Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra, przeczytałam książkę przed obejrzeniem filmu - punkt dla mnie. Ale film też już obejrzałam i jestem pewna, że gdybym zrobiła to wcześniej, to i tak złapałabym się za książkę. Dlatego cieszę się podwójnie, bo adaptacja tak dobrze oddaje fabułę, że zaspoilerowałaby mi całą powieść.
A teraz moje wrażenia.
Hm. No to muszę zacząć od tego, że jestem w szoku. To dopracowanie każdego szczegółu, nieskazitelna wiedza autora na temat astronomii, botaniki, inżynierii, systemów NASA, termodynamiki, chemii, sytuacji społeczno-politycznej czy obowiązujących reguł prawnych. Do tego dochodzi spójna akcja, przystępny język, wprowadzanie punktów zwrotnych w z pozoru jednolitej fabule. To charakteryzuje naprawdę wybitnego pisarza i wybitne dzieło.
Ale to nie o tym chcę pisać.
Najbardziej ze wszystkiego poruszyła mnie sama kreacja głównego bohatera, Marka Watneya. Człowiek o ogromnym dystansie do siebie, niechowający uraz ani nierozwodzący się nad sprawą sprawiedliwości świata, a co najważniejsze, o niesłabnącej woli walki o życie. Prawda jest taka, że tylko ktoś o jego charakterze byłby w stanie przeżyć to co on. Za to dziękuję autorowi, za stworzenie postaci Marka Watneya, który jest metaforą czegoś większego. Który pokazał, czym jest i ile jest warte życie, który zjednoczył cały świat, całą ludzkość w jednej sprawie, który udowodnił, że niemożliwe może stać się możliwe. Że to wyłącznie kwestia podejścia, wiary w swoje możliwości.
I to dlatego ta książka jest niesamowita.

Dobra, przeczytałam książkę przed obejrzeniem filmu - punkt dla mnie. Ale film też już obejrzałam i jestem pewna, że gdybym zrobiła to wcześniej, to i tak złapałabym się za książkę. Dlatego cieszę się podwójnie, bo adaptacja tak dobrze oddaje fabułę, że zaspoilerowałaby mi całą powieść.
A teraz moje wrażenia.
Hm. No to muszę zacząć od tego, że jestem w szoku. To...

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ zaciekawiły mnie filmy z serii "Geneza planety małp". I jak to zazwyczaj bywa po interesującym filmie - chcę przeczytać książkę. A "Planeta małp" była jedyną namiastką tej tematyki w formie papierowej.
Nie przepadam zbytnio za sci - fi (prócz sagi "Jeźdźcy smoków z Pern", gorąco polecam!!!). Ale "Planetą małp" byłam (jestem) wręcz urzeczona. To nie książka, to arcydzieło. Po pierwsze przedstawia spójną wizję przyszłości nie tylko rasy ludzkiej, ale i Wszechświata. Po drugie porusza ważne kwestie psychologiczne, które, choć pozornie dotyczą małp, odnoszą się do ludzkiego gatunku, a nawet do jednostek. Jednak najbardziej jestem poruszona sposobem, jakim autor wybrnął z sytuacji sielankowego życia jedynego rozumnego człowieka na planecie i w jednej chwili wsadził go w istny koszmar, zmuszając do ucieczki. Nie chcę spoilerować tym, którzy dopiero zabierają się za lekturę, dlatego napiszę tylko tyle, że morał z zakończenia nasuwa się sam. Uderza człowieka dogłębnie, zmusza do myślenia.
Książka dość krótka jak na powieść, która uważana jest powszechnie za dobrą. To jest jej kolejny plus - burzy teorię, że tylko 500+ stron może stanowić wartościową lekturę.
Polecam, polecam, polecam... i jeszcze tysiąc razy - polecam!

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ zaciekawiły mnie filmy z serii "Geneza planety małp". I jak to zazwyczaj bywa po interesującym filmie - chcę przeczytać książkę. A "Planeta małp" była jedyną namiastką tej tematyki w formie papierowej.
Nie przepadam zbytnio za sci - fi (prócz sagi "Jeźdźcy smoków z Pern", gorąco polecam!!!). Ale "Planetą małp" byłam (jestem) wręcz...