Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jest książka z gatunku tych, które kończy się czytać, po czym zastaje się dookoła kompletną pustkę i chce się ryczeć, że już koniec. Książka długa, ale wciąga. King ma zdolność nie tylko do tworzenia fascynujących historii, których dokładność i uwaga zwrócona na każdy detal są godne podziwu, ale również do tworzenia wyrazistych, niemal fizycznie istniejących postaci. Super historia, super klimat, skończyłam to kilka godzin temu a dalej nie mogę mentalnie wrócić z wyspy Duma Key... i nie chcę wracać :)

To jest książka z gatunku tych, które kończy się czytać, po czym zastaje się dookoła kompletną pustkę i chce się ryczeć, że już koniec. Książka długa, ale wciąga. King ma zdolność nie tylko do tworzenia fascynujących historii, których dokładność i uwaga zwrócona na każdy detal są godne podziwu, ale również do tworzenia wyrazistych, niemal fizycznie istniejących postaci....

Czytałam to z telefonu podczas pedałowania na rowerku stacjonarnym na siłowni, i stwierdzam, że nawet w tak anty-horrorowym klimacie nieźle trzepało portami. W całej historii przeplatały się chwile obyczajowe, czasami filozoficzne, z dokładnymi opisami rodem z najlepszych horrorów. Dużo ciekawych spostrzeżeń, skłaniających do myślenia wstawek. To książka, której zadaniem ewidentnie nie jest tylko przestraszyć i zostać zapomnianą. Chwilami ścinało krew w żyłach, chwilami było melancholijnie - ogółem książka jak najbardziej warta przeczytania. Wywołuje skrajne emocje i zapada głęboko w pamięć. Pewnie jeszcze do niej wrócę - może w nieco bardziej przyzwoitych warunkach :)

Czytałam to z telefonu podczas pedałowania na rowerku stacjonarnym na siłowni, i stwierdzam, że nawet w tak anty-horrorowym klimacie nieźle trzepało portami. W całej historii przeplatały się chwile obyczajowe, czasami filozoficzne, z dokładnymi opisami rodem z najlepszych horrorów. Dużo ciekawych spostrzeżeń, skłaniających do myślenia wstawek. To książka, której zadaniem...

Czytając Wasze opinie widzę, że wielu osobom niezbyt podoba się sam styl pisania. Faktem jest też, że autor często opowiadając jedno, wtrąca drugie, ale ja osobiście nie miałam problemu z połapaniem się, co jest do czego. Ocenię samą fabułę. Jak dla mnie jest to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam. Budzi autentyczny strach, a grozy jeszcze dodaje to, że ta książka oparta jest na faktach. Porusza tematy demonów, pokazuje pracę egzorcystów i opisuje przypadki opętań. Porusza także sporo teologicznych kwestii, a osobiste przemyślenia autora ukazane w tej książce są bardzo ciekawe. Książka daje do myślenia, pokazuje nam świat, którego nie znamy i z którym nie mamy kontaktu (na szczęście...). Co do stylu pisania, jak dla mnie nie jest on zły, opisy są konkretne i zrozumiałe. Naprawdę wyjątkowa książka.

Czytając Wasze opinie widzę, że wielu osobom niezbyt podoba się sam styl pisania. Faktem jest też, że autor często opowiadając jedno, wtrąca drugie, ale ja osobiście nie miałam problemu z połapaniem się, co jest do czego. Ocenię samą fabułę. Jak dla mnie jest to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam. Budzi autentyczny strach, a grozy jeszcze dodaje to, że ta...

Ta książka jest idealnym przykładem tego, jak można spieprzyć świetnie zaczynającą się historię. Czytałam początek. Miałam ciarki. Myślałam, że znalazłam nowego mistrza horroru godnego Stephena Kinga. Po jakichś może 100 stronach mi przeszło. Historia zrobiła się jakaś bajkowa, kompletnie absurdalna i tak naciągana, że ciągle się dziwię, że dobrnęłam do końca. Byłam szczęśliwa, że podołałam tej książce. Autor stanowczo przesadził i bardzo szkoda, bo to mogło być naprawdę coś świetnego.

Ta książka jest idealnym przykładem tego, jak można spieprzyć świetnie zaczynającą się historię. Czytałam początek. Miałam ciarki. Myślałam, że znalazłam nowego mistrza horroru godnego Stephena Kinga. Po jakichś może 100 stronach mi przeszło. Historia zrobiła się jakaś bajkowa, kompletnie absurdalna i tak naciągana, że ciągle się dziwię, że dobrnęłam do końca. Byłam...

King w mistrzowskiej formie :) Jak dla mnie to jego najlepsza książka. Wszystkie opowiadania są rewelacyjne, tą książkę się połyka. Zaskakuje mnie, skąd King bierze tak, za przeproszeniem, pochrzanione pomysły? :) Jego wyobraźnia nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. Historie mają swój mroczny klimat, są napisane w doskonałym stylu, aż chciałoby się tego więcej :) Brawa dla Kinga, stworzył dzieło życia!

King w mistrzowskiej formie :) Jak dla mnie to jego najlepsza książka. Wszystkie opowiadania są rewelacyjne, tą książkę się połyka. Zaskakuje mnie, skąd King bierze tak, za przeproszeniem, pochrzanione pomysły? :) Jego wyobraźnia nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. Historie mają swój mroczny klimat, są napisane w doskonałym stylu, aż chciałoby się tego więcej :) Brawa dla...

Tym razem Stefan Król wymyślił coś zupełnie innego, niż zazwyczaj. Całą historię opowiada sama bohaterka, od początku do końca. Nie ma rozdziałów, wszystko opowiedziane jest płynnie. Przez ponad 200 stron tytułowa Dolores, siedząc na komisariacie, mówi o popełnionej przez siebie zbrodni. Akcja poprowadzona jest inaczej, niż zwykle, a z typowo ,,kingowskiego'' stylu pisania zostały tylko mistrzowsko opisane momenty grozy. Niby pisane przez Kinga, a jednak nadał on swojej Dolores tak dobrze zarysowaną osobowość, że sposób opowiadania historii nie należy tu już do autora, tylko do samej Dolores Claiborne. Styl jest inny, niż w pozostałych książkach Kinga. W pewien sposób ,,ożywił" on główną bohaterkę. Bardzo dobra książka :)

Tym razem Stefan Król wymyślił coś zupełnie innego, niż zazwyczaj. Całą historię opowiada sama bohaterka, od początku do końca. Nie ma rozdziałów, wszystko opowiedziane jest płynnie. Przez ponad 200 stron tytułowa Dolores, siedząc na komisariacie, mówi o popełnionej przez siebie zbrodni. Akcja poprowadzona jest inaczej, niż zwykle, a z typowo ,,kingowskiego'' stylu pisania...

Fajna książka, nieprzewidywalna, zakończenie jest zaskakujące. Końcówka jest dosyć brutalna, jak tu u Kinga bywa. Nie ma nudzących opisów, cały czas się coś dzieje. Trudno nazwać ,,Uciekiniera'' typowym horrorem, to raczej dosyć brutalna książka przygodowa, którą czyta się bardzo przyjemnie i rzeczywiście robi ona wrażenie.

Fajna książka, nieprzewidywalna, zakończenie jest zaskakujące. Końcówka jest dosyć brutalna, jak tu u Kinga bywa. Nie ma nudzących opisów, cały czas się coś dzieje. Trudno nazwać ,,Uciekiniera'' typowym horrorem, to raczej dosyć brutalna książka przygodowa, którą czyta się bardzo przyjemnie i rzeczywiście robi ona wrażenie.

Uwielbiam horrory, więc gdy wypatrzyłam tę książkę w bibliotece, wzięłam ją i się nie zawiodłam. Jak to ze zbiorami opowieści bywa, są lepsze i gorsze (zależy od gustu), jednak moim zdaniem wszystkie historie tutaj przedstawione trzymają naprawdę dobry poziom. Książka nie przynudza i trudno się od niej oderwać. jest to najlepszy zbiór opowieści, jaki czytałam. Dla każdego fana horroru :)

Uwielbiam horrory, więc gdy wypatrzyłam tę książkę w bibliotece, wzięłam ją i się nie zawiodłam. Jak to ze zbiorami opowieści bywa, są lepsze i gorsze (zależy od gustu), jednak moim zdaniem wszystkie historie tutaj przedstawione trzymają naprawdę dobry poziom. Książka nie przynudza i trudno się od niej oderwać. jest to najlepszy zbiór opowieści, jaki czytałam. Dla każdego...