w księgarni i kupiłem za zaoszczędzone pieniądze. Miałem ok. 10 lat i czytałem ją poruszony, przejęty, z wypiekami na twarzy. Czegoś takiego niepodobna zapomnieć...

Najpierw słowa z okładki książki, pod którymi się podpisuję: "Kolejne procesy [w Stanach Zjednoczonych] ujawniły skalę krzywd wyrządzanych dzieciom, od lat umiejętnie maskowanych za pomocą potajemnych ugód finansowych, klauzul poufności czy przenoszenia księży do innych parafii.
Wyważony i doskonale udokumentowany reportaż D’Antonia o skandalu pedofilskim w Kościele katolickim przedstawia dorosłe już ofiary księży pedofilów, a także czołowe postacie z obu stron barykady - dziennikarzy śledczych, prawników, specjalistów od prawa kanonicznego, wreszcie samych hierarchów. Okazuje się przy tym, że największy wkład w ujawnienie sprawy miały osoby wierzące, w tym wielu duchownych - ludzie, którzy nie traktowali Kościoła jak wroga, lecz chcieli go ratować".

W Polsce, niestety, problem cały czas jest lekceważony, kamuflowany i tabuizowany. Jestem przekonany, że jego należyte rozwiązanie nastąpi dopiero wtedy, gdy - podobnie jak w niektórych krajach - również u nas zostanie powołana niezależna komisja ekspertów, która rzetelnie zbada sprawę oraz sporządzi stosowny, wyczerpujący i publicznie dostępny raport. Jednak patrząc realnie, czyli biorąc pod uwagę obecną sytuację społeczno-polityczną w naszym kraju, takie rozwiązanie wydaje się na razie nie do zrealizowania...

Najpierw słowa z okładki książki, pod którymi się podpisuję: "Kolejne procesy [w Stanach Zjednoczonych] ujawniły skalę krzywd wyrządzanych dzieciom, od lat umiejętnie maskowanych za pomocą potajemnych ugód finansowych, klauzul poufności czy przenoszenia księży do innych parafii.
Wyważony i doskonale udokumentowany reportaż D’Antonia o skandalu pedofilskim w Kościele...

Podaję spis treści, może kogoś zachęci do lektury... zaprezentowanych książek :-)

Wprowadzenie 5
1. Muhammad Asad "The Road to Mecca" (Droga do Mekki) (1954) 18
2. Święty Augustyn "Wyznania" (400) 24
3. Richard Bach "Mewa" (1970) 30
4. Richard Maurice Bucke "Cosmic Consciousness" (Kosmiczna świadomość) (1901) 34
5. Fritjof Capra "Tao fizyki" (1976) 40
6. Carlos Castaneda "Podróż do Ixtlan" (1972) 46
7. Gilbert Keith Chesterton "Święty Franciszek z Asyżu" (1922) 52
8. Pema Chödrön "Miejsca, które budzą lęk" (2001) 58
9. Ram Dass "Be Here Now" (Bądź tu i teraz) (1971) 64
10. Epiktet "Encheiridion" (I wiek) 70
11. Mohandas Gandhi "Autobiografia" (1927) 76
12. Ghazali "Alchemia szczęścia" (1097) 82
13. Khalil Gibran "Prorok" (1923) 88
14. Gieorgij Iwanowicz Gurdżijew "Spotkania z wybitnymi ludźmi" (1960) 94
15. Dag Hammarskjöld "Drogowskazy" (1963) 100
16. Thích Nhât Hanh "Cud uważności" (1975) 104
17. Abraham Joshua Heschel "Szabat i jego znaczenie dla współczesnego człowieka" (1951) 110
18. Hermann Hesse "Siddhartha" (1922) 116
19. Aldous Huxley "Drzwi percepcji" (1954) 122
20. William James "Doświadczenia religijne" (1902) 128
21. Carl Gustav Jung "Wspomnienia, sny, myśli" (1955) 134
22. Margery Kempe "The Book of Margery Kempe" (Księga Margery Kempe) (1436) 140
23. Jiddu Krishnamurti "Szkoła zrozumienia" (1964) 146
24. Clive Staples Lewis "Listy starego diabła do młodego" (1942) 152
25. Malcolm X "Autobiography of Malcom X" (Autobiografia Malcolma X) (1965) 158
26. Daniel C. Matt "The Essential Kabbalah" (Esencja kabały) (1994) 166
27. William Somerset Maugham "Ostrze brzytwy" (1944) 172
28. Dan Millman "Droga miłującego pokój wojownika" (1980) 178
29. John Neihardt i Czarny Łoś "Czarny Łoś:
opowieść indiańskiego szamana" (1932) 184
30. Michael Newton "Wędrówka dusz" (1994) 190
31. John O’Donohue "Anam Cara" (1997) 196
32. Robert M. Pirsig "Zen i sztuka oporządzania motocykla" (1974) 202
33. James Redfield "Niebiańska przepowiednia" (1993) 208
34. Miguel Ruiz "Cztery umowy" (1997) 214
35. Helen Schucman i William Thetford "Kurs cudów" (1976) 220
36. Idries Shah "The Way of the Sufi" (Droga sufich) (1968) 226
37. Starhawk "The Spiral Dance" (Spiralny taniec) (1979) 232
38. Shunryu Suzuki "Umysł zen, umysł początkującego" (1970) 237
39. Emanuel Swedenborg "O Niebie i jego cudach, również o Piekle" (1758) 244
40. Matka Teresa "Prosta droga (praca, współczucie, pokój)" (1994) 250
41. Święta Teresa od Jezusa "Twierdza wewnętrzna" (1577) 256
42. Eckhart Tolle "Potęga teraźniejszości" (1998) 262
43. Chögyam Trungpa "Wolność od duchowego materializmu" (1973) 268
44. Neale Donald Walsch "Rozmowy z Bogiem" (1995) 274
45. Rick Warren "Życie świadome celu" (2002) 280
46. Simone Weil "L’Attente de Dieu" (Oczekiwanie Boga) (1949) 286
47. Ken Wilber "Integralna teoria wszystkiego" (2000) 292
48. Paramahansa Yogananda "Autobiografia Jogina" (1946) 298
49. Zhuangzi "Prawdziwa księga południowego kwiatu" (IV wiek p.n.e.) 304
50. Gary Zukav "Siedlisko duszy" (1990) 310

50 kolejnych klasyków 317
Chronologiczna lista tytułów 323
Bibliografia 325
Podziękowania 329

Podaję spis treści, może kogoś zachęci do lektury... zaprezentowanych książek :-)

Wprowadzenie 5
1. Muhammad Asad "The Road to Mecca" (Droga do Mekki) (1954) 18
2. Święty Augustyn "Wyznania" (400) 24
3. Richard Bach "Mewa" (1970) 30
4. Richard Maurice Bucke "Cosmic Consciousness" (Kosmiczna świadomość) (1901) 34
5. Fritjof Capra "Tao fizyki" (1976) 40
6. Carlos...

To pierwsza książka wydana w naszym kraju i napisana przez Polaka, która prezentuje tak szeroko i dogłębnie problematykę osób chorych psychicznie i upośledzonych umysłowo w kontekście historycznym, społecznym, kulturowym, prawnym i medycznym.
Wszystkich zainteresowanych przestudiowanym oraz przedstawionym błyskotliwie i prowokacyjnie przez Autora tematem, gorąco zachęcam do lektury. Kto zdecyduje się przeczytać – zapewniam – nie będzie zawiedziony!

Ilustracja na okładce: Marcin Kołpanowicz, www.marcin.kolpanowicz.art.pl

Fragment publikacji: https://static.profinfo.pl/file/core_products/2017/9/4/917c182084e26d7a6b485a1a0c4c0a51/Kmiecik%20_Losy%20wariata%20i%20g%C5%82upka_online.pdf?view

Podaję spis treści:

Wstęp 9

Rozdział I
Prehistoria i Starożytność. "Po pierwsze – nie szkodzić" 21
1. Prehistoria 21
2. Starożytny Wschód 22
3. Starożytna Grecja 28
4. Starożytny Rzym 41

Rozdział II
Średniowiecze i Renesans. Tułaczka, loch lub areszt domowy 51
1. Wschód 51
2. Zachód 59
3. Rosja 81
4. Polska 83

Rozdział III
Racjonalizm i Oświecenie. Koszmar stosów i zakładów dla obłąkanych 87
1. Zachód 87
2. Rosja 112
3. Polska 117

Rozdział IV
Wiek XIX. Wyzwalanie z okowów 125
1. Zachód 125
2. Rosja 153
3. Polska 161

Rozdział V
Wiek XX i współczesność 163
1. Psychoanaliza i psychiatria biologiczna 163
2. Sterylizacja i eutanazja w III Rzeszy Niemieckiej 186
3. Antypsychiatria. Czy choroba psychiczna to mit? 204
4. Szpitale psychiatryczne – zakłady lecznicze czy "instytucje totalne"? 224
5. Polityzacja psychiatrii. Psychiatria jako narzędzie służb specjalnych 249
5.1. Związek Radziecki 249
5.2. Stany Zjednoczone 270
5.3. Inne kraje 294
6. Zaburzenia psychiczne a przestępczość 321
6.1. Osoby z zaburzeniami psychicznymi jako sprawcy 322
6.2. Osoby z zaburzeniami psychicznymi jako ofiary 336
7. Kultura a zaburzenia psychiczne 343
7.1. Kultura a postrzeganie normy i patologii psychicznej 344
7.2. Kultura a objawy zaburzeń psychicznych 347
7.3. Kultura a stosunek do zaburzeń psychicznych 356
8. Inflacja i generowanie zaburzeń psychicznych. DSM 360
9. Deinstytucjonalizacja czy transinstytucjonalizacja? 374
10. Walka o rząd dusz. Psychoterapia czy "psychotropy"? 395

Epilog 431
Bibliografia 441

To pierwsza książka wydana w naszym kraju i napisana przez Polaka, która prezentuje tak szeroko i dogłębnie problematykę osób chorych psychicznie i upośledzonych umysłowo w kontekście historycznym, społecznym, kulturowym, prawnym i medycznym.
Wszystkich zainteresowanych przestudiowanym oraz przedstawionym błyskotliwie i prowokacyjnie przez Autora tematem, gorąco zachęcam do...

Lekturę książki rozpocząłem od okładki. Końcowe zdania opinii p. Cezarego Łazarewicza: "I nie ma możliwości, by ten reportaż przemknął niezauważony, nie wstrząsnął Kościołem i nie rozpoczął od nowa dyskusji o celibacie. Po książce Wójcika nie można dłużej przymykać oczu". Uśmiechnąłem się do siebie... Niestety – można – i tak zapewne się stanie. Nie bądźmy naiwni i nie łudźmy się. W Kościele rzymskokatolickim w Polsce, gdzie najwięcej do powiedzenia i największy posłuch ma integrystyczny zakonnik-biznesmen z Torunia, żadnej dyskusji wokół zasadności celibatu nie będzie. A jeśli nawet w Watykanie zapalą w końcu zielone światło, to pasterze i owce wierni konserwatywnym naukom Prymasa Tysiąclecia i Papieża Polaka, intronizujący Jezusa Chrystusa w XXI wieku na króla swojego kraju, będą się temu długo opierać. Wiem coś o tym... Osobiście byłem "zamieszany" w kwestię wprowadzenia nad Wisłą posługi diakonatu stałego dla żonatych mężczyzn. Pierwszych diakonów stałych wyświęcono w Niemczech w 1968 roku. W Polsce, po wielu latach starań i zmagań, czterech żonatych mężczyzn przyjęło święcenia dopiero w roku 2008. Do dzisiaj dopuszczono u nas do tej funkcji zaledwie kilkunastu. A tak w ogóle: gdzie oni pracują, co robią, czy ktoś o nich słyszał?

Po Soborze Watykańskim II (1962-65) wielu optymistom na Zachodzie wydawało się, że zniesienie obowiązkowego celibatu dla księży to kwestia kilku, może kilkunastu lat. Tymczasem od zakończenia soboru minęły prawie 52 lata, a celibat jak był, tak jest, i ma się nadal dobrze. To znaczy – ma się dobrze w teorii, w kościelnych dokumentach, płomiennych kazaniach i wzniosłych naukach – jednak w praktyce cuchnie hipokryzją i żeruje na ludzkich dramatach.

Tę właśnie, "niewidoczną stronę księżyca", próbuje uświadomić czytelnikom Marcin Wójcik w ponad dwudziestu "reportażach" składających się na powyższą książkę. Porusza kościelny temat-tabu, na którym niejeden już śmiałek "stracił zęby". Autor cytuje Utę Ranke-Heinemann, niemiecką teologinię, która jako pierwsza kobieta na świecie habilitowała się z teologii katolickiej i była pierwszą kobietą w Kościele rzymskim, która otrzymała profesurę i katedrę teologii na uniwersytecie. Niestety, za krytykę m.in. obowiązkowego celibatu oraz patologicznych praktyk związanych z podejściem do seksualności człowieka w Kościele na przestrzeni wieków i obecnie, została ekskomunikowana. Powołuje się także na badania socjologiczne prowadzone przez prof. Józefa Baniaka, które pokazują stan faktyczny a nie fikcję o intymnej kondycji polskiego duchowieństwa. "Po ogłoszeniu wyników profesor został usunięty z wydziału teologicznego, choć był jednym z jego budowniczych". Na szczęście Wójcik poruszając ten problem nie ma się czego obawiać (prócz ognia piekielnego czekającego ponoć w zaświatach na niesubordynowane owieczki :-). Co prawda pracował przez siedem lat w "Gościu Niedzielnym", ale od jakiegoś czasu kościelni urzędnicy nie są już jego chlebodawcami.

Być w tej eklezjalnej instytucji i reformować ją oddolnie, od środka, to zadanie przekraczające możliwości zwykłego śmiertelnika. Jednak nie znaczy to, że trzeba odpuścić i pozwolić kwitnąć w najlepsze kościelnym nadużyciom. Książka jest reakcją, tak to widzę, wrażliwego człowieka, który nie godzi się na zakłamanie skrywane pod świątobliwym płaszczykiem. Jej lektura może być dla niektórych jak otrzeźwiający – choć miejscami dość brutalnie – zimny prysznic. Im więcej osób się przebudzi, tym większe są szanse na stopniową przemianę kościelnej i polskiej rzeczywistości.

Lekturę książki rozpocząłem od okładki. Końcowe zdania opinii p. Cezarego Łazarewicza: "I nie ma możliwości, by ten reportaż przemknął niezauważony, nie wstrząsnął Kościołem i nie rozpoczął od nowa dyskusji o celibacie. Po książce Wójcika nie można dłużej przymykać oczu". Uśmiechnąłem się do siebie... Niestety – można – i tak zapewne się stanie. Nie bądźmy naiwni i nie...

Podaję spis treści rozdziału, który akurat mnie najbardziej interesował.
Rozdział II
Wola jako czynnik sprawczy oświadczeń procesowych 92
1. Uwagi wstępne 92
2. Wola w filozofii 95
2.1. Intelektualizm czasów antycznych 95
2.2. Mechanicyzm XVII w. 100
2.3. Empiryzm i idealizm XVIII w. 105
2.4. Woluntaryzm XIX w. 110
2.5. Koncepcje przełomu XIX i XX w. 114
2.6. Egzystencjalizm 118
2.7. Kompatybilizm przełomu tysiącleci 126
3. Wola w teologii 129
3.1. Św. Augustyn i Pelagiusz 129
3.2. Św. Tomasz z Akwinu i myśliciele franciszkańscy 132
3.3. Marcin Luter i Erazm z Rotterdamu 134
3.4. Kalwin i Arminius 136
3.5. Janseniści i jezuici 140
3.6. Wolność woli we współczesnej doktrynie judeochrześcijańskiej 142
4. Wola w psychologii i psychiatrii 146
5. Wola w fizyce i neurofizjologii 151
5.1. Wola w świetle mechaniki kwantowej 151
5.2. Wola w świetle badań mózgu 156

Podaję spis treści rozdziału, który akurat mnie najbardziej interesował.
Rozdział II
Wola jako czynnik sprawczy oświadczeń procesowych 92
1. Uwagi wstępne 92
2. Wola w filozofii 95
2.1. Intelektualizm czasów antycznych 95
2.2. Mechanicyzm XVII w. 100
2.3. Empiryzm i idealizm XVIII w. 105
2.4. Woluntaryzm XIX w. 110
2.5. Koncepcje przełomu XIX i XX w. 114...

Książkę dostałem w prezencie od znajomej starszej pani, miłującej Grecję i grekę. Jestem jej za to wdzięczny, bo lektura naprawdę była wyborna i poruszająca. To reminiscencje Kazantzakisa z kolejnych etapów życia oraz "raport" z jego duchowych poszukiwań i zmagań - barwny, intymny, głęboki.

Od autora (s. 5-6)
Mój Raport dla El Greca nie jest autobiografią. Moje życie osobiste ma pewne znaczenie - w najwyższym stopniu względne - dla mnie, i nikogo poza mną. Jedyną wartością, jaką w nim widzę, było jego zmaganie, by pnąc się w górę od jednego stopnia do drugiego, dotrzeć tak wysoko, jak pozwalała na to jego siła i upór: na szczyt, który umownie nazwałem kreteńskim spojrzeniem.
Dlatego, czytelniku, dostrzeżesz na tych kartach czerwoną ścieżkę wyznaczoną kroplami mojej krwi, drogę podróży, jaką odbyłem pośród ludzi, pasji i idei. Każdy, kto zasługuje, by nazywać go synem człowieczym, niesie własny krzyż i kroczy ku swej Golgocie. Wielu - w istocie większość - stawia pierwsze kroki i pada ze zmęczenia w połowie drogi, nie docierając na szczyt Golgoty, a więc na szczyt własnego obowiązku: zostać ukrzyżowanym, zmartwychwstać i zbawić swą duszę. Bojąc się ukrzyżowania, zatrzymują się. Nie wiedzą, że krzyż jest jedyną drogą do zbawienia. Nie ma innej drogi.
Cztery stopnie mojego podejścia pod górę okazały się decydujące i każdy z nich nosi święte imię: Chrystus, Budda, Lenin, Odyseusz. Moja poplamiona krwią droga od jednej z tych wielkich dusz do następnej jest tym, co będę usiłował opisać - teraz, gdy słońce zaczęło zachodzić - w niniejszym dzienniku podróży: podróż człowieka, który z drżeniem wspina się po stromej, niedostępnej drodze na szczyt swego przeznaczenia. Moja dusza jest krzykiem, a cała moja praca - komentarzem do tego krzyku.
Przez całe życie biczowało mnie powracające nieustannie pojęcie wznoszenia się w drodze pod górę. Na tych kartach, przeplatając prawdę z wyobrażeniami, chcę ukazać tę wspinaczkę, wraz z czerwonymi śladami stóp, jakie zostawiałem za sobą. Piszę niespokojnie, chcąc skończyć jak najszybciej, nim założę na głowę "czarny hełm" i obrócę się w proch, ponieważ ta pokrwawiona ścieżka będzie jedynym śladem, jaki pozostanie po mojej bytności na tym świecie. Wszystko, co napisałem bądź uczyniłem w swym życiu, było rysunkiem na tafli wody i przepadło.
Wzywam moją pamięć do działania, przywołuję z powietrza fragmenty swego życia i niczym żołnierz staję przed generałem, by złożyć swój "Raport dla El Greca". Bowiem El Greco ulepiony jest z tej samej co ja kreteńskiej gliny i zdolny jest zrozumieć mnie lepiej niż jakakolwiek inna dusza, która teraz bądź w przeszłości toczyła swe zmaganie. Czyż nie pozostawił na kamieniach za sobą takiej samej czerwonej linii?
Nikos Kazantzakis

Książkę dostałem w prezencie od znajomej starszej pani, miłującej Grecję i grekę. Jestem jej za to wdzięczny, bo lektura naprawdę była wyborna i poruszająca. To reminiscencje Kazantzakisa z kolejnych etapów życia oraz "raport" z jego duchowych poszukiwań i zmagań - barwny, intymny, głęboki.

Od autora (s. 5-6)
Mój Raport dla El Greca nie jest autobiografią. Moje życie...

Wstawiam spis treści. Myślę, że zapoznanie się z nim, będzie już wystarczającą zachętą dla zainteresowanych, by sięgnąć po tę wartościową lekturę.

Słowo wstępne
KARDYNAŁ JOHANNES WILLEBRANDS 11
Wstęp
JERZY KOSIŃSKI 13
Przedmowa
HAROLD KASIMOW 17
Przedmowa
BYRON L. SHERWIN 21

Skróty 25

CZĘŚĆ I
Wspominając Abrahama Joshuę Heschela

1. Żadna religia nie jest samotną wyspą
ABRAHAM JOSHUA HESCHEL 29
2. Mój ojciec
H. SUSANNAH HESCHEL 50
3. Mój Mistrz
BYRON L. SHERWIN 69
4. Mój nauczyciel
JACOB Y. TESHIMA 91
5. Mój przyjaciel
DANIEL BERRIGAN 96

CZĘŚĆ II
Przesłanie Abrahama Heschela

6. Heschela prorocza wizja pluralizmu religijnego
HAROLD KASIMOW 107
7. Heschel wobec pluralizmu religijnego
JOHN C. MERKLE 125
8. Wpływ Heschela na stosunki katolicko-żydowskie
EUGENE J. FISHER 139
9. Znaczenie Heschela dla protestantów
JOHN C. BENNETT 154
10. Chrześcijański pietyzm a Abraham Heschel
FREDRICK C. HOLMGREN 165
11. "Dialog" muzułmanki z Abrahamem Heschelem
RIFFAT HASSAN 182
12. Dialog judaistyczno-hinduistyczny a myśl Abrahama Heschela
ARVIND SHARMA 193
13. Z perspektywy Azji
ANTONY FERNANDO 205
14. Heschela umiłowanie sprawiedliwości
KENNETH B. SMITH 215

Posłowie
STANISŁAW KRAJEWSKI 221

CZĘŚĆ III
Bibliografia prac A.J. Heschela

Bibliografia prac A.J. Heschela 241
Książki i artykuły o A.J. Heschelu 244

O autorach 250

Wstawiam spis treści. Myślę, że zapoznanie się z nim, będzie już wystarczającą zachętą dla zainteresowanych, by sięgnąć po tę wartościową lekturę.

Słowo wstępne
KARDYNAŁ JOHANNES WILLEBRANDS 11
Wstęp
JERZY KOSIŃSKI 13
Przedmowa
HAROLD KASIMOW 17
Przedmowa
BYRON L. SHERWIN 21

Skróty 25

CZĘŚĆ I
Wspominając Abrahama Joshuę Heschela

1. Żadna religia nie jest...

Lektura niewątpliwie cenna - niestety - słabo, a miejscami wręcz fatalnie przetłumaczona... Mimo to polecam wszystkim, którzy w swoich poszukiwaniach nie boją się zapuszczać na pozainstytucjonalne i nieortodoksyjne ścieżki duchowej mądrości.

Lektura niewątpliwie cenna - niestety - słabo, a miejscami wręcz fatalnie przetłumaczona... Mimo to polecam wszystkim, którzy w swoich poszukiwaniach nie boją się zapuszczać na pozainstytucjonalne i nieortodoksyjne ścieżki duchowej mądrości.