Najnowsze artykuły
-
Artykuły
Książka: najlepszy prezent na Dzień Matki. Przegląd ofert
3 -
Artykuły
Autor „Taśm rodzinnych” wraca z powieścią idealną na nadchodzące lato. Czytamy „Znaki zodiaku”
1 -
Artykuły
Polski reżyser zekranizuje powieść brytyjskiego laureata Bookera o rosyjskim kompozytorze
2 -
Artykuły
Akcja recenzencka! Wygraj książkę „Czartoryska. Historia o marzycielce“ Moniki Raspen
1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Filtry
Skandynawskie kryminały cieszą się ostatnimi laty dużą popularnością. Nie znam się zbytnio na tym gatunku, ale wydaje mi się, że książki autorstwa Jo Nesbo zaczęły tę modę. Dlatego też niedawno postanowiłam zapoznać się na początek z pierwszą, podobno bestsellerową powieścią, czyli „Człowiekiem nietoperzem”. Głównym bohaterem całej serii jest niejaki Harry Hole – norweski śledczy, który w służbowej sprawie wyrusza do Sydney. Jak się okazuje, na miejscu nikt nie podejrzewa, że zwłoki zabitej Inger Holter mogą być początkiem zabójstw z rąk seryjnego mordercy. Nasz policjant nie daje za wygraną i często na własną rękę przemierza nieznaną mu Australię, by poznać prawdę. Jak się okazuje faktów jest aż nadto, a nasz detektyw nie umie znaleźć w nich wspólnego mianownika. Czy kiedy w końcu się zorientuje, o co chodzi, nie będzie za późno?
Zapowiadało się zwyczajnie. Nic nie wskazywało na to, że ta książka mnie porwie, ani poruszy. Czasami mam ochotę na jakiś kryminał i wtedy lubię sięgnąć po coś, co naprawdę wiele osób poleca. „Człowiek nietoperz” nie fascynował mnie i nie czekałam z utęsknieniem na chwilę, aż w końcu go poznam. Nie. Był pod ręką, więc go wzięłam. Po prostu bez żadnych większych emocji. Podobnie zaczęłam go czytać. Śledziłam kolejne rozdziały bez większych emocji, bez żadnego dreszczyku emocji. Jo Nesbo owszem potrafi stworzyć naprawdę dobrą powieść, okraszoną ciekawą aurą, ale ja tego nie kupuję. To wszystko było zbyt… poprawne. Każdy szczegół wyważony i przemyślany. Zabrakło tej odrobiny chaosu, która by mnie zaciekawiło.
Pan Harry Hole to podręcznikowy przykład śledczego. Czujny, mający oczy z tyłu głowy, rozpatrujący każdy, nawet najmniejszy szczegół. Nic nie umknie jego uważnemu wzroku. Dlatego wydaje mi się nudny. Nie ma jakiegoś dziwnego hobby, mrocznej przeszłości. Facet idealny. Czy ktoś taki mógłby mnie zafascynować? Nie. Ten bohater nie zapada w pamięć. Owszem. Czyta się o nim z przyjemnością, ale nie przejmujemy się zbytnio jego losem. Obserwujemy jego poczynania z dystansem. Nie potrafił mnie do siebie przekonać i cały czas pozostawał dla mnie obcy. Jo Nesbo świetnie wykreował całą zbrodnię, ale zabrakło mu chyba wigoru na stworzenie niebanalnego i nietuzinkowego bohatera.
O ile nie lubię wyuczonych bohaterów, to muszę przyznać, że zaskakiwały mnie kolejne detale, którymi mnie zachwycił. Każda poszczególna poszlaka miała zawiłe powiązanie z inną, prowadząca z nów do kolejnej itd. O dziwo ten zabieg mnie nie znudził, tylko zafascynował. Jestem naprawdę pod wrażeniem logicznego myślenia Jo Nesbo. Nie należy do Sherlocków i nie potrafię wydedukować najprostszej rzeczy, więc nawet nie próbowałam odgadnąć, co też stanie się w następnym rozdziale. Zakończenie było zaskakujące i naprawdę wbiło mnie w fotel. Zaskoczyło mnie to, że końcówka okazała się tak bardzo nieadekwatna do całej opowiedzianej nam historii. Wielki, wielki plus.
Jo Nesbo pokazał innym jak pisać dobry kryminał i zgodzę się z tym, że jego powieść jest poprawna. Ale nie nazwałabym jej idealną. Bo co ze świetnego zakończenia, gdy przez całą książkę się nudziłam? Dla mnie w tej historii nie było nic oryginalnego, ani świeżego. Nie rozumiem też, czemu ta pozycja stała się bestsellerem i polecają ją nawet w telewizji. „Człowiek Nietoperz” przez wielu ludzi okrzyknięta fenomenem, dla mnie to po prostu kolejny tytuł na półce, na którego za jakiś miesiąc popatrzę i nie będę temu towarzyszyły żadne uczucia i pewnie za rok całkowicie o nim zapomnę.
Wszystko sprowadza się do tego, czy polecam tę książkę. I tak i nie. Na pewno koneserzy gatunku znajdą w niej więcej zalet niż ja, a osoby, które są raczej amatorami kryminałów mogą się szybko znudzić. „Człowiek Nietoperz” to powieść na dwa wieczory. Czyta się ją szybko, ale nie do końca lekko. Ja jej mówię: nie, ale pewnie niektórzy z was wykrzykną: tak, kiedy się z nią zapoznają i będą chcieli poznać kolejne przygody Harrego Hola. Ja odpuszczam.
Skandynawskie kryminały cieszą się ostatnimi laty dużą popularnością. Nie znam się zbytnio na tym gatunku, ale wydaje mi się, że książki autorstwa Jo Nesbo zaczęły tę modę. Dlatego też niedawno postanowiłam zapoznać się na początek z pierwszą, podobno bestsellerową powieścią, czyli „Człowiekiem nietoperzem”. Głównym bohaterem całej serii jest niejaki Harry Hole – norweski...
więcej Pokaż mimo to