Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W skrócie: mamy tu historię chłopca - tytułowego Pi mieszkającego w Indiach. Jego rodzice prowadzą zoo, więc nasz bohater od dzieciństwa zaprzyjaźniony jest ze zwierzętami. Nagle okazuje się, że cała rodzina musi wyjechać z Indii. Podróż odbywa się statkiem. Dodam, iż razem ze zwierzętami ze zlikwidowanego zoo. Pewnej nocy rozpętuje się sztorm. Statek tonie. Pi znajduje się w szalupie. Nie jest sam. Są zwierzęta. Później jest już tylko on i... tygrys bengalski. Richard Parker.

Opis szczerze powiedziawszy nie obiecuje wielkiej sensacji, bo i takowej nie ma. Owszem - są przygody, ale nie o to w tym wszystkim chodzi. Historia ta odkrywa przed nami wiele życiowych prawd i przemyśleń. Na przeróżne tematy. Błahe i te mniej błahe. Mowa jest m.in. o religii i jej odłamach (których notabene większość na raz wyznaje nasz bohater), oszukaniu sensu życia, o człowieku, o jego słabościach, o współistnieniu różnych gatunków, o ich prawach...

"Życie Pi" jest jak dla mnie obrazem malowanym słowami, to zlepek miliona myśli, które tworzą intrygującą całość.
Pamiętam, że kiedy dostałam tę książkę za pierwszym razem nie zdołałam jej przeczytać. Wróciłam do niej parę lat później i dopiero wtedy zrozumiałam sens. I przesłanie.

W skrócie: mamy tu historię chłopca - tytułowego Pi mieszkającego w Indiach. Jego rodzice prowadzą zoo, więc nasz bohater od dzieciństwa zaprzyjaźniony jest ze zwierzętami. Nagle okazuje się, że cała rodzina musi wyjechać z Indii. Podróż odbywa się statkiem. Dodam, iż razem ze zwierzętami ze zlikwidowanego zoo. Pewnej nocy rozpętuje się sztorm. Statek tonie. Pi znajduje się...