Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wywołała kontrowersje i zupełnie mnie to nie dziwi, gdyż łatwo ocenić bohaterkę a nawet autorkę, która zdecydowała się opowiedzieć historię niepoprawną, szkodliwą i nijaką (tutaj w znaczeniu właściwości fabuły, nie krytyki warsztatu). Uważam, że styl charakteryzujący się sporym dystansem do opowiadanej fabuły i tłumaczący się fabularnie, gdyż bohaterka ogląda świat przez mleczną szybę medykamentów, nie zostawia miejsca na naśladowanie w realnym życiu,a zatem ignoruję argument o szkodliwości. Protagonistka miota się, męczy ją każdy przejaw codziennego życia, znajduje rozwiązanie graniczące z komizmem i kompanów tej szalonej koncepcji. Książka diagnozuje promil wysoko rozwiniętego społeczeństwa sprowadzonego do desperacji w poczuciu kręcącej się bezsensownie karuzeli życia.

Książka wywołała kontrowersje i zupełnie mnie to nie dziwi, gdyż łatwo ocenić bohaterkę a nawet autorkę, która zdecydowała się opowiedzieć historię niepoprawną, szkodliwą i nijaką (tutaj w znaczeniu właściwości fabuły, nie krytyki warsztatu). Uważam, że styl charakteryzujący się sporym dystansem do opowiadanej fabuły i tłumaczący się fabularnie, gdyż bohaterka ogląda świat...

Drugi tom trzyma poziom. Autorka w zgrabny sposób wykorzystuje źródła historyczne oraz podania ludowe do zbudowania spójnego obrazu baśniowej Moskwy. Postaci znane z pierwszego tomu rozwijają się,nowi bohaterowie dodają dynamiki akcji. Znakomite tempo fabuły przeplatające fragmenty emocjonalne i wartką akcję. Ponownie zakończenie lektury wiąże się z poczuciem żalu,że książka się skończyła. Znakomity warsztat pisarski.

Drugi tom trzyma poziom. Autorka w zgrabny sposób wykorzystuje źródła historyczne oraz podania ludowe do zbudowania spójnego obrazu baśniowej Moskwy. Postaci znane z pierwszego tomu rozwijają się,nowi bohaterowie dodają dynamiki akcji. Znakomite tempo fabuły przeplatające fragmenty emocjonalne i wartką akcję. Ponownie zakończenie lektury wiąże się z poczuciem żalu,że...